Αναλυτές εξηγούν τα χαρακτηριστικά της στρατιωτικής βοήθειας που παρέχεται στον ουκρανικό στρατό
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑπό την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία δεκάδες χώρες έχουν κινητοποιηθεί, παρέχοντας ανθρωπιστική και στρατιωτική βοήθεια.
Μεταξύ των όπλων που διατίθενται στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι κάποια για μακροχρόνια χρήση και κάποια νέα κομμάτια εξοπλισμού που ενισχύουν τον υπάρχοντα οπλισμό.
Για όλους, οι ευρείας κλίμακας στρατιωτικές συγκρούσεις έχουν καταστεί ένα είδος δοκιμασίας για την αποτελεσματικότητά τους σε πραγματικές συνθήκες σύγχρονος πολεμικών επιχειρήσεων.
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν ένας έλεγχος πραγματικότητας για τη Δύση, για στρατιωτικούς και πολιτικούς σχεδιαστές άμυνας, γιατί πρόκειται περί επιστροφής σε υψηλής έντασης συμβατικό πόλεμο. Και αυτό μας ταρακούνησε μετά από 20 ή μάλλον 30 χρόνια ψευδών αντιλήψεων ή αντιλήψεων που δεν ταιριάζουν με την τρέχουσα πραγματικότητα. Αυτό μας οδηγεί σε αποφάσεις ιστορικής σημασίας», σημειώνει ο Σεζάρ Πιντάντο από το Διεθνές Κάμπους για την Ασφάλεια και την Άμυνα.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Οικονομία του Κιέλου, διεθνείς δωρητές έχουν υποσχεθεί πάνω από 80 δισεκατομμύρια ευρώ στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής.
Αλλά πόσο χρήσιμα είναι τα όπλα που αποστέλλονται;
Τα Leopard και τα οχήματα πεζικού Bradley είχαν "κακή αρχή".
Οι αδυναμίες σε παλαιότερα συστήματα, όπως τα τροχοφόρα άρματα μάχης, τα έχουν καταστήσει απαρχαιωμένα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αλλά αυτές οι αποτυχίες μπορεί επίσης να οφείλονται στον τρόπο χρήσης του όπλου.
«Εάν είχατε καλά εκπαιδευμένα στρατεύματα του ΝΑΤΟ που οδηγούν γαλλικά τανκς, θα βλέπατε λιγότερες απώλειες σε αυτά τα τανκς στην Ουκρανία. Όχι επειδή τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ είναι τεχνικά πιο ικανά με κάθε άρμα, αλλά επειδή ξέρουν πώς να χειρίζονται τα άρματα μάχης σε συνδυασμό με άλλα συστήματα όπως συστήματα πυροβολικού και πεζικού. Οι επικοινωνίες τους είναι καλύτερες», σημειώνει ο αναπληρωτής καθηγητής του πανεπιστημίου New Haven, Μάθιου Σμιντ.
Μια από τις αξιοσημείωτες ιδιαιτερότητες αυτής της σύγκρουσης είναι η εκτεταμένη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Αλλά για τον Μάθιου Σμιντ, η επικοινωνία και ο ηλεκτρονικός πόλεμος παίζουν ακόμη πιο σημαντικό ρόλο και θα βοηθήσουν την Ουκρανία να επικρατήσει στο μέλλον:
«Βλέπετε αυτή την καινοτομία τώρα; Νομίζω ότι θα γίνει ακόμα καλύτερη. Αυτή τη στιγμή, πρέπει να είναι γρήγορη. Πρέπει να υπάρξει αυτοσχεδιασμός. Και αυτό που θα δείτε σε μια μελλοντική σταθεροποιημένη σύγκρουση είναι πολλή μακροπρόθεσμη καινοτομία. Και από τη ρωσική πλευρά, ο ρωσικός στρατός θα χρειαστεί δέκα ή περισσότερα χρόνια για να ξαναχτίσει όσα έχασε σε αυτόν τον πόλεμο. Και αυτό που διαπιστώνουν οι Ρώσοι είναι ότι τα συστήματά τους δεν είναι πολύ καλά», καταλήγει ο Μάθιου Σμιντ.