Οργισμένη επιστολή της Μελόνι στον Σολτς
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ ιταλικός Τύπος κάνει αναφορά σε επιστολή της πρωθυπουργού της χώρας Τζόρτζια Μελόνι στον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς με θέμα την παροχή γερμανικής οικονομικής βοήθειας σε ΜΚΟ και οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διάσωσης και υποδοχής μεταναστών και προσφύγων στην Ιταλία.
«Έμαθα με έκπληξη ότι η κυβέρνησή σου, χωρίς να έχει υπάρξει συντονισμός με την ιταλική κυβέρνηση, φέρεται να αποφάσισε να στηρίξει με σημαντικά κονδύλια, ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα της υποδοχής των παράτυπων μεταναστών στην ιταλική επικράτεια όπως και των διασώσεων στην θάλασσα. Και οι δυο δυνατότητες προκαλούν ερωτήματα», γράφει η Μελόνι στην επιστολή της.
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός στη συνέχεια υπογραμμίζει: «Σε ό,τι αφορά το σημαντικό και δαπανηρό κεφάλαιο της παροχής βοήθειας στην ξηρά, είναι θεμιτό να διερωτηθεί κανείς αν αυτή δεν θα άξιζε να στηριχθεί στη Γερμανία και όχι στην Ιταλία. Παράλληλα, είναι ευρέως γνωστό ότι η παρουσία στην θάλασσα πλοίων των ΜΚΟ προκαλεί τον άμεσο πολλαπλασιασμό των αναχωρήσεων με επισφαλή πλεούμενα. Κάτι που όχι μόνο επιβαρύνει οικονομικά ακόμη περισσότερο την Ιταλία αλλά συγχρόνως αυξάνει και τον κίνδυνο θαλάσσιων τραγωδιών».
Και η επιστολή της Τζόρτζια Μελόνι καταλήγει: «Θεωρώ ότι οι προσπάθειες, και οικονομικού χαρακτήρα, των χωρών της ΕΕ που ενδιαφέρονται να προσφέρουν ουσιαστική στήριξη την Ιταλία θα έπρεπε να επικεντρωθούν στη δημιουργία δομικών λύσεων στο μεταναστευτικό φαινόμενο, παραδείγματος χάρη δρώντας υπέρ μιας πρωτοβουλίας της ΕΕ με τις χώρες διέλευσης της νότιας ακτής της Μεσογείου, η οποία θα απαιτούσε λιγότερα κονδύλια σε σχέση με εκείνη που εδώ και καιρό υφίσταται με την Τουρκία. Βέβαιη για την κατανόηση και συνεργασία σου, εύχομαι ο ακριβής χαρακτήρας των πρωτοβουλιών αυτών της κυβέρνησής σου, να μπορέσει να αποσαφηνιστεί καλύτερα και θα χαρώ να συζητήσουμε προσωπικά το θέμα με την πρώτη ευκαιρία αρχίζοντας από τη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Γρανάδας, στις 5 και 6 Οκτωβρίου».
Νωρίτερα, για απόφαση η οποία έχει ληφθεί ήδη από την Bundestag ήδη το 2022 έκανε λόγο ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Σεμπάστιαν Φίσερ, αναφερόμενος στη χρηματοδότηση από το Βερολίνο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων οι οποίες ασχολούνται με τη διάσωση στη θάλασσα.
«Οι Ιταλοί εταίροι μας είχαν τότε ενημερωθεί», σημείωσε ο κ. Φίσερ και πρόσθεσε ότι τώρα διευθετούνται οι οργανωτικές λεπτομέρειες για την χρηματοδότηση των ΜΚΟ, ενώ είπε χαρακτηριστικά ότι το θέμα «δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν από εμάς».
Ερωτώμενος σχετικά με το εάν το ζήτημα θα τεθεί κατά την συνάντηση της υπουργού Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ με τον ιταλό ομόλογό της Αντόνιο Ταγιάνι στο Βερολίνο την Πέμπτη, ο κ. Φίσερ δήλωσε ότι δεν μπορεί να προκαταλάβει το περιεχόμενο των συνομιλιών, αλλά δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο.
Μια ημέρα πριν ο κ. Ταγιάνι, σε δηλώσεις του στην ιταλική δημόσια τηλεόραση RAI, μίλησε για «περίεργη συμπεριφορά» από την πλευρά της Γερμανίας και τόνισε ότι θα «_προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί κινούνται κατ' αυτόν τον τρόπο_». «_Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με υποστηρικτικό και όχι εγωιστικό τρόπο. Η Ιταλία είναι τα νότια σύνορα της Ευρώπης_», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
Η κυρία Μπέρμποκ είχε πέρυσι πανηγυρίσει την απόφαση της Bundestag να εγκρίνει την πρώτη κρατική χρηματοδότηση ΜΚΟ για τους πρόσφυγες. Η απόφαση προέβλεπε ότι η United 4 Rescue, η οποία συνδέεται με την Ευαγγελική Εκκλησία, θα ελάμβανε κάθε χρόνο από το 2023 έως και το 2026 δύο εκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση ανθρώπων στη θάλασσα. Μέχρι τώρα ωστόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει καταβάλει χρήματα για τον συγκεκριμένο σκοπό, δίνοντας προτεραιότητα στα έργα που αφορούσαν δομές στην ξηρά.
Σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel, «_υπήρχε πολιτική εντολή να μην χρηματοδοτηθούν πλοία_», γεγονός το οποίο είχε προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια και επανειλημμένες διαμαρτυρίες της United 4 Rescue. Το περιοδικό ανέφερε ακόμη ότι «_η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ιδιωτικές πρωτοβουλίες διάσωσης στη θάλασσα, είναι πιθανό να ασκήσει πίεση στην ήδη δύσκολη σχέση με τη δεξιά ιταλική κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι_», αλλά και ότι ταυτόχρονα, υπήρχε ισχυρή πίεση από τους Πράσινους προκειμένου να υλοποιηθεί η απόφαση.