Έξι μήνες μετά την έκρηξη που κατέστρεψε το φράγμα και πλημμύρισε την περιοχή Ουκρανοί ερευνητές προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν κατηγορίες οικοκτονίας κατά της Ρωσίας - Η Μόσχα πάντως αρνείται ότι βρίσκεται πίσω από την καταστροφή του φράγματος
Η έκρηξη στο φράγμα Καχόφκα στην Ουκρανία τον Ιούνιο ακολουθήθηκε από μια οικολογική καταστροφή. Μια ζωτικής σημασίας τεχνητή λίμνη άδειασε και ολόκληρες περιοχές πλημμύρισαν.
Το Κίεβο κατηγορεί τη Μόσχα για σαμποτάζ. Οι ισχυρισμοί παραμένουν έως τώρα αναπόδεικτοι, όμως το γεγονός αποτελεί απόδειξη της επίπτωσης που έχει στο περιβάλλον η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Σήμερα δεκάδες ερευνητές σκάβουν το έδαφος, συλλέγουν χώμα, παίρνουν φωτογραφίες και τοποθετούν μικρές κόκκινες σημαίες. Ο Βλάντισλαβ Ιγκνατένκο είναι ένας Ουκρανός εισαγγελέας που διεξάγει την πρώτη ιστορικά έρευνα για εγκλήματα πολέμου ως προς τις κατηγορίες κατά της Ρωσίας για οικοκτονία. Η Ουκρανία σκοπεύει να πάει την υπόθεση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
«Όλες οι ουσίες που βρίσκονταν στην επιφάνεια του εδάφους παρασύρθηκαν από τα ρεύματα και διασκορπίστηκαν μέσα σε αυτό. Στο μέλλον, όλα αυτά τα ρυπαντικά στοιχεία που εγκαταστάθηκαν στο έδαφος θα απορροφηθούν τόσο από αυτό όσο και από τα οικόσιτα ζώα», λέει ο Ιγκνατένκο.
Περίπου 300 χιλιόμετρα πιο πέρα, στα περίχωρα της Ζαπορίζια, ο βιολόγος του πανεπιστημίου του Ντνίπρο Βαντίμ Μανιούκ περπατά στο ξηρό έδαφος, πάνω σε σκορπισμένα κελύφη που βρίσκονται σε αυτό που κάποτε ήταν ο πυθμένας της τεχνητής λίμνης.
Όπως εξηγεί, «το νερό εδώ κάποτε έφτανε τα τέσσερα μέτρα. Χιλιάδες ζωντανοί οργανισμοί σκοτώθηκαν ξαφνικά, σε λίγες μόνο ημέρες, όταν η τεχνητή λίμνη αποστραγγίστηκε».
Η οικοκτονία δεν αναγνωρίζεται ως έγκλημα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Παρ' όλα αυτά μια μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντική καταστροφή μπορεί να θεωρηθεί μέρος μιας υπόθεσης εγκλημάτων πολέμου. Για τους Ουκρανούς ερευνητές, οι κατηγορίες περί οικοκτονίας είναι αδιαμφισβήτητες. Η Ρωσία όμως τις απορρίπτει.
Έξι μήνες μετά την καταστροφή η ζωή στην περιοχή επιστρέφει υπό τη μορφή μυρηκαστικών που τουλάχιστον έχουν βρει μικρούς θάμνους για τη βοσκή τους.