Με συγκρατημένη αισιοδοξία άκουσαν την είδηση για την έφεση από την Εισαγγελία Εφετών της Αθήνας κατά της πρωτόδικης απόφασης για το Μάτι που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΎστερα από σχεδόν δύο χρόνια, πρωτόδικα η δικαιοσύνη καταδίκασε πέντε από τους 21 κατηγορουμένους, επιβάλλοντας ποινές έως πέντε χρόνια, τις οποίες μετέτρεψε σε χρηματικές με 10 ευρώ την ημέρα.
Η Μαρίνα Καρύδα, εκείνη την καταστροφική ημέρα, έλαβε τη σωστή απόφαση και κατάφερε να απομακρυνθεί σώα από την περιοχή μαζί με τα παιδιά της. Το σημαντικότερο για εκείνη τώρα είναι να μείνει η μνήμη ζωντανή και καταγεγραμμένη. Γι΄αυτό αποφάσισε να γράψει ένα βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, στο οποίο ξετυλίγει την ιστορία μέσα από τις προσωπικές μαρτυρίες των επιζώντων από τις ανακρίσεις και τα πρακτικά της δίκης και τις καταθέσεις των εμπειρογνωμόνων.
Το βιβλίο της με τίτλο «Μάτι, 23 Ιουλίου 2018», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, δεν είναι κάτι υποκειμενικό λέει η ίδια, αφού βασίζεται σε συγκεκριμένες πηγές. Όπως λέει η ίδια, η καταγραφή της αλήθειας είναι η αρχή της δικαίωσης και αυτός είναι και ο σκοπός του βιβλίου.
«Έγραψα το βιβλίο για το τι συνέβη στο Μάτι επειδή η πληροφόρηση διαχέεται όλα αυτά τα χρόνια, πολλές φορές δεν είναι καν αυτή που πρέπει, οπότε έπρεπε κάπου να μείνει καταγεγραμμένη η ιστορία», λέει στο euronews η κ. Καρύδα που αναφέρεται ακόμα και στην επώδυνη διαδικασία της αναζήτησης των πηγών για την συγγραφή του βιβλίου.
H αρχιτέκτονας Χρύσα Γερακάκη, δεν βρισκόταν στο Μάτι εκείνη την ημέρα αλλά λίγο έλειψε να χάσει την οικογένειά της στην τραγωδία. Μέσα από την εμπειρία της εμπνεύστηκε ένα μνημείο για το Μάτι και το κατέθεσε ως πρόταση με την διπλωματική της εργασία, γνωρίζοντας ότι τα γεγονότα εκείνης της ημέρας είχαν σημαδέψει για πάντα τη ζωή της. Το 2018 ήταν 22 ετών.
«Το ότι απογοητευτήκαμε τόσο μικροί, νομίζω ότι μας σημάδεψε πολύ και το ότι απογοητευόμαστε συνεχώς όλα αυτά τα έξι χρόνια, μας απογοητεύουν και μας ξανα απογοητεύουν», τονίζει στο euronews προσθέτοντας παράλληλα ότι όλη αυτή η απογοήτευση τους έδεσε περισσότερο σαν τοπική κοινωνία.
Η Αθηνά Μουτάφη στις 23 Ιουλίου έχασε το γιο της μέσα στη θάλασσα μπροστά στα μάτια της. Πάλεψε για έξι ώρες μέσα στη θάλασσα να σώσει την κόρη της και τα κατάφερε. Μετά το άκουσμα της πρωτόδικης απόφασης έξι χρόνια μετά είπε ότι την αποτελείωσαν.
Οι στιγμές που έζησε μέσα στο δικαστήριο, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της κατάθεσης της ίδιας και της κόρης της ήταν πολύ δύσκολες.
«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να καταθέσω. Πρέπει να τα πεις όλα λεπτομερώς για να τα ξαναζήσεις. Πάλι βρέθηκα στη θάλασσα. Το ίδιο συνέβη και στην κόρη μου. Γιατί μαζί με τον γιο μου είχα και την κόρη μου που ευτυχώς ζει. Έτσι είχα και το συναισθηματικό φορτίο της κόρης μου εκείνη τη στιγμή γιατί ήξερα πόσο δύσκολο ήταν», λέει στο euronews.
Ένας ακόμα συγγενής θυμάτων που ξέσπασε ήταν ο Άρης Χερουβείμ. H έφεση που ασκήθηκε τον ικανοποίησε εν μέρει, λέει στο euronews.
«Νιώθουμε ότι η δικαιοσύνη αυτοαναιρείται. Το πρώτο δικαστήριο δεν έκανε κάτι σωστά και τώρα λέμε ότι τα πράγματα δεν πήγαν καλά και παίρνουμε από την αρχή; Αλλά ναι, είμαι ικανοποιημένος γιατί επιβεβαιώθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την πρώτη δίκη».
Ολόκληρες οι συνεντεύξεις συμπεριλαμβάνονται στο βίντεο στην αρχή της σελίδας.