Κώστας Αρβανίτης: «Η Ευρώπη είναι η ομορφιά της ζωής»

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κάμερα, μοντάζ: Γιάννης Δόλας

Το «άλμα» από την δημοσιογραφία στην πολιτική δεν είναι κάτι καινοφανές. Όμως η παραίτηση στον αέρα, την ώρα που σε απευθείας μετάδοση ανακοινώνεται η υποψηφιότητά σου για τις ευρωεκλογές, αυτό είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναζήσει, παρά μόνο μία φορά, τον Μάρτιο του 2019, όταν το έκανε ο ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης.

Ο ίδιος στην προσφώνηση «συνάδελφε», απαντά «πρώην», συμπληρώνοντας ότι την αρχική του αβεβαιότητα για αυτήν τη μεταπήδηση πλέον, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την έχουν αντικαταστήσει άλλα συναισθήματα.

Μιλήσαμε μαζί του λίγες ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες στην Ελλάδα στις 9 Ιουνίου κι ενώ επιδιώκει την επανεκλογή του. Όταν του θυμήσαμε εκείνο το περιστατικό μας ξεκαθάρισε, όχι χωρίς αιχμές, ότι δεν ήταν στημένο:

Όταν ερωτάται για την πρώτη του θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο κ. Αρβανίτης μιλά για ένα «εντυπωσιακό ταξίδι»:

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Ήταν μια πενταετία στην οποία η Ευρώπη έκανε αισθητή την παρουσία της.

Κώστας Αρβανίτης:

Και την απουσία της.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Ας πούμε για την παρουσία πρώτα.

Κώστας Αρβανίτης:

Να πούμε, γιατί είμαστε θετικοί άνθρωποι.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Η παρουσία είχε να κάνει προφανώς με την πανδημία. Είδαμε το εμβόλιο, είδαμε το Ταμείο Ανάκαμψης.

Κώστας Αρβανίτης:

Πήγαμε αρχικά - σωστά - να δούμε τι ήταν αυτό, η πανδημία. Φόβος αρχικά για όλους μας. Τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα. Άδειασε το Κοινοβούλιο. Ήταν Τετάρτη, όταν η πρόεδρος είπε 'αδειάζουμε, φεύγουμε'. Οπότε, τον φόβο που είχε ο πολίτης στην Καρδίτσα τον είχα κι εγώ στις Βρυξέλλες. Βάζουμε μηχανισμούς, όμως από εκεί και πέρα αρχίζει μια σειρά από ζητήματα, τα οποία δεν ακούστηκαν, δεν συζητήθηκαν και δεν δώσαμε απαντήσεις.

Θα σας πω τι εννοώ. Πρώτον, βγήκε η ανάγκη στήριξης των δημοσίων υπηρεσιών υγείας. Βγήκαμε και χειροκροτήσαμε στα μπαλκόνια και μετά τους ξεχάσαμε. Βγήκε η ανάγκη της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού οργανισμού φαρμάκων, ώστε η Ευρώπη να μην είναι υποχείριο μεγάλων ντόπιων ή ξένων φαρμακευτικών εταιρειών. Δεν έγινε. Βάλαμε ζήτημα για το ποσό που πληρώσαμε για τα εμβόλια για να υπάρχει η δωρεάν πρόσβαση των πολιτών. Πήγαμε, αλλά δεν είδαμε τα ποσά. Υπήρχαν σοβαρές καταγγελίες κατά της κ. φον ντερ Λάιεν για το πώς χειρίστηκε αυτήν την διαδικασία.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Κάνατε και ερώτηση για αυτό.

Κώστας Αρβανίτης:

Ερωτήσεις. Κι εμείς κι άλλοι συνάδελφοι. Αυτά είναι τα αρνητικά στο θετικό. Ως προς το Ταμείο Ανάκαμψης, σας θυμίζω ότι ήταν πρόταση της αριστεράς και του Αλέξη Τσίπρα από την εποχή της χρεοκοπίας ότι χρειάζεται και επιμένουμε σε αυτό ότι πρέπει να είναι ένα μόνιμο και σταθερό ταμείο, το οποίο να χρηματοδοτεί, καθώς έχουμε μπροστά μας κι άλλες πανδημίες κι άλλες φυσικές καταστροφές.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Είδαμε όμως και ότι στην διάρκεια αυτής της πενταετίας, ενώ η Ευρώπη έκανε αισθητή την παρουσία της, έκαναν ακόμη πιο αισθητή την παρουσία τους δυνάμεις που αντιτίθενται στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Πώς το ερμηνεύετε;

Κώστας Αρβανίτης:

Εδώ η μάχη είναι συγκεκριμένη. Θα πάμε σε αυτό που λέμε εμείς και λέει και ο Σπινέλι, δηλαδή ευρωπαϊκή πολιτική, κράτος δικαίου, ενιαίο Σύνταγμα, ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική άμυνα και ασφάλειας και το νόμισμα - που το έχουμε ήδη; Ή θα πάμε σε αυτό που λένε οι συντηρητικές δυνάμεις και ακραία συντηρητικές - alt right - πάμε στην ΕΟΚ; Δηλαδή, "δεν χρειάζεται Ευρωκοινοβούλιο, τι τους θέλουμε αυτούς, να έχουμε την Κομισιόν και το συμβούλιο αρχηγών και να τελειώνουμε"; Μια οικονομική κοινότητα, δηλαδή. Η μάχη αυτή είναι ιδεολογική μάχη. Βαθιά ιδεολογική. Για το γιατί δεν κατεβαίνει στους πολίτες, υπάρχουν ευθύνες των ευρωβουλευτών και κυρίαρχα των κομμάτων και ως ένα βαθμό και των μέσων ενημέρωσης.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί, λοιπόν, συζητάμε για εσωτερικά θέματα σα να είναι βουλευτικές εκλογές; Γιατί έχει πέσει η αντιπαράθεση, π.χ., στα πόθεν έσχες;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κώστας Αρβανίτης:

Ακόμα και εθνικές εκλογές να ήταν, εγώ θεωρώ χαμηλό το επίπεδο της συζήτησης αυτής. Όμως το εθνικό είναι και ευρωπαϊκό και το ευρωπαϊκό είναι εθνικό. Διότι, αντί να συζητάμε, π.χ., γιατί δεν ενσωματώνεται η Οδηγία - το λέω επειδή δούλεψα γι' αυτήν - για τον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και να ξεκινήσουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και να έχουμε την δυνατότητα σύγκλισης, καθώς εδώ έχουμε κατώτατο μισθό 830 ευρώ και στο Βέλγιο 2.029 και κάποια στιγμή πρέπει να πάμε κάπως κοντά, συζητάμε άλλα πράγματα. Γιατί στην πανδημία δεν ανοίξαμε όλοι την κουβέντα του γιατί έχουμε πανδημία; Ποια είναι τα δικαιώματα στον εμβολιασμό ή στον μη εμβολιασμό; Μιλώ για τα ηθικά ζητήματα. Πού πάνε τα δεδομένα, όταν στέλναμε τα sms; Ποιος τα διαχειρίστηκε; Και για αυτά που εμείς νομοθετούμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για το GDPR και για τα δικαιώματα της νέας εποχής; Ή ακόμα και πράγματα που αφορούν στην εργατική δύναμη, είτε του δημοσιογράφου είτε του εργάτη γης. Δηλαδή, με την τεχνητή νοημοσύνη - που συμμετέχω σε αυτό - θα δουλεύουμε περισσότερο ή λιγότερο; Ή η μηχανή θα αντικαταστήσει τον άνθρωπο; Και τι θα τους κάνουμε τους ανθρώπους;

Εδώ, λοιπόν, εμείς συζητάμε για να νομοθετήσουμε μείωση των ωρών εργασίας, αύξηση των αποδοχών, για να πάρουμε μέρος στις υπεραξίες κι εμείς, για να ζούμε καλύτερα. Ο στόχος που ζούμε δεν είναι για να αντέχουμε, αυτή είναι η άποψη η δική μας σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Αυτό που λένε «πάλεψε για να αντέχεις». Όχι. Εμείς λέμε «πάλεψε για να ζήσεις καλύτερα, να ζήσεις τα νιάτα σου, να ζήσεις ωραία και τα γηρατειά σου».

Η Ευρώπη είναι η ομορφιά της ζωής. Μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους καταφέραμε να συνεννοηθούμε, να περάσουμε από Συμπληγάδες Πέτρες και να έχουμε σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι ΕΟΚ.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μου δώσατε ωραία πάσα. Χθες διάβασα κάτι το οποίο με σόκαρε, ότι στην Γερμανία μιλάνε για καταφύγια εντός σπιτιών, προκειμένου να προστατευθεί ο πληθυσμός από ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη.

Κώστας Αρβανίτης:

Με ποιους;

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Με τους Ρώσους.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Είναι εχθρός;

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Εγώ σας λέω τι διάβασα. Προφανώς η Ρωσία είναι το φόβητρο αυτήν τη στιγμή. Η ερώτηση η δική μου είναι η εξής. Γίνεται πολύς λόγος για ευρωπαϊκή άμυνα κι έχω μια αίσθηση ότι από την μεταπολεμική Ευρώπη της ειρηνικής συνύπαρξης περάσαμε σε μια Ευρώπη του "si vis pacem, para bellum" (=αν θες ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο). Ισχύει αυτό και πού θα πάει;

Κώστας Αρβανίτης:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κατ' αρχήν δεν μπαίνει θέμα ότι δεν καταγγέλλεις την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, για να τελειώνουμε. Δεν είναι δυνατόν όμως να μη βλέπεις τα θέματα κράτους δικαίου που είχε η Ουκρανία πριν - κι αυτό δεν δικαιολογεί τον Πούτιν, σε καμία περίπτωση. Μιλώ για πριν. Η Ρωσία είναι μέρος της Ευρώπης, ναι ή όχι; Πολιτισμικά, πολιτικά γεωγραφικά. Τρίτο ερώτημα. Αν φύγει ο Πούτιν κι έρθει ένας άλλος, ένας σαν την κ. φον ντερ Λάιεν, σαν την κ. Μέτσολα, όποιος ή όποια θέλετε, θα συζητήσουμε την ένταξη της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή θα υπάρχει πάντα ένα τείχος; Ποιος είναι ο αντίπαλος;

Το θέμα του τι είναι η Ευρώπη πρέπει να το κουβεντιάσουμε σοβαρά πολιτικά και με ευρωπαϊκά κίνητρα κι ευρωπαϊκά συμφέροντα. Στην αντίληψή μου είναι ότι, όταν λέω εγώ για ενιαία πολιτική άμυνας και ασφάλειας, σημαίνει ότι έχω ευρωπαϊκή πολιτική κι όχι αμερικανική, ούτε κινεζική, ούτε ρωσική, ούτε ινδική. Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι είναι σημαντικός παίκτης, κυρίαρχος παίκτης. Έχει την τεχνογνωσία, έχει τον πολιτισμό, μπορεί να αντέξει και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι ουραγός των εξελίξεων ή του ΝΑΤΟ - που είναι σήμερα - ή άλλων. Δεν θα ήθελα - και γι' αυτό είμαι απέναντι σε αυτό - σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιούμαι από τρίτες δυνάμεις που έχουν οικονομική κρίση και προβλήματα ως κολυμπήθρα ή πλυντήριο των δικών τους προβλημάτων.

Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τις ευθύνες του Πούτιν που είναι μια απόλυτα αντιδημοκρατική, καθεστωτική αντίληψη, αλλά με κάποιες λογικές πρέπει να βοηθήσει και το κίνημα στην Ρωσία να ανατρέψει αυτήν την αντιδημοκρατική, καθεστωτική αντίληψη που υπάρχει - και το καθεστώς. Νομίζω ότι εδώ και στο επίπεδο της δεξιάς και σε επίπεδο προσώπων δε μας έχει δοθεί απάντηση. Για να είμαι πιο σαφής: Στον πόλεμο, με τον οποίο διαφωνούσα πλήρως όταν δημοσιογραφούσα, στο Ιράκ. Ξέραμε τον στόχο. Διαφωνούσα, αλλά ο στόχος ήταν να μπουν οι δυτικοί στη Βαγδάτη, να πέσει ο Σαντάμ Χουσεΐν και να έχουμε μια άλλη ροή. Εδώ μπορεί να μας πει κάποιος ποιος είναι ο στόχος; Εγώ δεν το έχω καταλάβει.

Το πρώτο το καταλαβαίνω, να φύγουν οι Ρώσοι τώρα από την Ουκρανία. Συμφωνούμε απόλυτα. Να αποζημιωθεί η Ουκρανία για όλα τα δεινά που έχει προκαλέσει η ρωσική εισβολή. Απόλυτα συμφωνούμε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Να ανοικοδομηθεί.

Κώστας Αρβανίτης:

Απόλυτα. Μετά; Δεν πρέπει να συνεννοηθούμε; Ερώτηση έβαλα.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Εγώ δεν είμαι εδώ για να δώσω την απάντηση.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Κώστας Αρβανίτης:

Ούτε εγώ σε τέτοιο βαθμό, δεν είμαι ο φιλόσοφος του μέλλοντος, ούτε του παρόντος. Παρατηρώ τα πράγματα και ανησυχώ. Δεν θα ήθελα, δηλαδή, μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους στο έδαφός μας να πάμε σε κάτι, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε μια σύρραξη μη ελεγχόμενη. Το φοβάμαι πάρα πολύ. Μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Πάμε σε ένα άλλο κομμάτι που είναι επίσης κεντρικό ζήτημα: μετανάστευση. Η αριστερά διαφωνεί με το νέο σύμφωνο.

Κώστας Αρβανίτης:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Απόλυτα

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Θέλετε να μου πείτε τι είναι αυτό με το οποίο διαφωνείτε και πώς θα αγωνιστείτε για να το αλλάξετε;

Κώστας Αρβανίτης:

Είχαμε ήττα. Είχαμε νίκες, μεγάλη νίκη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μια μεγάλη ήττα, όπου χάσαμε το... πρωτάθλημα. Κατ' αρχήν εμείς ποτέ δεν μιλήσαμε για ανοικτά σύνορα. Αυτό παιζόταν στην Ελλάδα και ήταν fake news. Εμείς μιλούσαμε για νόμους, για κανόνες, για συνθήκες προστασίας και των κρατών-μελών και της Ευρώπης και των ανθρώπων που δεν φεύγουν τυχαία από την χώρα τους. Και μιλώ για την προσφυγιά, η μετανάστευση είναι άλλο πράγμα, για το οποίο νομοθετούμε και μια χαρά.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Εδώ, λοιπόν, τρία θέματα πέρασαν από την δική μας αντίληψη και πέρασαν και μέσα από τη Left, την πολιτική μας ομάδα που άλλαξε το σύνθημα και ήρθε το "Relocation", θεωρώ ότι έχει και ελληνική υπογραφή αυτό, και το δεύτερο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Νόμιμες οδοί μετανάστευσης, το είπε η κ. Γιόχανσον; Πάει να πει ότι τους πείσαμε. Είπαμε για υποχρεωτική μετεγκατάσταση των προσφύγων σε όλα τα κράτη-μέλη. Το είπε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι είναι σωστό; Νομίζω ότι δικαιωθήκαμε.

Αυτό που έφερε ο κ. Σχοινάς από την αρχή, η Κομισιόν, και υποστηρίχθηκε από αρκετούς κυβερνήτες ήταν λάθος, διότι δεν δίνει πραγματική αλληλεγγύη στα κράτη-μέλη, ιδιαίτερα στα κράτη-μέλη πρώτης υποδοχής. Δηλαδή μου μετατρέπει τις χώρες μας σε κέντρα υποδοχής και μόνιμης κράτησης προσφύγων. Κανένας δεν πάρει στο Πακιστάν ή στο Αφγανιστάν, οπότε μένουν οι άνθρωποι, δεν έχουν προγράμματα ένταξης. Δεύτερον η χώρα μας είναι μια μικρή χώρα, πόσο κόσμο μπορεί να ενσωματώσει; Και δεν υπάρχουν και προγράμματα ένταξης αυτών των ανθρώπων. Οπότε δημιουργεί μέγιστα προβλήματα και δεν είναι δυνατόν να λες 'εθελοντική μετεγκατάσταση, αλλά θα σου δώσω ένα αντίτιμο για να τους κρατάς εσύ'. Όχι. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, πανευρωπαϊκό, δεν είναι ελληνικό, ούτε ιταλικό. Θα πάρει, λοιπόν, και ο Αυστριακός το ποσοστό των ανθρώπων με ευρωπαϊκές πολιτικές ένταξης και όχι να δίνει ένα ποσό στο κράτος-μέλος - και είναι διμερείς οι επαφές των κρατών-μελών με τα κράτη πρώτης υποδοχής. Δεν είναι έντιμο αυτό.

Εγώ θεωρώ ότι όποιο κράτος-μέλος δεν δέχεται αυτό που του αναλογεί σε πρόσφυγες, πρέπει να πηγαίνει επί παραβάσει. Τόσο απλά. Ή θα είμαστε Ευρώπη ή μια καρικατούρα της Ευρώπης. Αυτή είναι και η σύγκρουση μεταξύ της συντηρητικής ομάδας και της αριστεράς, ειδικά της αριστεράς. Είμαι θυμωμένος με τους σοσιαλιστές.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Γιατί πήγαμε καλά μέχρι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και είχαμε τη θέση διαπραγμάτευσης του Κοινοβουλίου και στον τριμερή μας άδειασαν. Νομίζω δηλαδή, για να είμαι καθαρός, καλύτερα να μην είχα συμφωνία, παρά αυτή τη συμφωνία που με κρατάει δέσμιο για πάρα πολλά χρόνια. Διότι σε περίοδο κρίσης θα μπορούσα να δημιουργήσω ή να φωνάξω και να έχω χρηματοδοτικά εργαλεία. Τι θα γίνει από εδώ και πέρα και τα επόμενα χρόνια; Μας μπλόκαρε.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Κάνατε λόγο για «μαύρη μέρα».

Κώστας Αρβανίτης:

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μαύρη μέρα ήταν. Γιατί είχαμε το δίκιο με το μέρος μας. Και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σε επίπεδο ενός Έλληνα πολίτη που κάνει μια δουλειά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πρέπει να διασφαλίσει αυτό που μπορεί η χώρα να κρατήσει. Μαύρη μέρα ήταν.

Πάνος Κιτσικόπουλος, euronews:

Τι πολιτικό δώρο θέλετε για την Κυριακή 9/6 που έχετε και τα γενέθλιά σας;

Κώστας Αρβανίτης:

Θα ήθελα να είναι ισχυρός ο ΣΥΡΙΖΑ. Να είναι δυνατός. Να έχουμε 4+1 ευρωβουλευτές. Μη σας πως 4+2. Να πιάσουμε τα δεδομένα δηλαδή του '19 για να παίξουμε ρόλο πολύ καλό, συγκροτημένο για το πώς καταλαβαίνουμε εμείς το 'σύγχρονη αριστερά τον 21ο αιώνα'. Για να είμαστε χρήσιμοι στους ανθρώπους. Γιατί, αν τα πολιτικά κόμματα και οι πολιτικοί - εγώ δεν είμαι πολιτικός, συγκυριακά έγινε αυτό - δεν είναι χρήσιμοι, τότε οι πολίτες ή θα μας προσπεράσουν και θα δημιουργήσουν νέες οντότητες, το οποίο είναι καλό, αλλά το χειρότερο είναι να απαξιώνουν την πολιτική και να πηγαίνουν σε άλλα μονοπάτια που είναι πολύ επικίνδυνα για την Δημοκρατία.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ