Αυτοψία του euronews με έναν παραολυμπιονίκη σε τρένα, λεωφορεία, τραμ και μετρό
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο να κυκλοφορήσεις στο Παρίσι είναι μια πρόκληση για οποιονδήποτε πολίτη είναι αναγκασμένος να βρίσκεται καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Μπορεί οι αρχές της πόλης να υποσχέθηκαν βελτίωση της προσβασιμότητας στις βασικές της υπηρεσίες με την αφορμή της ανάληψης διεξαγωγής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, ωστόσο το συγκοινωνιακό δίκτυο της γαλλικής πρωτεύουδας παραμένει σχεδόν απρόσιτο για τους πολίτες με περιορισμένη δυνατότητα κίνησης.
Οι σιδηροδρομικές γραμμές ταχείας εξυπηρέτησης RER διαφημίζουν ότι είναι πλήρως προσβάσιμες. Αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική, όπως κατέγραψε το euronews ακολουθώντας τον Φρανκ Μάιγ, πρώην αθλητή Παραολυμπιακών Αγωνων και εκπρόσωπο της γαλλικής ένωσης για άτομα με αναπηρία.
Φτάνει μέχρι το ασανσέρ και κάπου εκεί σταματά να υπάρχει για εκείνον αυτονομία. Για να μπορέσει ο Φραν να πάρει ένα από αυτα τα τρένα και να μεταφερθει σε άλλη συνοικια του Παρισιού, χρειάζεται να ζητήσει τη βοήθεια ενός υπαλλήλου ώστε να τοποθετηθεί μια ειδική ράμπα.
Ομως ανάμεσα σε ξεχασιάρηδες υπαλλήλους, χαλασμένους ανεκλυστήρες και απρόσεκτους συνεπιβάτες, το κάθε τέτοιο ταξιδι ειναι μια πρόκληση για τον Φρανκ. «Ειναι μια φυσικη αλλά και ψυχολογική εξάντληση. Φυσική επειδή καλύπτεις μακρινές αποστάσεις μέσα στους σταθμούς. Ψυχολογική επειδή πρέπει να προσέχεις για τον καθέναν, για τα πάντα. Οπως το πλήθος που είδατε, την κίνηση, όλα αυτά...», εξηγεί ο ίδιος.
Το απαρχειωμένο δίκτυο του παριζιάνικου μετρό είναι από τα χειρότερα μέσα συγκοινωνίας για τους ανάπηρους, καθώς μόνο μία γραμμή είναι πλήρως προσβάσιμη. Αλλά ακόμα και σε αυτήν, ο Φρανκ χρειάζεται να έχει διαρκώς τα μάτια του ανοιχτά για να αντιμετωπίσει μια σειρά εμπόδια. Ο ίδιος δηλώνει ότι το αγαπημένο του μέσο είναι το τραμ.
Αντίθετα, στη μετακίονηση με το λεωφορείο, που επίσης διαφημίζεται ως 100% προσβάσιμη, ο Φρανκ εγείρει μια σειρά από επιπλέον ζητήματα. «Εξαιτίας των αγώνων, πολλές λεωφορειακές γραμμές έχουν τροποποιηθεί. Ομως δεν έχουν όλες οι στάσεις των λεωφορείων ράμπα για χρηση απο τα αναπηρικά καροτσάκια και ακομα και αν διαθέτουν, χρειάζεται και πάλι η βοήθεια από κάποιον τρίτο».
Κάπως έτσι, μια διαδρομή που ένας αρτιμελής θα διανύσει σε μιαμισι ώρα, για τον Φρανκ κρατά πάνω από 3 ώρες.
Η βελτίωση της προσβασιμότητας ήταν από τις βασικές υποσχέσεις της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγωνων του Παρισιού, που διαφημίστηκαν ως Αγώνες για Όλους.
«Από την άποψη της προσβασιμότητας όχι, δεν είναι Αγωνες για Όλους. Ναι, εργάζονται για να βελτιώσουν τις συνθήκες, υπάρχει η θέληση να κάνουν πράγματα, αλλά τα κάνουν σωστά; Πιθανότατα θα έπρεπε να ρωτήσουν την άποψη των ανθρώπων τους οποίους αφορά, να ζητήσουν την συμβουλή τους», σχολιάζει ο Φρανκ.
Η πόλη του Παρισιού αποδέχεται ότι ως προς τα ζητήματα της προσβασιμότητας υπάρχουν πολλά που μπορεί να γίνουν, με την αντιδήμαρχο Λαμια Ελ Αραγέ να δηλώνει στο euronews:
«Χάρη στους Αγώνες, διαθέτουμε τώρα 1.000 ταξί προσβάσιμα σε άτομα με αναπηρικά αμαξίδια. Αυτή είναι μια πραγματική πρόοδος. Ωστόσο υπάρχει ακόμα δουλειά για να γίνει, ιδίως στο μετρό. Μαζί με άλλους οργανισμούς, εντόνως κάναμε μια έκκληση να γίνει μερικώς προσβάσιμο το μετρό, καθώς γνωρίζουμε ότι η πλήρης προσβασιμότητα είναι ουσιαστικά αδύνατη στο μετρό του Παρισιού. Ωστόσο, πιστεύω ότι μπορούμε να εργαστούμε με έξυπνο τρόπο για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο δίκτυο στο έδαφος ώστε να βελτιώσουμε την προσβασιμότητα του μετρό».
Μέλη οργανώσεων για τους αναπηρους, όπως ο Φρανκ, ελπίζουν ότι οι Αγώνες θα λειτουργήσουν ως καταλύτης για την μεγαλύτερη κοινωνική ενσωμάτωση των 12 εκατομμύριων ατόμων με αναπηρίες που διαβιούν στην Γαλλία.