Το πρωί της Πέμπτης, το Ισραήλ επιτέθηκε στον αντιδραστήρα βαρέως ύδατος Αράκ του Ιράν, μία από τις μεγαλύτερες πυρηνικές εγκαταστάσεις της χώρας, που βρίσκεται 250 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τεχεράνης. Η ιρανική κρατική τηλεόραση επιβεβαίωσε ότι δεν υπήρχε ραδιολογικός κίνδυνος στην περιοχή
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Ένας Ιρανός ανταποκριτής στην κοντινή πόλη Χαντάμπ ανέφερε ότι η εγκατάσταση είχε εκκενωθεί πλήρως, χωρίς να έχουν αναφερθεί ζημιές στις αστικές περιοχές γύρω από τον αντιδραστήρα.
Νωρίς το πρωί της Πέμπτης, το Ισραήλ εξέδωσε εκ των προτέρων προειδοποίηση ότι θα γίνει στόχος, καλώντας τους κατοίκους να εκκενώσουν την περιοχή.
Τι γνωρίζουμε σχετικά με αυτό;
Σύμφωνα με την αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση Missile Systems Defence Alliance, ο πυρηνικός αντιδραστήρας Arak, γνωστός και ως IR-40, είναι ένας πυρηνικός αντιδραστήρας βαρέως ύδατος, που κατασκευάστηκε το 2003, αλλά η προέλευση του σχεδιασμού του δεν είναι σαφής, καθώς πιστεύεται ότι ξένοι εμπειρογνώμονες συνέβαλαν στην κατασκευή του, συμπεριλαμβανομένης της ρωσικής εταιρείας σχεδιασμού Nikit.
Οι αναφορές αναφέρουν ότι το Ιράν προσπάθησε να παρουσιάσει τον αντιδραστήρα ως "μη χρησιμοποιούμενο για την παραγωγή πυρηνικού υλικού στρατιωτικής καθαρότητας", αλλά ήταν ικανός να παράγει περίπου 9 κιλά πλουτωνίου, εγείροντας ανησυχίες στις ΗΠΑ ότι αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει στην Τεχεράνη να κατασκευάσει πυρηνικό όπλο με βάση το πλουτώνιο.
Μετά την υπογραφή του Κοινού Ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης (ΚΟΣΔ) με την Ομάδα Πέντε+1, οι χώρες αυτές έθεσαν ως προϋπόθεση για την τροποποίηση του αντιδραστήρα Αράκ την άρση των κυρώσεων.
Το 2016, το Ιράν ανακοίνωσε ότι είχε γεμίσει τον πυρήνα του αντιδραστήρα με τσιμέντο. Ωστόσο, στο πλαίσιο της εφαρμογής της πυρηνικής συμφωνίας προέκυψαν νέες προκλήσεις που σχετίζονται με αυτό.
Τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, η Ισλαμική Δημοκρατία υπερέβη για πρώτη φορά το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο αποθεμάτων βαρέος ύδατος, κάτι που επαναλήφθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2016.
Επιπλέον, η Τεχεράνη μετέφερε στο Ομάν περισσότερους από 80 μετρικούς τόνους βαρέως ύδατος, που προορίζονταν προηγουμένως για τον αντιδραστήρα Αράκ. Παρότι το Ιράν εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο αυτής της ποσότητας, η διασυνοριακή μεταφορά της δεν θεωρήθηκε παραβίαση της συμφωνίας.