ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤο να βρει κανείς δουλειά δεν σημαίνει ότι έχει βρει και τρόπο να ξεφύγει από τη φτώχεια, διαπιστώνει σε έκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στην έκθεση της Κομισιόν επιβεβαιώνεται η έξαρση του φαινομένου των «φτωχών εργαζομένων» εν μέσω κρίσης, πολιτικών σκληρής λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς εργασίας. Στην έκθεση επισημαίνεται ότι μόνο στο 50% των περιπτώσεων η εύρεση εργασίας αποτέλεσε τη λύση για έξοδο από τη φτώχεια.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην ετήσια επισκόπηση για την απασχόληση και τις κοινωνικές εξελίξεις το 2013, παραδέχεται ότι η οικονομική κρίση στην Ευρώπη οδήγησε σε εκρηκτική αύξηση της φτώχειας μεταξύ των ανθρώπων παραγωγικής ηλικίας, καθώς στην περίπτωση τους το να βρουν δουλεία δεν είναι αρκετό για να ξεφύγουν από τη φτώχεια.
Υπογραμμίζεται ότι για να καταπολεμηθεί αυτό το φαινόμενο δεν αρκεί η μείωση της ανεργίας, αλλά χρειάζεται η δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας.
Αυτοί που καταφέρνουν να βρουν δουλειά, στις περισσότερες περιπτώσεις εργάζονται λιγότερες ώρες και παίρνουν μικρότερο μισθό σε σύγκριση με το παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται το φαινόμενο της «φτωχής εργασίας».
Αν και η Ευρωζώνη βγήκε από την ύφεση, το ποσοστό ανεργίας, ειδικά ανάμεσα στους νέους, παραμένει ανησυχητικά υψηλό και αυτό πυροδοτεί επικρίσεις στις πολιτικές λιτότητας που ακολουθούνται.
Στην έκθεση υπογραμμίζεται επίσης η σημασία ενός αποτελεσματικού συστήματος κοινωνικών παροχών, για την επάνοδο των ανέργων στην απασχόληση, αλλά και για την άμβλυνση των χρόνιων ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων.
Τα συστήματα κοινωνικών παροχών της Ελλάδας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας φαίνονται να μην είναι αρκετά αποτελεσματικά, σε σχέση με τα συστήματα άλλων χωρών της ΕΕ. Το 2012 το 35% του πληθυσμού στην Ελλάδα απειλούνταν με φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό. Το ποσοστό αυτό κατατάσσει την Ελλάδα στην τέταρτη θέση μετά τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Λετονία. Επίσης επισημαίνεται ότι η Ελλάδα μεταξύ 2008 – 2013 υπέστη τη μεγαλύτερη μείωση ΑΕΠ από οποιαδήποτε άλλη χώρα και κατέγραψε τη μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας στην ΕΕ.
Τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης στην Ελλάδα είναι οι γυναίκες. Οι Ελληνίδες τείνουν να εργάζονται συνολικά λιγότερες ώρες από ότι οι άντρες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα περιορισμούς στις ευκαιρίες σταδιοδρομίας, στην αμοιβή τους με χαμηλότερο μισθό και σύνταξη και κατά συνέπεια τη μείωση της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας τους.
Είναι λίγα τα κράτη μέλη, κυρίως σκανδιναβικές χώρες και χώρες της Βαλτικής έχουν καταφέρει να συνδυάζουν υψηλά ποσοστά απασχόλησης των γυναικών με περιορισμένες διαφορές ως προς τις ώρες εργασίας.
Η επισκόπηση υπογραμμίζει επίσης ότι από τα πρώτα χρόνια της «ζωής» του ευρώ άρχισαν να εμφανίζονται αποκλείσεις μεταξύ των κρατών – μελών. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ανισόρροπη ανάπτυξη σε ορισμένα κράτη, με βάση το συσσωρευμένο χρέος, το οποίο υποδαύλισαν τα χαμηλά επιτόκια και οι μαζικές εισροές κεφαλαίων και το οποίο σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύθηκε από απογοητευτικές εξελίξεις ως προς την παραγωγικότητα και από προβλήματα ανταγωνιστικότητας.