Περισσότερο από ένα παραδοσιακό άρμα μάχης, το MGCS είναι ένα "σύστημα των συστημάτων": ένα άρμα μάχης που θα συνοδεύεται από άλλα οχήματα, επανδρωμένα ή μη, που θα περιλαμβάνει σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες (τεχνητή νοημοσύνη, drones προστασίας του άρματος, λέιζερ...)
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟι υπουργοί Άμυνας της Γαλλίας και της Γερμανίας συναντήθηκαν στο Παρίσι την Παρασκευή για να επικυρώσουν τη συμφωνία με στόχο την από κοινού κατασκευή του νέου υπερσύγχρονου άρματος μάχης MGSC.
Με την επισημοποίηση της συμφωνίας ξεκινά η πρώτη φάση ανάπτυξης του τεθωρακισμένου οχήματος, που θεωρείται «άρμα μάχης του μέλλοντος» - ένα πρότζεκτ αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ.
Το νέο άρμα μάχης πρόκειται να αντικαταστήσει το γερμανικό Leopard 2 και το γαλλικό Leclerc. Οι δύο υπουργοί επέμειναν ωστόσο ότι το νέο άρμα μάχης δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ο διάδοχος του Leopard 2.
«Δεν πρόκειται για την κατασκευή ενός Leopard 3 ή 4, αλλά για το σχεδιασμό κάτι ολοκαίνουργιου», τόνισε ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.
Περισσότερο από ένα παραδοσιακό άρμα μάχης, το MGCS είναι ένα "σύστημα των συστημάτων": ένα άρμα μάχης που θα συνοδεύεται από άλλα οχήματα, επανδρωμένα ή μη, που θα περιλαμβάνει σημαντικές τεχνολογικές καινοτομίες (τεχνητή νοημοσύνη, drones προστασίας του άρματος, λέιζερ...)
Οι δύο υπουργοί ανακοίνωσαν ότι η υπογραφή των συμβάσεων με τους κατασκευαστές αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους - «ένας φιλόδοξος στόχος», όπως επισήμαναν στους δημοσιογράφους.
Το πρόγραμμα για την κατασκευή του νέου άρματος μάχης «επόμενης γενιάς» αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2040.
Η ανάπτυξη του αποδεικνύει την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να επεκτείνει την αμυντική της βιομηχανία, σε μια προσπάθεια να παραμένει ανταγωνιστική απέναντι στην στρατιωτική τεχνολογία από χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα.
Πώς θα υλοποιηθεί η συμφωνία MGCS
Το πρόγραμμα MGCS είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πρότζεκτ συνέργειας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Συμπίπτει με ένα άλλο μεγάλο γαλλο-γερμανικό σχέδιο για την κατασκευή του μαχητικού αεροσκάφους επόμενης γενιάς, FCAS, εκτός από συστήματα drone.
Η Γερμανία αναμένεται να ηγηθεί της ανάπτυξης του MGCS, ενώ η Γαλλία αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στην ανάπτυξη του FCAS.
Οι δύο χώρες θα μοιραστούν το κόστος για την κατασκευή του τεθωρακισμένου.
Η συμφωνία ορίζει τη βιομηχανία που θα είναι υπεύθυνη για τον κάθε έναν από τους οκτώ πυλώνες ανάπτυξης: πλατφόρμες, πυργίσκος και κανόνι, πυρά (πύραυλοι, κατευθυνόμενα όπλα), επικοινωνίες και "νέφος" μάχης, προσομοίωση, προστασία, υποδομές.
Η ευθύνη για ορισμένους πυλώνες θα μοιράζεται ανάμεσα στις βιομηχανίες, κυρίως για τον πυργίσκο και το κανόνι.
Ο υπουργός Άμυνας της Γαλλίας, Σεμπαστιάν Λεκορνί, τόνισε ότι οι εταιρείες KNDS, Rheinmetall και Thales θα αναλάβουν την κατασκευή του MGCS.
Ωστόσο, το έργο - που συζητήθηκε για πρώτη φορά το 2017 - διαταράχθηκε από διαφωνίες και πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών σε θέματα όπως η ενεργειακή μετάβαση.
Προκειμένου να ξεπεραστεί το μπλοκάρισμα, "χρειάστηκε να κατανεμηθούν οι επιχειρησιακές ανάγκες των δύο στρατών ξηράς" οι οποίες εγκρίθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, εξήγησε ο Σεμπαστάν Λεκορνί.
Ο Μπόρις Πιστόριους διαβεβαίωσε ότι η κοινή συμφωνία είναι «ένα σημάδι της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μας παρά το σημερινό γεωπολιτικό πλαίσιο».
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΥπέρ της δημιουργίας μίας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης ταχείας επέμβασης εντός του 2025
Υπέρ της δημιουργίας μίας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης ταχείας επέμβασης εντός του 2025 τάχθηκε σήμερα ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκορνί.
Σε συνέντευξή του σε γαλλικό τηλεοπτικό σταθμό, ο Γάλλος υπουργός ανέφερε ότι θα ήταν σκόπιμο να δημιουργηθεί στο πλαίσιο της ΕΕ μία στρατιωτική δύναμη 5000 ατόμων ικανή να επεμβαίνει σε εχθρικό περιβάλλον και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Λεκορνί ανέφερε ότι η ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη θα μπορούσε να αναλαμβάνει αποστολές, όπως η παροχή βοήθειας σε πολίτες των κρατών μελών της ΕΕ που βρίσκονται σε κατάσταση κινδύνου σε τρίτες χώρες.
«Υπάρχουν κρίσεις στις οποίες το ΝΑΤΟ δεν έχει αρμοδιότητα επέμβασης» ανέφερε ο Γάλλος υπουργός, φέρνοντας ως παράδειγμα την απόφαση της Γαλλίας να στείλει πέρσι στρατιωτική δύναμη στο Σουδάν για να μεταφερθούν με ασφάλεια από το Χαρτούμ στην Ευρώπη 1000 πολίτες εκ των οποίων περίπου 200 ήταν Γάλλοι.