Για τον Αλεξάντερ Σοκούροφ, στην νέα του ταινία «Η κιβωτός των ανθρώπων», το Παρίσι δεν αντιπροσωπεύει μόνο τη Γαλλία και το Λούβρο είναι κάτι
Για τον Αλεξάντερ Σοκούροφ, στην νέα του ταινία «Η κιβωτός των ανθρώπων», το Παρίσι δεν αντιπροσωπεύει μόνο τη Γαλλία και το Λούβρο είναι κάτι παραπάνω από ένα κτίριο γεμάτο αριστουργήματα.
Η τέχνη κοιτάζει επίμονα στα μάτια τον πόλεμο. Είναι ανυπεράσπιστη αλλά ταυτόχρονα πολύ πιο δυνατή από οποιοδήποτε στρατό στον κόσμο.
Η τέχνη έχει την αιωνιότητα με το μέρος της και ο πόλεμος όσο κι αν διαρκέσει, μια μέρα θα φτάσει στο τέλος του.
Ο διευθυντής του Λούβρου, Ζακ Ζοζάρ και ο γερμανός αξιωματικός Φραντς Βολφ Μέτερνιχ συνεργάζονται για την προστασία των θησαυρών του Λούβρου.
Ο Αλεξάντερ Σοκούροφ αναρωτιέται γιατί οι Ναζί αποφάσισαν να σώσουν το Παρίσι και το Λούβρο, ενώ κατέστρεψαν πολλά μουσεία της Ανατολικής Ευρώπης και ιδιαίτερα το πολυαγαπημένο του Ερμιτάζ, που τράβηξε πολλά, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο κίνδυνος για τον ρώσο σκηνοθέτη, μπορεί να έρθει οποιαδήποτε μέρα, ακόμη και στην πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Ευτυχώς το Παρίσι έχει ακόμη το Λούβρο, η Γαλλία επιβίωσε του πόλεμου, το ίδιο η Ευρώπη και ο πολιτισμός της.