50 χρόνια Metropolitan Opera στο Lincoln Center: Λαμπρό γκαλά με 40 αστέρες της όπερας

Είναι μία από τις πιο εμβληματικές λυρικές σκηνές στον κόσμο. Η Metropolitan Opera γιόρτασε την 50η της σεζόν, από τότε που μετακόμισε στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης, με μια ανυπέρβλητη συναυλία.

40 αστέρες του λυρικού θεάτρου ερμήνευσαν αποσπάσματα από το παλιό αλλά και το νέο ρεπερτόριο της Met.

Can you sum up 50 years of opera in 5 hours? https://t.co/W3EheZhzkp

— The New York Times (@nytimes) May 14, 2017

Ανάμεσά τους, ο τενόρος και μαέστρος Πλάθιντο Ντομίνγκο:

«Σ’ αυτά τα 50 χρόνια, άνοιξα τη σεζόν της Metropolitan, 21 φορές. Έχω τραγουδήσει σε 750 παραστάσεις και έχω επίσης διευθύνει ορχήστρες άλλες 100 φορές. Είναι μια ολόκληρη ζωή. Αισθάνομαι σαν να είμαι στο σπίτι μου».

Ο γενικός διευθυντής της Met, Πίτερ Γκελμπ θυμάται έντονα την πρώτη φορά που μπήκε στην αίθουσα, αμέσως μετά τα εγκαίνιά της:

«Όταν ήμουν 13 ετών, οι γονείς μου με έφεραν στην Met και έκατσα στο θεωρείο του Ρούντολφ Μπινγκ, που είχε τη θέση που έχω εγώ σήμερα. Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της παράστασης, κάποιος αποδοκίμασε και ο Μπινγκ αντέδρασε, πηδώντας από το κάθισμά του και τρέχοντας στο κοινό για να τον επιπλήξει. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάποια μέρα θα βρισκόμουν στο θεωρείο που καθόταν, αλλά τώρα όντας ο ίδιος Γενικός Διευθυντής».

Η σοπράνο Σόνια Γιόντσεβα επισημαίνει:

«Έκαναν φανταστική δουλειά με τα φώτα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εμφανιστούμε στην Μποέμ, σαν να είμαστε σε ταινία. Είχαμε αυτό το δίχτυ μπροστά μας, για να γίνει η προβολή και να μπει το κοινό στην εμβληματική, ιστορική παραγωγή του Τζεφιρέλι.

Τραγούδησα πρώτη φορά στην Met, το 2013. Αισθανόμουν μεγάλη τόλμη που ήμουν εδώ. Γιατί το να είσαι στην Met δεν σημαίνει απλά να βρίσκεσαι στο πιο σπουδαίο θέατρο του κόσμου, αλλά έχει να κάνει και με την αυτοπεποίθησή σου, αν έχεις τη δύναμη και αν πιστεύεις ότι μπορείς να το κάνεις».

Η σοπράνο Τζόις ΝτιΝτονάτο συμπληρώνει:

«Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Ήταν η μία ερμηνεία καλύτερη από την άλλη. Καθόμασταν στα παρασκήνια, επευφημώντας ο ένας τον άλλο. Ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι, ας ακούσουμε το άλλο.

Μπορέσαμε να αισθανθούμε αυτόν τον υπέροχο συνδυασμό που είναι η όπερα. Είναι από τη μια πλευρά μια υπόκλιση στην παράδοση, χωρίς να λείπει όμως και η μοντέρνα προσέγγιση. Και απόψε αισθανθήκαμε ότι ήμασταν οικογένεια».