Δώδεκα θεατρικές παραστάσεις που αξίζουν την προσοχή σας
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ φετινή θεατρική σεζόν οδεύει σταδιακά προς το τέλος της, καθώς φέτος η Κυριακή των Βαΐων, ορόσημο για την ολοκλήρωση των περισσότερων παραστάσεων, «πέφτει» την 1η Απριλίου. Καθώς λοιπόν απομένει μόλις ενάμισης μήνας για το τυπικό κλείσιμο της αυλαίας της θεατρικής περιόδου, σας παρουσιάζουμε δώδεκα παραγωγές που ξεχωρίσαμε και αξίζουν την προσοχή σας.
Επτά χρόνια – Θέατρο Αποθήκη
Καλύτερη επιλογή έργου δεν θα μπορούσε να έχει κάνει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, ο οποίος έχει αναλάβει πέρα από την προσαρμογή και την σκηνοθεσία του έργου, που βασίζεται στην ομώνυμη ισπανική ταινία των Jose Cabeza και Cristian Conti. Πανέξυπνο στόρι, γρήγορος ρυθμός και πάνω από όλα πολύ καλή διανομή: Αλέξανδρος Λογοθέτης, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Ορφέας Αυγουστίδης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη και Γιώργος Χριστοδούλου έχουν εξαιρετική χημεία επί σκηνής σε μια από τα πιο δυνατά θεατρικά «χαρτιά» της φετινής σεζόν.
Καινούργια σελίδα - Θέατρο Μικρό Γκλόρια
Ο Γιάννης Μόσχος, μετά το καταπληκτικό «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» στο Εμπορικόν, σκηνοθετεί ένα ανάλαφρο μπουλβάρ, την «Καινούργια σελίδα» του Νιλ Σάιμον. Η ομάδα των ηθοποιών που εμπιστεύτηκε (Μαρία Καλλιμάνη, Ταξιάρχης Χάνος, Άνδρη Θεοδότου και Άγγελος Μπούρας), κατάφερε όχι μόνο να κρατήσει και να αναδείξει το χαλαρό, χιουμοριστικό χαρακτήρα του έργου, μέσα από τις σπιρτόζες ερμηνείες της, αλλά και να προσδώσει βάθος και συγκίνηση στην παράσταση, υπογραμμίζοντας τις ανθρώπινες πλευρές της συγκεκριμένης κωμωδίας. Εξαιρετικός ρυθμός και μπρίο σε μια παράσταση που δεν γίνεται να μην σε αγγίξει. Μέχρι 25 Φεβρουαρίου.
Ο Φάρος – Θέατρο Αθηνών
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης είναι καταφέρει να γίνει ο άνθρωπος που υπογράφει τις μεγάλες εμπορικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων στο αθηναϊκό θεατρικό γίγνεσθαι. Συνεχίζει και φέτος να πετυχαίνει διάνα στις επιλογές του. Ανεβάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον «Φάρο» του Κόνορ Μακφέρσον. Το θεατρικό έργο που ισορροπεί μεταξύ κωμωδίας και θρίλερ μπορεί να μην είναι αριστούργημα, αλλά χάρις στο σκηνοθετικό ανέβασμα και κυρίως χάρις στις ερμηνείες των πέντε καταπληκτικών πρωταγωνιστών του πραγματικά απογειώνεται. Νίκος Ψαρράς και Αιμίλιος Χειλάκης ξεχωρίζουν στο υποκριτικό κουιντέτο, που ήδη έχει κερδίσει την αγάπη χιλιάδων θεατών.
Βοσκοπούλα – Θέατρο του Νέου Κόσμου
Ένα άγνωστο ποιμενικό ειδύλλιο από την Κρήτη του 16ου αιώνα παρουσιάζουν στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου ο Δημήτρης Αγαρτζίδης και η Δέσποινα Αναστάσογλου. Είναι ο τραγικός έρωτας μιας Βοσκοπούλας και ενός Βοσκού στα όρη της Κρήτης. Η παράσταση σε κερδίζει από το πρώτο δευτερόλεπτο, ακριβώς γι’ αυτό το λόγο: Σε πείθει για τον έρωτα αυτών των δύο ηρώων. Κι αυτό οφείλεται εξολοκλήρου στη φρεσκάδα, τη δύναμη και την αμεσότητα των δύο πρωταγωνιστών του έργου, της Πηνελόπης Τσιλίκα και του Γιώργου Παπανδρέου. Η κρητική ντοπιολαλιά ακούγεται αβίαστα και σε παρασύρει στην τελική κορύφωση του δράματος των δύο χαρακτήρων. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια του έργου: τα γέλια και η χαρά της αρχής δεν θα αργήσουν να αντικατασταθούν από τη θλίψη για την τραγική μοίρα των δύο ερωτευμένων. Σημαντική η συμβολή της μουσικής του Παντελή Νικηφόρου στη μαγευτική ατμόσφαιρα της παράστασης.
Ο γάμος της Μαρία Μπράουν – Θέατρο Οδού Κυκλάδων
Ακολουθώντας την ομώνυμη κινηματογραφική επιτυχία του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ**, ο Γιώργος Σκεύας **ακολουθεί κι αυτός μια γρήγορη κινηματογραφική προσέγγιση στην παράστασή του, αναδεικνύοντας τον τρόπο που η Μαρία Μπράουν προσπαθεί να επιβιώσει με κάθε τρόπο, στην τσακισμένη, ηττημένη, μεταπολεμική Γερμανία. **Η Λένα Παπαληγούρα **αναλαμβάνει το δύσκολο εγχείρημα της ερμηνείας της κινηματογραφικής ηρωίδας, μιας «τυπικής» Γερμανίδας εκείνης της εποχής, που πρέπει να ζήσει. Τα καταφέρνει περίφημα: υιοθετεί ένα αποστασιοποιημένο, ψυχρό τρόπο για να αποτυπώσει την ψυχολογία της Μπράουν, η οποία δεν σταματά μπροστά σε τίποτε για να πετύχει τους στόχους της. Αποδίδει πειστικά μια γυναίκα, που σε αποστομώνει ο κυνισμός της, που καλύπτει συνεχώς τα ανεπούλωτα τραύματά της, σκοτώνει διαρκώς τα αισθήματά της μέχρι το τραγικό τέλος της.
Το Χελιδόνι – Θέατρο Μικρό Γκλόρια
Το Χελιδόνι του καταλανού συγγραφέα Γκιλιέμ Κλούα είναι ένα βαθιά ανθρώπινο έργο για την αγάπη, τη ζωή, τη συμφιλίωση με την αλήθεια, με πρωταγωνιστές μια μητέρα που έχει χάσει το γιο της σε μια τρομοκρατική επίθεση και τον σύντροφο του γιου της. Το έργο ευτύχησε στα χέρια της Σοφίας Σεϊρλή και του Βασίλη Μαυρογεωργίου, οι οποίοι κτίζουν σταδιακά ένα σύμπαν μαγικό, συγκινητικό, που δεν γίνεται να μη σε παρασύρει με τη δύναμη και την ειλικρίνειά του. Είναι υπέροχο το πώς δένουν δύο τόσο διαφορετικοί ηθοποιοί. Η σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα επιτυγχάνει να κρατήσει την ισορροπία, ώστε το έργο να μην γίνει μελό, με αποτέλεσμα η κλιμάκωση να παρασύρει ακόμη περισσότερο τους θεατές και το τέλος να είναι απελευθερωτικό.
Καντίντ ή η αισιοδοξία - Πόρτα
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος εμπιστεύεται για δεύτερη χρονιά την ίδια ομάδα ηθοποιών, με την οποία μεγαλούργησε στη «Δίκη» του Κάφκα. Φέτος εστιάζει την προσοχή του σε ένα όχι τόσο γνωστό έργο του Βολταίρου, τον Καντίντ. Το αποτέλεσμα; Λαμπρό. Μια παράσταση με εξαιρετικό ρυθμό, καλοδουλεμένη, γεμάτη χιούμορ, σάτιρα, σαρκασμό που βγάζει γλώσσα στην υποκρισία, στο ψέμα, στα διάφορα πρότυπα εκείνης της εποχής, που ξεσκεπάζει τους διαχρονικούς μηχανισμούς λειτουργίας της κοινωνίας και τα ανθρώπινα πάθη, που κατευθύνουν τα πάντα. Βλέπουμε όλη την πορεία του ήρωά της, Καντίντ, από την αθωότητα και την αφέλεια στην ωριμότητα και σε έναν συμβιβασμό με τη ζωή και την πραγματικότητα. Όλα αυτά μετά από ατελείωτα ταξίδια σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Ο θεατής μένει σε διαρκή εγρήγορση, χάρις στη σοφή σκηνοθετική διαχείριση του κειμένου και στη ροή της αφήγησης.
Γρανάδα - Από Μηχανής Θέατρο
**Ο Γιάννης Καλαβριανός **έχει μια γοητευτική εμμονή με τις ιστορίες αγάπης, με τους έρωτες και τις απώλειες. Κάθε φορά εμφανίζεται όλο και πιο ώριμος στη χρήση του υλικού του, πιο λιτός και λιγότερο «λυρικός». Η «Γρανάδα» του δεν γίνεται να μην σε αγγίξει με την υποδόρια δύναμή της, με τις πολλές και καλές ερμηνείες των συντελεστές της, που κρατούν «σωστές» τις θερμοκρασίες του έργου. Με αφορμή έναν μεγάλο έρωτα του παρελθόντος, ο σκηνοθέτης-συγγραφέας μας ταξιδεύει μέσα από την ιστορία, αλλά και την εξέλιξη του σύμπαντος και των άστρων, στο σήμερα, σε μια συγκινητική ιστορία, που αποκαλύπτεται σταδιακά με μαεστρία. Ένα ωραίο θεατρικό κείμενο προστίθεται στην ελληνική θεατρική δραματουργία για τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα και την ανθρώπινη μοίρα. Ένα κείμενο που χαρακτηρίζεται από μέτρο, χαμηλούς τόνους, ωραίο ρυθμό.
Αγγέλα - Cartel
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ «Αγγέλα» του Γιώργου Σεβαστίκογλου δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου, παίρνει αυτό το διαμάντι της νεοελληνικής θεατρικής δραματουργίας και του δίνει νέα πνοή, ενισχύοντας τη διαχρονικότητά του, τη ρεαλιστική-σκληρή πλευρά του. Το έργο παρουσιάζεται σαν μια ανοικτή φόρμα για οκτώ ηθοποιούς, για οκτώ ανθρώπους που καλούνται να συν-δημιουργήσουν. Σε παρασύρουν με την ενέργεια και την ελευθερία των ερμηνειών τους, με τον τρόπο που χειρίζονται, εκτός του δεδομένου πλαισίου, τους ρόλους τους και τις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους. Χωρίς να υπάρχει η ασφάλεια της δεδομένης ατάκας, της συγκεκριμένης απόκρισης από τον κάθε ερμηνευτή (κάτι που είδαμε και στο «Στέλλα κοιμήσου» του Γ. Οικονομίδη), απελευθερώνεται μια βίαιη, ζωική σχεδόν δύναμη από τους χαρακτήρες, «διαταράσσοντας», με ενδιαφέροντα τρόπο, τη συνήθη ροή του θεατρικού έργου, κάνοντας την κάθε παράσταση διαφορετική. Αφαιρείται το δίχτυ ασφάλειας που παρέχει το κείμενο και ο ρόλος. Και αυτό συμβαίνει χωρίς να χάνεται το ιδεολογικό-κοινωνικοπολιτικό στοιχείο, που δεσπόζει άλλωστε στην Αγγέλα. Ειδική μνεία για την Νεφέλη Μαϊστράλη, που ξεχωρίζει με την ερμηνεία της.
Χιονάνοι – Θέατρο Πόρτα
Κανείς δεν περίμενε ότι οι Patari Project θα μπορούσαν να μας δώσουν ένα ακόμη αριστούργημα στη σειρά μετά από το «Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο» και τη «Μύτη» του Γκόγκολ. Κι όμως η Σοφία Πάσχου και η ομάδα της έκαναν και πάλι το θαύμα τους, αποφασίζοντας φέτος να διασκευάσουν με το δικό τους μοναδικό τρόπο την Χιονάτη και τους επτά νάνους. Το γέλιο άφθονο, οι ηθοποιοί πραγματικά ακούραστοι και η εμπειρία μοναδική όχι μόνο για τους μικρούς αλλά κυρίως για τους μεγάλους που παρακολουθούν την παράσταση. Σκληρή συλλογική δουλειά σε μια καλοκουρδισμένη παράσταση με πανέξυπνο χιούμορ και καταπληκτική μουσική.
Η Λυσσασμένη Γάτα - Θέατρο Θησείον
Ο **Νικορέστης Χανιωτάκης **καταπιάνεται με το αριστούργημα του Τένεσι Ουίλιαμς, πετυχαίνοντας να φτάσει τις σωστές «θερμοκρασίες», να δημιουργήσει το αναγκαίο περιβάλλον που απαιτεί ο κόσμος του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα. Ακολουθεί με ακρίβεια και πίστη τη γραμμή του ψυχολογικού ρεαλισμού, υπογραμμίζοντας με ευαισθησία τη δραματική μοίρα των ηρώων του έργου. Μια παράσταση καθαρή, στρωτή, χωρίς πειραματισμούς. Ξεχωρίζουν η Μαρία Κίτσου, που ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μάγκι, αλλά και ο Νικήτας Τσακίρογλου, ως Μπιγκ Ντάντι. Επαναλαμβάνεται από 23/2.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Frida κι άλλο – Θέατρο 104
Η παράσταση που έχει στήσει η Κατερίνα Δαμβόγλου και ο Robin Beer αποτελεί σίγουρα μια ολοκληρωμένη θεατρική εμπειρία, που δεν έχουμε συνηθίσει στη χώρα μας. Μέσα σε λιγότερο από 80 λεπτά μας αφηγούνται με πρωτότυπο τρόπο όλη την ιστορία της μεξικανής ζωγράφου Φρίντα Κάλο, δημιουργώντας με προβολές, ήχους και βίντεο ένα ολόκληρο σύμπαν, τον κόσμο της καλλιτέχνιδας, ξεκινώντας σχεδόν από το μηδέν. Μια διαφορετική, απροσδόκητη παρουσίαση της ζωής της διάσημης δημιουργού που σε κρατά με το σφιχτό ρυθμό της, σε γοητεύει με τα ευρήματά της. Μια περφόρμανς που παίρνει συνεχώς παρατάσεις και αξίζει της προσοχής σας.