«Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς»: Μια έκθεση για τα 100 χρόνια από τη γέννηση της Μελίνας Μερκούρη

Μελίνα Μερκούρη - Πνευματικά Δικαιώματα «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς»

Πνευματικά Δικαιώματα «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς»

Δημοσιεύθηκε 18/01/2022 - 18:07•ανανεώθηκε πριν 18:23

Μια μεγάλη έκθεση για την Ελληνίδα ηθοποιό και πολιτικό, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της φιλοξενείται μέχρι τις 11 Μαρτίου στην Τεχνόπολη.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Με αφορμή την επέτειο 100 χρόνων από τη γέννησή της Μελίνας Μερκούρη, η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, παρουσιάζουν την έκθεση «Να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς», που είναι αφιερωμένη στη μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιό και πολιτικό.

Μέσα σε τρεις ενότητες, σκιαγραφούνται η κινηματογραφική της πορεία, οι ερμηνείες της στο θέατρο αλλά και η αγωνιστική και κοινοβουλευτική της δράση. Αναδεικνύεται η πολύπλευρη προσωπικότητά της, το μοναδικό ταλέντο της, το πάθος της για την Ελλάδα και τον πολιτισμό, οι μεγάλοι σταθμοί της ζωής της. 28 χρόνια μετά το θάνατό της, δίνεται η ευκαιρία στο θεατή να γνωρίσει μέσα από ένα ολοκληρωμένο αφιέρωμα, την πολυσχιδή προσφορά της.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, παρουσιάζονται 13 κοστούμια από θεατρικές παραστάσεις και ταινίες, 25 αφίσες από τις κινηματογραφικές της επιτυχίες, 37 φωτογραφίες της με μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο Σαλβαντόρ Νταλί, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄, η βασίλισσα Ελισάβετ, η Ίντιρα Γκάντι, η Κατρίν Ντενέβ, ο Φελίπε Γκονζάλες, πρωτότυπα σενάρια με ιδιόχειρες σημειώσεις της, οπτικοακουστικό υλικό, 6 ανέκδοτες επιστολές, προσωπικά της είδη, το καμαρίνι της, αλλά και αντικείμενα που είχε μαζί της στο τελευταίο ταξίδι της στη Νέα Υόρκη. Κάποια από τα εκθέματα παρουσιάζονται για πρώτη φορά και προέρχονται από τις συλλογές του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη και την ιδιωτική συλλογή Γ. Πηλιχού.

Μέσα απ’ αυτά, θα γνωρίσουμε λίγο καλύτερα την Μελίνα, την Μελίνα της «Στέλλας» και του «Ποτέ την Κυριακή», της «Φαίδρας» και του «Τοπ Καπί», την Μελίνα που γοήτευσε τις Κάννες, που τραγούδησε «Τα παιδιά του Πειραιά», την Μελίνα ως Κλυταιμνήστρα στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, την Μελίνα με τη δυνατή φωνή και την αντιδικτατορική δράση, τη μακροβιότερη μέχρι σήμερα υπουργό πολιτισμού, που συνδέθηκε όσο κανείς με τη διεκδίκηση της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα, που εμπνεύστηκε και εγκαινίασε το θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, που εγκαινίασε το θεσμό των ΔΗΠΕΘΕ.

Την Μελίνα με την ανεξάντλητη ζωντάνια και τη σπάνια γοητεία, με τον έντονο δυναμισμό και τη διεθνή ακτινοβολία, την ηθοποιό, την πολιτικό, τη γυναίκα που αγαπήθηκε πολύ, που αγάπησε με πάθος, που υπερασπίστηκε μέχρι τέλους τις ιδέες και τα πιστεύω της, τη γυναίκα-σύμβολο, την «τελευταία Ελληνίδα θεά».

Τη γενική εποπτεία της έκθεσης είχε η Μανουέλλα Παυλίδου, γενική γραμματέας του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη, ενώ τη γενική επιμέλεια, τη μουσειολογική και μουσειογραφική μελέτη ανέλαβε ο Νικόλαος Καλτσάς, διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.

Η έκθεση η οποία ήταν προγραμματισμένη για το 2020, ακριβώς στη συμπλήρωση 100 ετών από τη γέννησή της αλλά αναβλήθηκε δυο φορές λόγω της πανδημίας.