30ες Νύχτες πρεμιέρας: Το επετειακό φεστιβάλ διαθέτει φέτος ένα πολύ ελκυστικό πρόγραμμα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια του και έχει ετοιμάσει ένα πρόγραμμα με μεγάλες πρεμιέρες, σινεφίλ ταινίες, δύο μεγάλα αφιερώματα και ειδικές προβολές. Η διοργάνωση πραγματοποιείται από τις 2 έως τις 14 Οκτωβρίου.

Οι αίθουσες που θα φιλοξενήσουν τη φετινή διοργάνωση είναι: Δαναός Ι & ΙΙ, Cinobo Όπερα Ι & ΙΙ, Άστορ, Άστυ, Αβάνα, Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και Παλλάς.

Ταινία Έναρξης

Η ταινία «Anora» του Σον Μπέικερ, είναι η ταινία έναρξης των επετειακών 30ων Νυχτών Πρεμιέρας την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η ταινία του χαρισματικού κινηματογραφιστή που μας έχει δώσει το «The Florida Project» και «Red Rocket», κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φετινό Φεστιβάλ Καννών. Πρόκειται για μια ταιριαστή έναρξη για την επετειακή έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, καθώς οι Νύχτες Πρεμιέρας αποτέλεσαν το πρώτο φεστιβάλ παγκοσμίως που διοργάνωσε πλήρες αφιέρωμα στον βραβευμένο δημιουργό του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, Σον Μπέικερ, το 2015 και φιλοξένησαν σε πανελλήνια πρεμιέρα όλες τις μετέπειτα δημιουργίες του.

Ταινία Λήξης

Η ταινία «The Room Next Door» του Πέδρο Αλμοδόβαρ, που κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο πρόσφατο φεστιβάλ της Βενετίας, κλείνει τις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας. Ερμηνευμένες μοναδικά από την Τζούλιαν Μουρ και την Τίλντα Σουίντον, δύο παλιές φίλες σμίγουν ξανά έπειτα από χρόνια. Η μία είναι πετυχημένη συγγραφέας, η άλλη πρώην πολεμική ανταποκρίτρια που δίνει πλέον τη μεγαλύτερη μάχη της καθώς πάσχει από ανίατη ασθένεια σε προχωρημένο στάδιο. Υπό τη σκιά ενός αναπόφευκτου τέλους, οι δύο γυναίκες συνάπτουν μια μυστική συμφωνία που όσο ζοφερή φαντάζει άλλο τόσο καθαρτήρια αποδεικνύεται.

Στην πρώτη του αγγλόφωνη ταινία μεγάλου μήκους, ο Αλμοδόβαρ εξακολουθεί να πλέκει το εγκώμιο της γυναικείας φύσης ως μιας μυστηριακής και ασταμάτητης δύναμης, γεμάτης θάρρος και ενσυναίσθηση απέναντι στις όποιες δοκιμασίες και αντιξοότητες. Ένας ύμνος στη φιλία, ένα ισχυρό επιχείρημα για το δικαίωμα καθενός να ορίζει το πεπρωμένο του και μια δήλωση πίστης στη συντροφικότητα ως ελπίδα σε έναν κόσμο που δείχνει να τη χάνει ολοένα και πιο πολύ.

13 Ταινίες που ξεχωρίζουν στο πρόγραμμα

1. Ο σπόρος της ιερής συκιάς. Πανελλήνια πρώτη προβολή της πολυσυζητημένης και βαθιά επαναστατικής ταινίας του Μοχάμαντ Ρασούλοφ, που κέρδισε επάξια το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά γεγονότα του 2024 . Έχοντας υποστεί μακροχρόνιες διώξεις και παρενοχλήσεις, ο Ιρανός σκηνοθέτης Ρασούλοφ απέδρασε τον περασμένο Μάιο από το Ιράν, περπατώντας επί 28 μερόνυχτα και φτάνοντας πεζός μέχρι τη Γερμανία. Πρόκειται για μια απροκάλυπτα αντικαθεστωτική ταινία, ένα πανίσχυρο δράμα που συνιστά ασυζητητί μια απ' τις κορυφαίες στιγμές του σύγχρονου πολιτικού κινηματογράφου.

Αυτοεξόριστος στην Ευρώπη πια, ο Μοχάμαντ Ρασούλοφ άφησε το Ιράν με μια παραβολή που προέκυψε από τα σπλάχνα της σύγχρονης κοινωνικής αναταραχής. Της ίδιας αναταραχής που οδηγεί τα μέλη μιας μεσοαστικής οικογένειας, ιδεολογικά χωρισμένης στα δύο, σε μια μέχρις εσχάτων σύγκρουση μεταξύ τους. Δήλωση αγανάκτησης και θυμού, θρίλερ αγωνίας, αλλά και μια κατά μέτωπο επίθεση σε ένα πνιγηρό καθεστώς που σκοτώνει τα παιδιά του, η πολυσυζητημένη δημιουργία του Ρασούλοφ κέρδισε Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών και αποτελεί την επίσημη υποβολή της Γερμανίας για το προσεχές Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. 

2. Megalopolis. Υπήρξε το κινηματογραφικό όνειρο του Φράνσις Φορντ Κόπολα που δεν έσβησε εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Στην καριέρα του, γεμάτη από τιτάνια φιλμ, ταινίες-παραγγελίες για να ξεπληρωθούν χρέη και προσπάθειες για ανεξάρτητο, πειραματικό σινεμά, το συγκεκριμένο πρότζεκτ ήταν για χρόνια το διασημότερο unmade film. Ολα αυτά μέχρι φέτος.

Η ταινία είναι μια χειμαρρώδης sci-fi αλληγορία με ήρωα έναν πρωτοποριακό αρχιτέκτονα και επιστήμονα με την ικανότητα να ρυθμίζει τον χρόνο και τον χώρο, ο οποίος βασίζει σε ένα θαυματουργό κατασκευαστικό υλικό το όνειρό του για μια ουτοπική μητρόπολη του μέλλοντος. Η προβολή του «Megalopolis» θα πραγματοποιηθεί στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου στις ειδικά διαμορφωμένες συνθήκες με τις οποίες φιλοξενείται σε επιλεγμένες διοργανώσεις στον κόσμο.

3. The Substance. Η πολυσυζητημένη ταινία της Κοραλί Φαρζά με τις Ντέμι Μουρ και Μάργκαρετ Κουόλι, που ξεσήκωσε τις Κάννες. Στην πιο θαρραλέα ερμηνεία της καριέρας της, η Ντέμι Μουρ υποδύεται μια ξεπεσμένη σταρ, με την κάποτε λαμπρή, οσκαρική καριέρα της να έχει περιοριστεί σε ένα τηλεοπτικό σόου γυμναστικής. Όταν το κανάλι την αντικαθιστά με μια νεαρή παρουσιάστρια, θα καταφύγει σε μια μυστηριώδη ουσία που υπόσχεται να βγάλει από μέσα της –κυριολεκτικά– τον καλύτερο, νεότερο και ομορφότερο εαυτό της. Όχι όμως δίχως τίμημα. Μια απολαυστική σάτιρα με γενναίες δόσεις body horror για τη συμπεριφορά που επιφυλάσσει στις γυναίκες η βιομηχανία του θεάματος.

4. I’m Still Here. Ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Βάλτερ Σάλες επιστρέφει στο καλό σινεμά, με μια πολιτική, βαθιά συγκινητική ταινία. Βρισκόμαστε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, αρχές της δεκαετίας του 1970. Μετά την απαγωγή του συζύγου της από τη χούντα για πολιτικούς λόγους, η Γιούνις κάνει τα πάντα για κρατήσει όρθια την οικογένειά της και τα πέντε παιδιά τους. Θα αφιερώσει τη ζωή της στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα προσπαθήσει να δικαιωθεί.

Η ταινία ξεκινά το 1971 και καλύπτει 25 χρόνια, μέσα από τον αγώνα μιας αξιοθαύμαστης γυναίκας η οποία μετατρέπει τη δοκιμασία της σε ένα συγκλονιστικό μάθημα αγάπης, πεισματικής αισιοδοξίας και αδιάκοπης συντήρησης της μνήμης. Βραβείο Σεναρίου στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας και μια από τις ωραιότερες ερμηνείες της χρονιάς από τη Φερνάντα Τόρες.

5. Emilia Perez. Εξωφρενική, ριψοκίνδυνη, υπερφιλόδοξη, παθιασμένη, ευφορική: αυτές είναι μόνο μερικές λέξεις με τις οποίες μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη νέα κινηματογραφική δημιουργία του σπουδαίου Ζακ Οντιάρ, στην οποία μια δικηγόρος επιστρατεύεται από διαβόητο Μεξικανό βαρόνο των καρτέλ προκειμένου να οργανώσει κάτω από άκρα μυστικότητα τη φυλομετάβασή του και στη συνέχεια να τον βοηθήσει να αποσυρθεί από τον υπόκοσμο.

6. Κονκλάβιο. Φαβορί για αρκετές υποψηφιότητες στα επερχόμενα Όσκαρ, η καινούργια ταινία του ήδη βραβευμένου με χρυσό αγαλματίδιο σκηνοθέτη Έντουαρντ Μπέργκερ («Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο») είναι ένα χορταστικό θρίλερ συνομωσίας και ένα πρώτης τάξης παράδειγμα ψυχαγωγικού σινεμά. Βασισμένη στο μπεστ σέλερ του Ρόμπερτ Χάρις, η γεμάτη ανατροπές πλοκή εισχωρεί στο Βατικανό για να παρακολουθήσει τις μυστικές διαδικασίες εκλογής διαδόχου, όταν ο Πάπας πεθαίνει αιφνίδια και ο θρόνος του μένει άδειος. Τις διαδικασίες αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας ο Καρδινάλιος Λόρενς, σκαλίζοντας άθελά του μυστικά που πρέπει να αποφασίσει αν θα αφήσει για πάντα στο σκοτάδι ή θα φέρει στο φως.

Δεξιοτεχνική σκηνοθεσία, σενάριο που επιφυλάσσει συνεχώς εκπλήξεις, ένας επιβλητικός Ρέιφ Φάινς ως πρωταγωνιστής και ένα «αιρετικό» φινάλε που θα συζητηθεί.

7. The Brutalist. Όσοι το είδαν στη Βενετία, υποκλίθηκαν στην σκηνοθετική μαεστρία του Μπρέιντι Κόρμπετ. Από τις πιο φιλόδοξες ταινίες που έχουν χρηματοδοτηθεί από αμερικανικό στούντιο τις τελευταίες δεκαετίες, το «Brutalist» αποτελεί ένα από τα κινηματογραφικά γεγονότα της χρονιάς. Χρειάστηκε μια επταετία μέχρι να ολοκληρωθεί, γυρίστηκε σε φιλμ 70 χιλιοστών και σε VistaVision, μια τεχνική που μεσουρανούσε στις σινεμασκόπ χολιγουντιανές παραγωγές του '50 και του '60, και διαρκεί τρεισήμισι ώρες. Στον ρόλο που θα σφραγίσει την καριέρα του, ο Έντριαν Μπρόντι υποδύεται έναν Ούγγρο αρχιτέκτονα, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος φτάνει στις Ηνωμένες Πολιτείες λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αναζητώντας το δικό του μερίδιο στο Αμερικανικό Όνειρο. Από φτωχός εργάτης γίνεται προστατευόμενος ενός εκκεντρικού πολυεκατομμυριούχου και αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας για λογαριασμό του την κατασκευή ενός μνημειώδους κτίσματος.

Είναι 1947 όταν ξεκινά το φιλμ και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '80, οπότε και ολοκληρώνεται, παρακολουθεί την πορεία ανόδου και μετεωρικής πτώσης του ήρωα ως μια αλληγορία για τη μεταναστευτική εμπειρία, την Αμερική ως απατηλή Γη της Επαγγελίας, την αρπακτική φύση του πλουτισμού και την Τέχνη ως μοναδικό επίτευγμα με τη δυνατότητα να νικάει το χρόνο και να υπερβαίνει τα ανθρώπινα δράματα που εκτυλίχθηκαν στο όνομά της. Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βενετίας

8. Miyazaki: Spirit of Nature. Ένα ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο Ιάπωνα auteur του animation, που έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να κλέψει την καρδιά μικρών και μεγάλων. Ένα κομψό αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Χαγιάο Μιγιαζάκι, ενός δημιουργού που αναδύθηκε μέσα από τις τρικυμίες του 20ού αιώνα για να φτάσει στην απόλυτη αναγνώριση. Με σπάνιο αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις συνεργατών κι επιφανών θαυμαστών και πλούσια αποσπάσματα από τις ταινίες του, το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει το «πνεύμα της φύσης» που διέπει τη φιλμογραφία του. Ένα αποκαλυπτικό πορτρέτο για έναν μοναδικό καλλιτέχνη που ανακάλυψε το ελιξίριο της αιώνιας νιότης μεταμορφώνοντας τα όνειρά του σε κινούμενα σχέδια

9. Ίνο. Οι Νύχτες Πρεμιέρας σάς καλούν να ανακαλύψετε μια νέα, αποκλειστική συνιστώσα του φαινομένου Μπράιαν Ίνο, μέσα από ένα κινηματογραφικό ψηφιδωτό που δημιουργήθηκε ειδικά για το Φεστιβάλ και θα πάψει να υφίσταται μετά το τέλος της προβολής. Μέντορας της αρτ ροκ, εξερευνητής της ambient και της ηλεκτρονικής μουσικής και μια από τις καθολικά αναγνωρισμένες ιδιοφυίες του σύγχρονου ήχου. Μιλώντας για έναν πολυσχιδή καλλιτέχνη που αυτοπροσδιορίστηκε ως «μη-μουσικός» κι έβλεπε τις κονσόλες σαν μουσικά όργανα, κανείς δεν θα περίμενε κάτι συμβατικό από την επίσημη βιογραφία του. Ο Γκάρι Χάστγουιτ, όμως, οδηγεί το ασυνήθιστο σε νέα ύψη. Μια one off προβολή που όμοιά της δεν έχει φιλοξενηθεί ποτέ ξανά στο Φεστιβάλ, καθώς το ντοκιμαντέρ συντίθεται» κάθε φορά διαφορά από μια τράπεζα με τεράστιο υλικό για τον σπουδαίο καλλιτέχνη.

10. Vermiglio. Σε ένα ορεινό χωριό της βόρειας Ιταλίας, λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει μια πολυμελής οικογένεια: Ο αυστηρός πατέρας και δάσκαλος, η μάνα που μοιράζει ακριβοδίκαια την αγκαλιά της σε όλα τα παιδιά, τα αγόρια και κορίτσια που μεταφράζουν το σύμπαν των μεγάλων το καθένα με τον δικό του τρόπο, η ενήλικη κόρη που ερωτεύεται έναν λιποτάκτη. Γύρω τους, οι εποχές που αλλάζουν και αφήνουν τα πανέμορφα αποτυπώματά τους στη φύση, οι κάτοικοι του χωριού με τις δικές τους συνήθειες και τελετουργίες, οι ζωές των απλών ανθρώπων που αντιμετωπίζουν στωικά όσα τους επιφυλάσσει η τύχη. Ένας ολόκληρος χαμένος κόσμος αναβιώνει στο εξαίσιο φιλμ της Μάουρα Ντελπέρο, έναν περήφανο κινηματογραφικό απόγονο του ιταλικού νεορεαλισμού που κέρδισε τον Αργυρό Λέοντα στο φετινό Φεστιβάλ Βενετίας.

11. Tatami. Νεαρή Ιρανή που συμμετέχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα τζούντο έρχεται αντιμέτωπη με απειλές κυβερνητικών που απαιτούν να αποσυρθεί από τους αγώνες. Ο λόγος είναι πως στο δρόμο για τον τελικό είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσει μια Ισραηλινή αθλήτρια, πράγμα απαγορευμένο από το καθεστώς. Ο αρχικός δισταγμός της μετατρέπει το όνειρο για το χρυσό μετάλλιο σε κλειστοφοβικό εφιάλτη. Ανάμεσα στο «Οργισμένο Είδωλο» και σε αγωνιώδες θρίλερ, το «Tatami» αποτελεί ένα από τα κινηματογραφικά γεγονότα της περσινής χρονιάς, ως αποτέλεσμα της μυστικής συνεργασίας ενός Ισραηλινού και μια Ιρανής, οι οποίοι υπογράφουν θαρραλέα από κοινού μια ταινία-διαμαρτυρία ακριβώς τη στιγμή που η κατάσταση στη Μέση Ανατολή ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Σκηνοθεσία: Γκάι Νατίβ, Ζαρ Αμίρ Εμπραχίμι.

12. Crossing (Πέρασμα). Ελάχιστες ταινίες κατέχουν πλέον το σπάνιο χάρισμα να κλέβουν καρδιές. Και μια από αυτές είναι το «Crossing»: η συγκινητική περιπλάνηση μιας συνταξιούχου δασκάλας από τη Γεωργία η οποία αποφασίζει να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη αναζητώντας τα ίχνη της από χρόνια χαμένης τρανς ανιψιάς της. Το γενναιόδωρο βλέμμα του Λεβάν Ακίν («Και Μετά Χορέψαμε») και η αφοπλιστική ερμηνεία της πρωτοεμφανιζόμενης Μζία Αραμπούλι αγκαλιάζουν με τρυφερότητα την οδύσσεια μιας ηλικιωμένης γυναίκας που έρχεται από τον παλιό κόσμο για να εφαρμόσει τη συμπόνια, την αποδοχή και την αδιαπραγμάτευτη αγάπη σε μια μοντέρνα εποχή η οποία τα έχει επειγόντως ανάγκη. Queer βραβείο Teddy της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Στην Αθήνα θα βρεθούν η Ντενίζ Ντουμανλί και ο υπεύθυνος κάστινγκ Μπουλούτ Σεζέρ.

13. Flow. Το φιλμ του Γκιντς Ζιλμπαλόντις χτίζει έναν κόσμο στο χείλος της καταστροφής, όταν ένας ανεξήγητος κατακλυσμός παρασύρει σχεδόν τα πάντα. Χάνοντας το καταφύγιό της, μια μοναχική μαύρη γάτα πασχίζει να μείνει στην επιφάνεια και να επιβιώσει σε μια νέα πραγματικότητα, πλημμυρισμένη από ορμητικα νερά, θανάσιμους κινδύνους αλλά και απρόσμενους συμμάχους. Με μια μόνιμη αίσθηση δέους και πλάνα που ξεχειλίζουν από ομορφιά, η καλύτερη animation ταινία της χρονιάς είναι ένα μαγευτικό οικολογικό παραμύθι για τη δύναμη αυτο-επούλωσης της φύσης και την ικανότητά της να μετατρέπει το τέλος του κόσμου σε μια νέα αρχή. Βραβείο της Επιτροπής, Βραβείο Κοινού και Καλύτερης Μουσικής στο Φεστιβάλ του Ανεσί, επίσημη υποβολή της Λετονίας στην κούρσα των ξενόγλωσσων Όσκαρ.

Αφιέρωμα στον Ακίρα Κουροσάβα

To επετειακό φεστιβάλ παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα αφιέρωμα στον κορυφαίο και πιο επιδραστικό Ιάπωνα σκηνοθέτη, Ακίρα Κουροσάβα. Το αφιέρωμα, που αποτελεί πολυετές όνειρο της ομάδας των Νυχτών Πρεμιέρας και πραγματοποιείται στα 30ά γενέθλια του φεστιβαλικού θεσμού, συμπίπτει με το «2024: Έτος Πολιτισμού και Τουρισμού Ιαπωνίας – Ελλάδας» και πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και με χορηγό τη Μ/Maritime.

Ο Ακίρα Κουροσάβα υπήρξε επαναστατικός δεξιοτέχνης της κάμερας, της κίνησης και του χρώματος, έξοχος διανοητής της σύγχρονης κατάστασης του ανθρώπου, φιλόσοφος της σχέσης των πολιτισμών και του σαρωτικού αντίκτυπου της Ιστορίας. Ο κατά κοινή παραδοχή «δυτικότερος» της σπουδαίας ιαπωνικής σχολής επηρέασε όσο ελάχιστοι το σινεμά του 20ού αιώνα, στάθηκε σημείο αναφοράς και σταθερή έμπνευση για τους σημαντικότερους δημιουργούς της μεγάλης οθόνης παγκοσμίως και μετέφρασε οικουμενικά έναν ανθρωπισμό απαράμιλλο, παραδίδοντας μια εκτενέστατη αλλά και τόσο προσηνή φιλμογραφία, με βαθιά έγνοια για την ανθρώπινη κατάσταση, για όλα εκείνα που θα μπορούσαν να μας κάνουν ένα καλύτερο είδος.

Το μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο «AKIRA KUROSAWA: ΟΛΗ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ Η ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ» θα παρουσιάσει στο κοινό-στην πληρέστερη και πιο εντυπωσιακή αποκατάστασή τους- 13 εμβληματικές δημιουργίες, που τοποθετούνται διαχρονικά ανάμεσα στα ακλόνητα αριστουργήματα του σινεμά. Ανάμεσα σε αυτές βρίσκονται ασφαλώς και οι «ΕΠΤΑ ΣΑΜΟΥΡΑΪ» που θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στη χώρα μας για πρώτη φορά στην πλήρη εκδοχή τους και την πρόσφατη 4Κ επεξεργασία με την οποία προβάλλονται αυτή τη στιγμή στον υπόλοιπο κόσμο.

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

ΡΑΣΟΜΟΝ | RASHOMON  (1950, 88’) Ο ΗΛΙΘΙΟΣ | THE IDIOT | HAKUCHI  (1951, 166’) Ο ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ | DOOMED | IKIRU  (1952, 143’) ΟΙ ΕΠΤΑ ΣΑΜΟΥΡΑΪ | SEVEN SAMURAI | SHICHININ NO SAMURAI  (1954, 207’) Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ | THRONE OF BLOOD | KUMONOSU-J (1957, 110’) ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΦΡΟΥΡΙΟ | THE HIDDEN FORTRESS | KAKUSHI TORIDE NO SAN AKUNIN  (1958, 139’) ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΗΣΥΧΑ | THE BAD SLEEP WELL | WARUI YATSU HODO YOKU NEMURU (1960, 151’) ΓΙΟΖΙΜΠΟ | YOJIMBO (1961, 110’) Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΟΚΙΟ | HIGH AND LOW | TENGOKU TO JIGOKU (1963, 143’) Ο ΚΟΚΚΙΝΟΓΕΝΗΣ | RED BEARD | AKAHIGE (1965, 185’) Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΩΝ | DODES’KA-DEN (1970, 140’) ΡΑΝ | RAN (1985, 162’) ΟΝΕΙΡΑ | DREAMS | YUME (1990, 119’)

Αφιέρωμα: This is England

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 85 χρόνων παρουσίας του Βritish Council στην Ελλάδα, το 30ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας πραγματοποιεί αφιέρωμα στην τελευταία πραγματικά σπουδαία και επαναστατική εποχή του βρετανικού σινεμά: τη δεκαετία του ‘80.

ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ

RADIO ON (1979, Ηνωμένο Βασίλειο / Δυτική Γερμανία, 104’), του Κρίστοφερ Πετίτ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΑΡΚΑΣ / BAD TIMING (1980, Ηνωμένο Βασίλειο, 122’), του Νίκολας Ρεγκ

BABYLON (1980, Ηνωμένο Βασίλειο, 95’), του Φράνκο Ρόσο ΒΡΩΜΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ / THE LONG GOOD FRIDAY (1980, Ηνωμένο Βασίλειο, 114’), του Τζον Μακένζι

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗ / THE DRAUGHTSMAN'S CONTRACT (1982, Ηνωμένο Βασίλειο, 104’) του Πίτερ Γκρίναγουεϊ

ΩΡΑΙΟ ΜΟΥ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ / MY BEAUTIFUL LAUNDRETTE (1985, Ηνωμένο Βασίλειο, 97’), του Στίβεν Φρίαρς

ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ / MONA LISA (1986, Ηνωμένο Βασίλειο, 104’), του Νιλ Τζόρνταν

ΣΙΝΤ ΚΑΙ ΝΑΝΣΥ / SID AND NANCY (1986, Ηνωμένο Βασίλειο, 112’), του Άλεξ Κοξ

ΘΑ 'ΘΕΛΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ / WISH YOU WERE HERE (1987, Ηνωμένο Βασίλειο, 92’), του Ντέιβιντ Λίλαντ

Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ / WITHNAIL AND I (1987, Ηνωμένο Βασίλειο, 107’), του Μπρους Ρόμπινσον

Η ΡΙΤΑ, Η ΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΜΠ ΜΑΖΙ / RITA, SUE AND BOB TOO (1987, Ηνωμένο Βασίλειο, 93’), του Άλαν Κλαρκ

ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ / HIGH HOPES (1988, Ηνωμένο Βασίλειο, 108’), του Μάικ Λι

ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΦΩΝΕΣ, ΑΣΑΛΕΥΤΕΣ ΖΩΕΣ / DISTANT VOICES, STILL LIVES (1988, Ηνωμένο Βασίλειο, 85’), του Τέρενς Ντέιβις

INFO

Το ωρολόγιο πρόγραμμα

Χρήσιμες πληροφορίες και εισιτήρια