Οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι οι κατασκευαστές θα πρέπει να σκεφτούν περισσότερο τι χρώμα θα έχουν τα βραχύβια αντικείμενα.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤα πλαστικά με έντονα χρώματα διαλύονται και σχηματίζουν μικροπλαστικά ταχύτερα από εκείνα με πιο απλά χρώματα, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Leicester απέδειξαν ότι χρώματα όπως το κόκκινο, το μπλε και το πράσινο μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τον ρυθμό με τον οποίο διασπώνται τα πλαστικά. Αυτό θα μπορούσε δυνητικά να σημαίνει ότι περισσότερα επιβλαβή μικροπλαστικά εισάγονται στο περιβάλλον.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Environmental Pollution, είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται αυτή η επίδραση.
Ποια χρώματα πλαστικών διασπώνται γρηγορότερα;
Η ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Leicester στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν στη Νότια Αφρική χρησιμοποίησε δύο συμπληρωματικές μελέτες για να δείξει ότι τα πλαστικά αποσυντίθενται με διαφορετικούς ρυθμούς ανάλογα με το χρώμα που τους προστίθεται.
Στη μία χρησιμοποιήθηκαν καπάκια μπουκαλιών διαφορετικού χρώματος που τοποθετήθηκαν στην οροφή ενός πανεπιστημιακού κτιρίου, εκτεθειμένα στον ήλιο και τα στοιχεία της φύσης για τρία χρόνια. Η δεύτερη χρησιμοποίησε πλαστικά αντικείμενα διαφορετικού χρώματος που βρέθηκαν σε μια απομακρυσμένη παραλία της Νότιας Αφρικής.
Και οι δύο έδειξαν ότι τα μαύρα, λευκά και ασημί πλαστικά παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ανεπηρέαστα. Τα μπλε, πράσινα και κόκκινα δείγματα, ωστόσο, έγιναν πολύ εύθραυστα και θρυμματίστηκαν στο ίδιο χρονικό διάστημα. Στη νοτιοαφρικανική μελέτη, τα παλαιότερα δείγματα που βρέθηκαν ήταν όλα μονόχρωμα, αλλά η άμμος ήταν γεμάτη από έντονα χρωματιστά θραύσματα.
Οι ερευνητές λένε ότι αυτό δείχνει πώς οι μαύρες, λευκές και ασημένιες χρωστικές ουσίες προστατεύουν το πλαστικό από τη βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία (UV), η οποία αλλάζει τη δομή του πολυμερούς του και το καθιστά εύθραυστο.
"Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι τα δείγματα που αφέθηκαν στις καιρικές συνθήκες σε μια ταράτσα στο Λέστερ του Ηνωμένου Βασιλείου και εκείνα που συλλέχθηκαν σε μια ανεμοδαρμένη παραλία στο νότιο άκρο της αφρικανικής ηπείρου παρουσιάζουν παρόμοια αποτελέσματα", λέει η Δρ Σάρα Κι, επικεφαλής του προγράμματος.
"Αυτό που έδειξαν τα πειράματα είναι ότι ακόμη και σε ένα σχετικά δροσερό και συννεφιασμένο περιβάλλον για μόλις τρία χρόνια, μπορούν να παρατηρηθούν τεράστιες διαφορές στον σχηματισμό μικροπλαστικών".
"Συχνά αναρωτιόμουν γιατί τα μικροπλαστικά στην άμμο της παραλίας εμφανίζονται συχνά να έχουν όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου", προσθέτει η συν-συγγραφέας καθηγήτρια Sarah Gabbott, από τη Σχολή Γεωγραφίας Γεωλογίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Leicester.
"Μέχρι τη μελέτη μας υπέθετα ότι τα μάτια μου εξαπατώνται και ότι απλώς έβλεπα τα πιο πολύχρωμα μικροπλαστικά επειδή ήταν πιο εύκολο να τα εντοπίσω".
Όμως, ο καθηγητής Gabbott λέει ότι αποδεικνύεται ότι είναι πραγματικά πιθανό να υπάρχουν στο περιβάλλον περισσότερα έντονα χρωματιστά μικροπλαστικά επειδή είναι πιο επιρρεπή στο να κατακερματιστούν σε "εκατομμύρια μικροσκοπικά, αλλά πολύχρωμα μικροπλαστικά σωματίδια".
Θα μπορούσε το λιγότερο πολύχρωμο πλαστικό να μειώσει τη ρύπανση;
Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη έχει σημαντικές συνέπειες για το σχεδιασμό υλικών, καθώς η μη χρήση φωτεινών χρωμάτων θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης. Αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια αποσυντιθέμενου πλαστικού έχουν μπει σε σύννεφα, σε "παρθένα" προϊστορικά λείψανα και βρέθηκαν ακόμη και σε ανθρώπινους όρχεις.
"Οι κατασκευαστές θα πρέπει να εξετάζουν τόσο τη δυνατότητα ανακύκλωσης του υλικού όσο και την πιθανότητα να καταλήξει στα σκουπίδια κατά το σχεδιασμό πλαστικών αντικειμένων και συσκευασιών", λέει ο Δρ Key.
"Για αντικείμενα που χρησιμοποιούνται σε εξωτερικούς χώρους ή εκτίθενται εκτενώς στο ηλιακό φως, όπως τα πλαστικά έπιπλα εξωτερικού χώρου, σκεφτείτε να αποφεύγετε χρώματα όπως το κόκκινο, το πράσινο και το μπλε για να τα κάνετε να διαρκέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο".