Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι η υπάρχουσα βάση δεδομένων είναι πολύ φτωχή για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το αν η κεταμίνη μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς που πάσχουν από χρόνιο πόνο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Η κεταμίνη έχει απογειωθεί μεταξύ του πειραματικού πλήθους ευεξίας τα τελευταία χρόνια, με την εικόνα της να μεταμορφώνεται από ναρκωτικό για πάρτι σε δυνητική θεραπεία για προβλήματα ψυχικής υγείας και μακροχρόνιο πόνο.
Το αναισθητικό χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό για την καταστολή ανθρώπων για χειρουργικές επεμβάσεις και ως παυσίπονο έκτακτης ανάγκης. Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες το διερεύνησαν επίσης ως θεραπεία για τον χρόνιο πόνο και την κατάθλιψη, με κλινικές κεταμίνης να εμφανίζονται σε όλη την Ευρώπη.
Ωστόσο, μια νέα σημαντική έρευνα διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η κεταμίνη λειτουργεί πραγματικά για την ανακούφιση του χρόνιου πόνου.
Η κεταμίνη μπορεί, ωστόσο, να συνοδεύεται από ένα σωρό παρενέργειες, ιδίως όταν χορηγείται μέσω φλέβας. Αυτές περιλαμβάνουν παραισθήσεις, παραλήρημα, παράνοια, ναυτία και εμετό, σύμφωνα με την ανάλυση, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Cochrane, μια σημαίνουσα μη κερδοσκοπική ερευνητική ομάδα.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η υπάρχουσα βάση δεδομένων είναι πολύ φτωχή για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με το αν η κεταμίνη μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς που υποφέρουν από χρόνιο πόνο.
«Θέλουμε να είμαστε σαφείς - δεν λέμε ότι η κεταμίνη είναι αναποτελεσματική, αλλά υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα», δήλωσε ο Michael Ferraro, ένας από τους συγγραφείς της ανασκόπησης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW).
«Τα δεδομένα θα μπορούσαν να υποδηλώνουν όφελος ή να μην έχουν καθόλου αποτέλεσμα. Αυτή τη στιγμή, απλώς δεν γνωρίζουμε», πρόσθεσε.
Η ομάδα του Ferraro ανέλυσε δεδομένα από 67 κλινικές δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 2.300 άτομα. Αξιολόγησε πέντε φάρμακα που στοχεύουν τον υποδοχέα N-methyl-D-aspartate (NMDA), ο οποίος επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τον πόνο.
Τα φάρμακα, γνωστά ως ανταγωνιστές του υποδοχέα NMDA, πιστεύεται ότι μειώνουν τον πόνο μπλοκάροντας ορισμένα σήματα στον εγκέφαλο. Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν η κεταμίνη, η μεμαντίνη, η δεξτρομεθορφάνη, η αμανταδίνη και το μαγνήσιο.
Η έρευνα εξέτασε πολλαπλές στρατηγικές δοσολογίας και καταστάσεις υγείας που προκαλούν χρόνιο πόνο, όπως ο διαβητικός νευρικός πόνος, ο πόνος μετά από σκλήρυνση κατά πλάκας, η ινομυαλγία και το σύνδρομο σύνθετου περιφερειακού πόνου.
Ενώ δεν υπήρχαν σαφείς ενδείξεις για οφέλη από την κεταμίνη ή τα άλλα φάρμακα, οι παρενέργειες της κεταμίνης ήταν "οδυνηρές για πολλούς ασθενείς", δήλωσε ο Ferraro.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπήρχαν δοκιμές που εξέτασαν πόσο καλά λειτουργούσε η κεταμίνη για ασθενείς με κατάθλιψη ή ως υποκατάστατο των οπιοειδών παυσίπονων, σύμφωνα με την ανασκόπηση.
Οι ερευνητές προειδοποίησαν τους γιατρούς κατά της συνταγογράφησης κεταμίνης σε ασθενείς με χρόνιο πόνο με βάση το γεγονός ότι το φάρμακο μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους που χρειάζονται βραχυπρόθεσμη ανακούφιση, για παράδειγμα στην εντατική.
«Έχουμε δει τη βλάβη που μπορεί να προέλθει από τη λήψη φαρμάκων που αναπτύχθηκαν για τον οξύ πόνο και την εφαρμογή τους στον χρόνιο πόνο, τα οπιοειδή είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τώρα βλέπουμε ένα παρόμοιο μοτίβο με την κεταμίνη», δήλωσε ο James McAuley, ένας από τους συγγραφείς της ανασκόπησης και καθηγητής του UNSW.
«Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην βιαστούμε να προχωρήσουμε σε ευρεία χρήση χωρίς ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία», πρόσθεσε.