Εκτιμάται ότι ένας στους έξι ανθρώπους παγκοσμίως αντιμετωπίζει υπογονιμότητα κάποια στιγμή στη ζωή του.
Η υπογονιμότητα είναι μια «παραμελημένη» πρόκληση δημόσιας υγείας και οι χώρες πρέπει να κάνουν περισσότερα για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία της, όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Περίπου ένας στους έξι ανθρώπους παγκοσμίως βιώνει υπογονιμότητα κάποια στιγμή στη ζωή του. Θεωρείται αναπαραγωγική πάθηση που αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και μπορεί να διαγνωστεί μετά από έναν χρόνο τακτικών, απροφύλακτων σεξουαλικών επαφών που δεν οδηγούν σε εγκυμοσύνη.
Ενώ η ζήτηση για φροντίδα γονιμότητας αυξάνεται παγκοσμίως, ο ΠΟΥ ανέφερε ότι η πρόσβαση στη φροντίδα παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη. Σε πολλές χώρες, οι άνθρωποι ξοδεύουν μεγάλα ποσά για εξετάσεις και θεραπείες, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί οικονομικά «καταστροφικό», σύμφωνα με τον οργανισμό.
Όπως σημείωσε, σε ορισμένες χώρες ένας μόνο κύκλος εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) μπορεί να κοστίζει διπλάσιο ποσό από το ετήσιο εισόδημα του μέσου νοικοκυριού.
Η υπογονιμότητα μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα ψυχικής υγείας και κοινωνικό στίγμα που πλήττουν δυσανάλογα τις γυναίκες, ανέφερε ο οργανισμός.
«Η υπογονιμότητα είναι μία από τις πιο παραμελημένες προκλήσεις δημόσιας υγείας της εποχής μας και ένα μείζον ζήτημα ισότητας σε παγκόσμιο επίπεδο», ανέφερε σε δήλωσή του ο επικεφαλής του ΠΟΥ, Δρ. Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους.
«Εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν αυτό το ταξίδι μόνοι τους, αποκλεισμένοι από τη φροντίδα λόγω κόστους, ωθούμενοι σε φθηνότερες αλλά μη τεκμηριωμένες θεραπείες ή αναγκασμένοι να επιλέξουν ανάμεσα στην ελπίδα να αποκτήσουν παιδιά και στην οικονομική τους ασφάλεια», πρόσθεσε.
Στην πρώτη του οδηγία για το θέμα, ο ΠΟΥ κάλεσε τις χώρες να διευρύνουν την πρόσβαση στη φροντίδα γονιμότητας και να «προωθήσουν το δικαίωμα κάθε ατόμου και κάθε ζευγαριού να αποφασίζει» αν θέλει να αποκτήσει παιδιά, καθώς και πόσα και πότε.
Η νέα οδηγία αναφέρει ότι οι υγειονομικές αρχές και οι γιατροί μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη της υπογονιμότητας ενημερώνοντας τον κόσμο για τους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο, όπως το κάπνισμα ή η μη αντιμετώπιση των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ).
Ζητεί επίσης έγκαιρη διάγνωση τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες και επισημαίνει ότι όσοι αντιμετωπίζουν υπογονιμότητα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες, ξεκινώντας από τις φθηνότερες και πιο αποτελεσματικές επιλογές, καθώς και σε υποστήριξη ψυχικής υγείας.
Η οδηγία έρχεται σε μια περίοδο που οι ασθενείς αντιμετωπίζουν εμπόδια στην πρόσβαση στη φροντίδα γονιμότητας σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη, το Βέλγιο και η Ολλανδία συγκεντρώνουν τις καλύτερες βαθμολογίες ως προς το νομικό πλαίσιο, τη δημόσια χρηματοδότηση και την οπτική των ασθενών για την υπογονιμότητα, σύμφωνα με την ετήσια κατάταξη της οργάνωσης Fertility Europe και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλευτικού Φόρουμ για τα Σεξουαλικά και Αναπαραγωγικά Δικαιώματα (EPF).
Η Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν και το Κόσοβο καταγράφουν τις χειρότερες επιδόσεις μεταξύ 49 χωρών στην Ευρώπη, σύμφωνα με την περσινή έκθεση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η νέα οδηγία του ΠΟΥ δεν είναι εξαντλητική. Ο οργανισμός ανέφερε ότι σχεδιάζει να προσθέσει πρόσθετες συστάσεις σε μελλοντικές εκδόσεις της οδηγίας.
«Ενθαρρύνουμε περισσότερες χώρες να [υιοθετήσουν] αυτή την οδηγία, δίνοντας σε περισσότερους ανθρώπους τη δυνατότητα πρόσβασης σε οικονομικά προσιτή, με σεβασμό προς τους ασθενείς και βασισμένη στην επιστήμη φροντίδα», είπε ο Τέντρος.