Εδώ και δεκαετίες, η Γερμανία είναι μια χώρα προορισμού μεταναστών. Αλλά συχνά υπάρχουν προβλήματα.
Από τους προσκεκλημένους έλληνες και τούρκους “Γκασταρμπάιτερς” μέχρι τους Ρωσογερμανούς, τους αιτούντες άσυλο και τους Ρομά, σχεδόν το 20% του πληθυσμού της χώρας, συνολικά 16.000.000 άτομα, έχουν μεταναστευτικό υπόβαθρο.
Η ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία είναι ένα ζήτημα με διαφορετικές προσεγγίσεις στον Βορρά και στο Νότο. Ο δήμαρχος της περιοχής Νόικολν του Βερολίνου διαμαρτύρεται έντονα για την προβληματική ανάμειξη των μεταναστών με τον ντόπιο πληθυσμό, την ανεργία, την απουσία εκπαίδευσης και την έλλειψη σεβασμού από την “κοινωνία των επισκεπτών”. επισημαίνει παράλληλα τον κίνδυνο ως το 2100 οι μετανάστες να αποτελούν την πλειοψηφία στην Γερμανία και αναρωτιέται τι θα συμβεί αν αποτύχουν οι πολιτικές ένταξής τους.
Αντιθέτως, στον πλούσιο Νότο και συγκεκριμένα στην Στουτγκάρδη, οι μετανάστες αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι από την πρώτη στιγμή. Για αυτό και η πόλη είναι υπερήφανη για το πρόγραμμα ένταξης μεταναστών που εφαρμόζει, οι οποίοι αποτελούν το 40% του πληθυσμού της. Το πρόγραμμα στοχεύει σε νέους ανθρώπους με μεταναστευτικό υπόβαθρο και τους προσφέρει τη δυνατότητα πρακτικής άσκησης σε δημόσιες υπηρεσίες. Η πόλη αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως ισότιμους και οι δημόσιες υπηρεσίες συναλλάσσονται μαζί τους, όσο είναι εφικτό, στις μητρικές τους γλώσσες. Μερικοί απ ‘αυτούς δεν μπορούν να πιστέψουν ότι αν και ξένοι, μπορούν ακόμα και να εργαστούν στο Δημόσιο. Μάλιστα το πρόγραμμα αυτό θεωρείται πρότυπο μοντέλο από το Συμβούλιο της Ευρώπης και την UNESCO.
Έχει λοιπόν μέλλον στη Γερμανία η «πολυπολιτισμική ιδεολογία»;