Δουνκέρκη, Γαλλία, Τετάρτη πρωί. Η Φρανσουάζ Λαβουαζιέ ετοιμάζεται για να κάνει διανομή ρούχων, σκεπασμάτων και άλλων προμηθειών στον καταυλισμό των
Δουνκέρκη, Γαλλία, Τετάρτη πρωί. Η Φρανσουάζ Λαβουαζιέ ετοιμάζεται για να κάνει διανομή ρούχων, σκεπασμάτων και άλλων προμηθειών στον καταυλισμό των προσφύγων που υπάρχει εδώ.
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε εξέπληξε πολλούς. Τους τελευταίους δύο μήνες, πολλές εκατοντάδες μεταναστών, κυρίως Κούρδοι από το Ιράκ, συρρέουν σε αυτή τη δασώδη περιοχή.
Μια περιοχή που δεν έχει τις υποδομές, να δεχθεί τέτοια ροή. Μεγάλη είναι η αύξηση και των δυνάμεων ασφαλείας που αναπτύχθηκαν στην είσοδο του καταυλισμού.
Ιδιαίτερα μετά τις πληροφορίες που ήθελαν διακινητές να έχουν μπει μέσα στον καταυλισμό.
Οι συνθήκες διαβίωσης είναι άσχημες. Οι σκηνές βρίσκονται μέσα στα σκουπίδια και τη λάσπη.
Λόγω αυτών των εικόνων, αυτός ο καταυλισμός χαρακτηρίζεται «Καταυλισμός της Ντροπής».
Χάρη στους εθελοντές και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης έγιναν γνωστές και έφτασε ήδη βοήθεια για αυτούς τους πρόσφυγες που θέλουν να φτάσουν στη Βρετανία.
Διανέμοντας ρούχα, τρόφιμα και προϊόντα υγιεινής, οι εθελοντές λένε ότι προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες αξιοπρέπειας στον καταυλισμό. Η κυβέρνηση δίνει την ελάχιστη υποστήριξη γιατό δεν θέλει να παραμείνει ο καταυλισμός.
«Το κράτος θα έπρεπε να κάνει αυτό που κάνουμε εμείς. Βασίζονται σε εμάς. Δεν εξαρτάται από εμάς, από την πόλη να επενδύουμε εκατομμύρια. Αντικαθιστούμε το κράτος», λέει μία εθελοντής.
Βρετανοί εθελοντές φέρνουν προμήθειες από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στον καταυλισμό έχει γίνει και ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ αντίπαλων συμμοριών διακινητών.
Ως αποτέλεσμα είχε σταματήσει για λίγο η διανομή της βοήθειας.
«Αυτά είναι πράγματα που έπρεπε να φέρουμε λαθραία. Δεν θα μας επέτρεπε η αστυνομία να τα φέρουμε. Έτσι τα κρύψαμε, τα φέραμε και τώρα θα τα βάλουμε στο φορτηγό», λέει ένας από τους Βρετανούς εθελοντές.
Τα λαθραία προϊόντα δεν είναι τίποτε άλλο από εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για να χτιστούν περισσότερο στέρεες σκηνές και καταφύγια. Κάτι το οποίο οι αρχές δεν θέλουν γιατί φοβούνται ότι με αυτόν τον τρόπο ο καταυλισμός θα γίνει μόνιμος. Πάντως, οι εθελοντές ρισκάρουν πολύ.
Ο Μάρκους Γουέλς είναι από το Μπρίστολ και είναι ιδιοκτήτης καταστήματος. Ήρθε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο και από τότε έχει επιστρέψει αρκετές φορές.
«Πολλές από τις ομάδες μεταναστών, αποτελούνται κατά 80% από μικρά αγόρια. Όταν το Ισλαμικό Κράτος παίρνει τον έλεγχο μιας περιοχής, τα νεαρά αγόρια από 12 και πάνω έχουν μία επιλογή: Να πολεμήσουν στο πλευρό των τζιχαντιστών. Διαφορετικά πρέπει να πεθάνουν. Έτσι, οι γονείς τους, τους λένε να φύγουν. Μιλούσα με έναν έφηβο 15 χρονών χθες. Ο αδερφός του είναι 14. Και τον ρώτησα: Η μητέρα σας τι είπε; και μου είπε ότι η μητέρα τους, τους προέτρεψε να φύγουν. Γι΄αυτό όλοι φορτίζουν τα κινητά τους. Θέλουν να μιλήσουν με την οικογένεια τους, με τη μαμά τους», λέει ο Μάρκους.
Οι εθελοντές είναι γενναιόδωροι παρέχοντας με φυσική και ηθική υποστήριξη. Αλλά οι άθλιες συνθήκες υγιεινής έχουν οδηγήσει εδώ ανθρωπιστικές οργανώσεις, όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα.
Το τελευταίο διάστημα, έχουν μεταφέρει περισσότερες φορητές τουαλέτες. Τώρα υπάρχουν 60 τουαλέτες και 48 ντουζιέρες. Αλλά αυτά ακόμα δεν είναι αρκετά για τους 2.500 πρόσφυγες.
Γιατροί και νοσηλευτές προειδοποιούν ότι κάνουν την εμφάνιση τους ασθένειες που δεν υπήρχαν στη Γαλλία εδώ και πολλά χρόνια.
«Επισκέπτονται την κλινική μας κυρίως για λόγους που οφείλονται στις κακές συνθήκες διαβίωσης. Λοιμώξεις των αυτιών, του λαιμού, της μύτης και του αναπνευστικού. Επίσης υπάρχουν και κρούσματα ψώρας, τα οποία οφείλονται στις απαίσιες συνθήκες υγιεινής. Επίσης ανησυχούμε πολύ γιατι από την προηγούμενη εβδομάδα έχουν εντοπιστεί αρκετά κρούσματα ιλαράς. Και επομένως πρέπει να ξεκινήσουμε εμβολιασμό γιατί είναι πολύ μεταδοτική ασθένεια και μπορεί να αποβεί μοιραία σε κάποιες περιπτώσεις», τονίζει εκπρόσωπος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.
Οι τοπικές αρχές λένε ότι η λύση βρίσκεται καθ‘οδόν. Όχι πολύ μακριά από αυτόν τον καταυλισμό, καασκευάζεται ένας άλλος. Διαθέτει 500 θερμαινόμενες σκηνές, ηλεκτρισμό, ντουζιέρες και εγκαταστάσεις υγιεινής, καθώς και κουζίνες. Και κυρίως ο νέος καταυλισμός θα είναι στεγνός.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα πληρώνουν 2 εκατομμύρια ευρώ. Η τοπική κοινότητα δίνει 500 χιλιάδες. Η χρηματοδότηση από το κράτος και την Ευρώπη είναι ελάχιστη.
«Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι πρέπει οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μία διεθνής ανθρωπιστική οργάνωση που κάνει έργο σε εμπόλεμες ζώνες, σε περιοχές όπου υπάρχουν ανθρωπιστικές καταστροφές ή επιδημίες, να χτίσει έναν καταυλισμό 2.500 ανθρώπων στη Γαλλία, που είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Είναι σουρεαλιστικό», υπογραμμίζει ο εκπρόσωπος της οργάνωσης.
Ο Νταμιάν Καρεμέ είναι ο τοπικός δήμαρχος. Μας δείχνει το χάρτη της περιοχής, όπου κατασκευάζεται ο νέος καταυλισμός.
Προσπάθησε πολύ σκληρά για αυτό και εκφράζει την ελπίδα ότι το κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προσφέρουν τελικά περισσότερη βοήθεια.
Λέει ακόμα ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη που έγινε στο Καλαί, όπου πρόσφυγες και μετανάστες απομακρύνθηκαν με τη βία.
«Η μετεγκατάσταση στο νέο καταυλισμό, θα γίνει χωρίς αστυνομία. Δεν θέλω οι άνθρωποι αυτοί να μπουν σε βαν της αστυνομίας γιατί δεν πρόκειται για αστυνομική επιχείρηση. Και πρέπει να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν, εμείς, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι εθελοντές, ότι πρέπει να μετακινηθούν γιατί οι συνθήκες στο νέο καταυλισμό είναι καλύτερες. Και επιπλέον δεν μπορώ να έχω δύο καταυλισμούς στην πόλη μου. Δεν θα έχουμε επιλογή όταν θα έρει η ώρα. Θα δώσω εντολή να απομακρυνθούν όσοι παραμένουν στον παλιό καταυλισμό. Αλλά δεν νομίζω ότι θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Νομίζω ότι θα καταφέρουμε να τους πείσουμε ότι είναι προς το συμφέρον τους και προς το συμφέρον όλων να μετακομίσουν», τονίζει ο Καρεμέ.
Σε πολλούς πάντως πρόσφυγες η μετακίνηση αυτή προκαλεί πολλές ανησυχίες.
Ο Χαουρί βρίσκεται εδώ, εδώ και δύο μήνες. Έχει προσπαθήσει 17 φορές να περάσει στη Βρετανία, κρυμμένος μέσα σε φορτηγά τη νύχτα.
Έχει ακούσει κάποιες φήμες που τον φοβίζουν. Ότι ο νέος καταυλισμός θα έχει περισσότερη αστυνομία, περισσότερες κάμερες και λιγότερη ελευθερία.
«Από τις επτά το απόγευμα μέχρι το επόμενο πρωί, ο καταυλισμός θα είναι κλειστός. Η αστυνομία δεν θα μας επιτρέπει να φεύγουμε και θέλουμε να μπορούμε να φεύγουμε τα βράδια για να προσπαθούμε να φτάσουμε στην άλλη πλευρά. Δεν έκανα τόσο δρόμο για μείνω σε έναν καταυλισμό» εξηγεί.