Τα αγοράζουμε στο φαρμακείο ή στο σούπερ μάρκετ.
Τα αγοράζουμε στο φαρμακείο ή στο σούπερ μάρκετ. Ακόμα και αν αναγράφουν «υποαλλεργικά» χωρίς paraben ή «δερματολογικά ελεγμένα» πάρα πολλά καλλυντικά περιέχουν χημικές ουσίες, αλλεργιογόνα ή συντηρητικά, ιδιαίτερα τους περίφημους ενδοκρινικούς διαταράκτες, ουσίες που μεταβάλλουν το ορμονικό σύστημα.
Δυνητικά, αυτές οι χημικές ουσίες είναι επικίνδυνες. Ειδικά για τις εγκύους και τα παιδιά. Ορισμένοι γιατροί κάνουν λόγο και για ενδεχόμενο εμφάνισης καρκίνου.Ποιοι είναι οι πραγματικοί κίνδυνοι; Γιατί η βιομηχανία συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις ουσίες αυτές;
Ο Auguste είναι 4 μηνών. Η Μποζένα,η μαμά του, δηλώνει πως δεν χρησιμοποιεί προϊόντα που περιέχουν χημικές ουσίες.Αυτό το γαλάκτωμα σώματος είναι λάδι με βάση το μείγμα της ελιάς, 100% φυσικό.«Έχουν την τάση να προσθέτουν πολλά περιττά προϊόντα, όπως συντηρητικά ή γεμάτα από πράγματα που είναι ενδοκρινικοί διαταράκτες … Και νομίζω ότι πέρα από το γεγονός ότι δεν είναι απαραίτητο,δεν είναι καλό για την υγεία, τόσο για τους ενήλικες πόσο μάλλον για τα μωρά! »
Η Μποζένα ανήκει στη μικρή μειοψηφία των μητέρων που διαβάζουν τις ετικέτες των καλλυντικών.Με την μελέτη των ετικετών η ένωση καταναλωτών UFC Que Choisir-έχει καταγράψει 250 προϊόντα που περιέχουν συστατικά που χαρακτηρίζονται το λιγότερο ανησυχητικά.Ανάμεσά τους το συντηρητικό μεθυλισοθειαζολινόνη ή MIT.Το 2013 χαρακτηρίστηκε ως το «αλλεργιογόνο της χρονιάς.»
Εντοπίστηκαν επίσης parabens ή φαινοξυαιθανόλη, ένα άλλο συντηρητικό που οι ειδικοί θεωρούν επικίνδυνο για το ήπαρ και το αίμα.Πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός, κάποιες από αυτές τις χημικές ουσίες τροποποιούν τη δράση των ορμονών, αυτές είναι οι ενδοκρινικοί διαταράκτες
«Με ένα αλλεργιογόνο, βγάζετε σπυράκια,σταματάτε να το χρησιμοποιείτε και τα σπυράκια φεύγουν.Σε ένα προϊόν που περιέχει ενδοκρινικούς διαταράκτες, το αποτέλεσμα δεν μπορείτε να το διαπιστώσετε άμεσα.Θα είναι ορατό σε 30 χρόνια.»τονίζει η Γκαέλ Λαντρύ, χημικός της οργάνωσης UFC QUE CHOISIR
Για ορισμένους γιατρούς, οι ενδοκρινικοί διαταράκτες θα πρέπει να αποφεύγονται εντελώς, ιδιαίτερα στα παιδιά και τις έγκυες γυναίκες.Οι ειδικοί προειδοποιούν για την επίδρασή τους καθώς αυτοί εντοπίζονται στα τρόφιμα, τον αέρα, ακόμη και στο νερό.
«Οι ενδοκρινικοί διαταράκτες επιδρούν, ιδιαίτερα στις έγκυες γυναίκες, καθώς οι τοξικές ουσίες περνάνε στο μωρό. Θα αλλάξουν ενδεχομένως τον προγραμματισμό των κυττάρων του παιδιού ενώ ενδέχεται να αυξηθεί ο κίνδυνος πολλών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, καθώς γνωρίζουμε ότι οι πιο συνηθισμένοι καρκίνοι, εξακολουθούν να είναι καρκίνοι που σχετίζονται με ορμόνες, του προστάτη και του καρκίνου του μαστού»λέει ο Πιερ Σουβέ, πρόεδρος της οργάνωσης για την Υγεια και το Περιβάλλον στη Γαλλία
Καρκίνος.Άλλοι μιλούν για διαβήτη,υπογονιμότητα ακόμη και σχέση με τον αυτισμό.Εχοντας τα αποτελεσματα της μελέτης της οργάνωσης Ποιος αποφασίζει; ρωτήσαμε την απόψη της Δρ Ανν Ντυξ.Αντιπροσωπεύει το βιομηχανικό τομέα, ο οποίος, όπως είπε,συμμορφώνεται με τους κανονισμούς που επιβάλλουν μια «αξιολόγηση ασφάλειας».«Αυτή η αξιολόγηση της ασφάλειας περιλαμβάνει αξιολόγηση όλων των συστατικών που βρίσκονται στα προϊόντα. Καθώς δεν υπάρχουν καλλυντικά στην Ευρώπη που είναι επικίνδυνα, τα συμπεράσματα της μελέτης που αναφέρετε είναι τουλάχιστον υπερβολικά.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ενδοκρινικοί διαταρακτες στα περισσότερα καλλυντικά. Όλοι συμφωνούν σε αυτό. Στην πραγματικότητα, η διαφωνία εγκειται στην ποσότητα. «Απειροελάχιστη», λένε οι βιομηχανίες.«Δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη μέχρι στιγμής» λέει η άλλη πλευρά.
«Η δόση κάνει το δηλητήριο, αυτό δεν είναι αλήθεια για τους συγκεκριμένους διαταράκτες. Αποδείχθηκε ότι μερικές φορές σε μικρότερη δόση, το αποτέλεσμα ήταν μερικές φορές πιο αρνητικό από ό,τι σε υψηλές δόσεις.»
«Ο Οργανισμός για την Ασφάλεια υγείας της Γερμανίας έφερε σε επαφή επιστήμονες και εμπειρογνώμονες από όλα τα μέρη του κόσμου πρόσφατα.Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι υφίσταται αυτό το φαινόμενο. Με άλλα λόγια, τονίζεται ένα φαινόμενο το οποίο κανείς δεν είναι σίγουρος ότι πραγματικά υπάρχει.»
Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση για τα χημικά συστατικά στα καλλυντικά για τα παιδιά.Οι βιομηχανίες παρ ‘όλα αυτά επιμένουν ότι θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή, για παράδειγμα, με τον περιορισμό του αριθμού των ουσιών. Αλλά υπάρχει μια απλή προφύλαξη, εξηγούν.
«Το δέρμα του μωρού, από άποψη διαπερατότητας,που σημαίνει το πώς περνούν τα μόρια μέσω του δέρματος, συμπεριφέρεται ακριβώς όπως το δέρμα ενός ενήλικα. Μετά από μερικές εβδομάδες ζωής, πολύ πολύ γρήγορα, δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ του δέρματος του μωρού και το δέρμα ενός ενήλικα. »
«Επιστημονικά, αυτό είναι λάθος. Τα μικρά παιδιά έχουν πιο ευαίσθητη επιδερμίδα, είναι πιολεπτή. Έτσι, αν είναι πιο λεπτή θα αφήσει πιο εύκολα τα μόρια να περάσουν.Στη συνέχεια, είναι πιο εύθραυστη, διότι δεν προστατεύεται όπως εκείνη των ενηλίκων.Οι ενήλικες εκκρίνουν σμήγμα, ιδρώτα, τα νήπια ιδρώνουν πολύ λίγο … έτσι δεν έχουν το σμήγμα ή τον ιδρώτα … Έχουν μια υδρολιπιδική ταινία που δεν παρέχει πλήρη προστασία.»
Γιατί, λοιπόν, οι κατασκευαστές δεν αντικαθιστούν τα χημικά προϊόντα με φυσικά υλικά;Επειδή δεν θέλουν να αλλάξουν τη διαδικασία,λένε μερικοί, διότι οι χημικές ουσίες είναι πολύ αποτελεσματικές επιβεβαιώνει η άλλη πλευρα.
Εν πάση περιπτώσει, φαίνεται ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις.Μετά από μια καριέρα στη χημική βιομηχανία,η Celine Couteau έγινε μαμά και ξεκίνησε μια σειρά από φυσικά καλλυντικά για μωρά.Οι κλασικές πάνες για παράδειγμα περιέχουν 80% πλαστικό. Αυτές ωστόσο είναι σχεδόν 100% φυσικές.«Εμείς θεωρούμε ότι σήμερα ένα φυσικό υλικό είναι το ίδιο καλό, με ένα υλικό πετροχημικών, έχει ακριβώς την ίδια απόδοση ισχύος, την ίδια φροντίδα με την ίδια δύναμη καθαρισμού με ένα μόριο που προέρχεται από πετροχημικά, και μπορεί κάλλιστα να επιτύχει ακριβώς την ίδια αποτελεσματικότητα και την απόδοση με ένα προϊόν που προέρχεται από πετροχημικά. »
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τον ορισμό της ενδοκρινικών διαταρακτών: προκειται για «ουσίες που έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, οι οποίες δρουν στο ορμονικό σύστημα, και πλεον αποδεικνυεται η συνδέση μεταξύ τους.»Μια προσέγγιση που μάλλον δεν ικανοποιεί ιδιαίτερα τις οργανώσεις που ενδιαφέρονται επίσης για τις δοκιμές στα ζώα και καταγγέλλουν τα λομπι της χημικής βιομηχανίας.