Το ακροδεξιό κόμμα είναι η τρίτη πολιτική δύναμη της Ισπανίας, μετά τις πρόσφατες εκλογές
Στις 10 Νοεμβρίου, το Vox, το νεοσύστατο ακροδεξιό κόμμα της Ισπανίας γιόρτασε τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έφερε στις βουλευτικές εκλογές της χώρας. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην Ισπανία με 52 βουλευτές.
Το Vox ήλθε στο προσκήνιο μετά την επιτυχία του στις περιφερειακές εκλογές στην Ανδαλουσία, πριν ένα χρόνο. Φέτος μερικά από τα καλύτερα ποσοστά του, τα πήρε στην Μαδρίτη και στην περιφέρεια της πρωτεύουσας. Ταξιδέψαμε στην Πάρλα, νότια της Μαδρίτης για να δούμε γιατί οι ψηφοφόροι ψήφισαν το Vox.
Η πόλη είναι παραδοσιακό προπύργιο της αριστεράς. Το Vox που υποστηρίζει την εθνική ενότητα και είναι ενάντια στους παράτυπους μετανάστες και την πολιτική διαφθορά, κατάφερε να κερδίσει την ψήφο των κατοίκων. Συναντήσαμε τον Μιγκέλ Αγκιλέρα, τοπικό ηγέτη του κόμματος, έναν πρώην ακροαριστερό συνδικαλιστή. Οι σοσιαλιστές και οι κομμουνιστές είχαν τον έλεγχο της Πάρλα για 36 χρόνια. Αυτό που κατάφεραν, σύμφωνα με τον ηγέτη του Vox, ήταν να γονατίσουν την τοπική οικονομία.
Το Vox κέρδισε το 30% των ψήφων στις γειτονιές όπου πολλά σπίτια έχουν καταληφθεί. Υποθηκευμένα από τις τράπεζες κατά τη διάρκεια της κρίσης, αποτελούν λεία για το οργανωμένο έγκλημα. Ο Μιγκέλ Αγκιλέρα μας δείχνει τι συμβαίνει: «Εδώ μπορείτε να δείτε την είσοδο του γκαράζ. Δεν έχει πόρτα. Την κατέστρεψαν. Η πόρτα είναι ανοικτή. Φανταστείτε ότι πουλάνε τα διαμερίσματα. Αυτό σημαίνει ότι αν έρθετε εδώ με αρκετά χρήματα, υπάρχει κάποιος που σας βάζει μέσα. Σας ανοίγει τη πόρτα ενός διαμερίσματος. Και όλα αυτά τα σπίτια είναι υπό κατάληψη».
Είναι μια κατάσταση που θέλει να λύσει το Vox. Γι' αυτό πολλοί κάτοικοι, όπως ο Κάι Όλιβερ Πολσνάιντερ, ψήφισαν το συγκεκριμένο κόμμα. Πρώην ψηφοφόρος του Λαϊκού Κόμματος, του βασικού συντηρητικού πολιτικού σχηματισμού της χώρας, τώρα βοηθά την τοπική ομάδα του Vox. Και το δικό του σπίτι είναι πλέον υπό κατάληψη: «Είναι ένα πολυτελές κτίσμα. Έχουμε ήδη έναν καταληψία που εγκαταστάθηκε μέσα. Πλήρωσα 300.000 ευρώ για το διαμέρισμα αυτό. Ήρθα να μείνω εδώ γιατί υποτίθεται ότι είναι μια από τις καλύτερες γειτονιές της. Το διαμέρισμα χάνει πια την αξία του».
Ο Μιγκέλ Αγκιλέρα τονίζει: «Οι περισσότεροι καταληψίες είναι παράτυποι μετανάστες, μετανάστες που έχουν έρθει εδώ παράνομα. Δεν έχουν δουλειά, δεν έχουν χαρτιά. Θέλουν ένα μέρος να μείνουν. Και καταλήγουν εδώ, διαπράττοντας αυτό το έγκλημα. Δεν είμαστε εναντίον των μεταναστών. Είμαστε ενάντια στους παράτυπους και τους ανεξέλεγκτους μετανάστες».
Ο Κάι και η γυναίκα του έφυγαν από την Μαδρίτη πριν λίγα χρόνια για να βρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής για τα δύο παιδιά τους. Επέλεξαν την Πάρλα. Αυτό το όνειρο όμως έσβησε, καθώς πλέον το αίσθημα που επικρατεί στην πόλη είναι φόβος και ανασφάλεια. Ο Κάι αναφέρει: «Στην ουσία οι άνθρωποι δεν βγαίνουν έξω μετά τις 10 το βράδυ, γιατί έχουμε γίνει Μπρονξ. Το βράδυ το μόνο που υπάρχει είναι εμπόριο ναρκωτικών, εγκληματικότητα και μαφία. Γι' αυτό ξεκινήσαμε να ψηφίζουμε Vox, γιατί θέλουμε λύσεις. Θέλουμε πιο σκληρή κυβέρνηση». Η γυναίκα του, Έβα Μαρία Σάουρα Φερνάντεζ τονίζει: «Δεν είχα ξαναψηφίσει μέχρι τώρα, γιατί ήμουν απογοητευμένη από τις προτάσεις των άλλων κομμάτων. Κυρίως γιατί τις περισσότερες φορές δεν έκαναν αυτά που υπόσχονταν».
Στη Μαδρίτη, το Vox απέσπασε κατά μέσο όρο, πάνω από το 20% των ψηφοφόρων. Ένα αποτέλεσμα που καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον εθνικιστικό αέρα που υπάρχει πλέον στην πρωτεύουσα, λόγω των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία. Είμαστε στην Σαλαμάνκα, μία από τις πλούσιες γειτονιές της Μαδρίτης και υπάρχουν και εδώ ψηφοφόροι του Vox.
Η Μπλάνκα Καρίγιο δε Αλμπορνόζι είναι από μεγαλοαστική οικογένεια. Είναι επιχειρηματίας. Απογοητευμένη από το Λαϊκό Κόμμα, στηρίζεται πλέον στο Vox για να υπερασπίσει τις εθνικές αξίες που απειλούνται. Η πίστη στο έθνος και η διάθεση του κόμματος να αλλάξει το καθεστώς της αυτονομίας των περιφερειών, την κέρδισαν. Όπως επίσης η υπόσχεση του κόμματος να αλλάξει τον νόμο για τη βία ενάντια στις γυναίκες, αλλά κι αυτόν που καταδικάζει την υποστήριξη των ιδεών του Φράνκο:
«Εδώ δεν υπάρχει κανένα εθνικό αίσθημα. Οι άνθρωποι ντρέπονται να κρεμάσουν τη σημαία. Δεν μπορώ να το καταλάβω! Η Ισπανία πρέπει να είναι ένα έθνος.Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρα μας είναι το σύστημα αυτονομίας των περιφερειών. Πρέπει να το αλλάξουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε 17 διαφορετικά κοινοβούλια, 17 διαφορετικά κανάλια, 17 από όλα. Ξέρετε γιατί; Γιατί αυτή η κατάσταση θα μας οδηγήσει στην χρεωκοπία.
Το άλλο θέμα που με απασχολεί είναι η ιδεολογία για τα φύλα. Το Vox θέλει ισότητα ανδρών και γυναικών. Αυτό που δεν θέλει το Vox είναι για το ίδιο έγκλημα, οι ποινές να είναι διαφορετικές για τους άνδρες και τις γυναίκες. Μου προκαλεί αγανάκτηση, ότι όταν οι άνθρωποι μαθαίνουν ότι είσαι με το Vox, και το ψηφίζεις, σε αποκαλούν ακροδεξιό. Είμαστε ένα δημοκρατικό κόμμα. Είμαστε ένα κόμμα με αξίες. Είμαι φυσικά ενάντια στις αμβλώσεις. Αυτές οι αξίες δεν είναι της μόδας σήμερα. Εάν αυτό σημαίνει ότι είμαστε ακροδεξιοί, τότε ναι είμαστε ακροδεξιοί γιατί δεν υπάρχει κάτι άλλο, πιο δεξιά από εμάς».,
Αυτές τις αξίες υποστηρίζουν και αρκετοί νέοι ψηφοφόροι του κόμματος. Αυτοί έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα των εκλογών. Ο Χάιμε Φερνάντες είναι φοιτητής, μέρος της νεολαίας του κόμματος. Υπεύθυνος των social media: «Έμαθα για το Vox στα social media. Είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να μεταφέρουμε το μήνυμά μας, κατευθείαν από την πηγή στον αναγνώστη, χωρίς να μεσολαβούν άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι μπορεί να παρερμηνεύσουν αυτά που υποστηρίζουμε. Τώρα θα κάνω μερικά τηλέφωνα σε μερικά άλλα μέλη του κόμματος για να τους συναντήσουμε».
Οι νεαροί ψηφοφόροι μας περιμένουν μπροστά σε ένα από τα συνηθισμένα σημεία συνάντησής τους. Το έθνος, η οικογένεια και οι παραδόσεις παίζουν κεντρικό ρόλο στην ιδεολογία τους. Ο Αλβάρο Πέρες είναι φοιτητής. Μας εξηγεί: «Πιστεύω ότι εκπροσωπούμε την αληθινή ελευθερία. Θέλουμε να δούμε μια Ισπανία ελεύθερη, ίση και ενωμένη. Αυτά είναι τα τρία πράγματα που θέλω. Και πάνω από όλα ευημερία».
Ο Χάιμε Φερνάντες συμπληρώνει: «Και επίσης μια Ισπανία όπου η οικογένεια έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί με το μοντέλο που έχουμε τώρα, το οποίο φορτώνει τις οικογένειες με φόρους, όταν φτάσω στα 65 ή τα 70, οι συντάξεις θα είναι παρελθόν». Ο Αλεχάντρο Γκοζάλο, συμφοιτητής τους συμπληρώνει: «Αυτό που θέλω τώρα, που το Vox έχει πετύχει πολιτικά και έχει έρθει για να μείνει, είναι να επενδύσει στον ισπανικό λαό, να επενδύσει σε πράγματα που αληθινά χρειαζόμαστε».