Μεγάλες οι διαφοροποιήσεις στα ποσοστά από χώρα σε χώρα, τα υψηλότερα στην Ιβηρική Χερσόνησο, το χαμηλότερο η Κύπρος, από τα πιο χαμηλά και η Ελλάδα
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ δωρεά οργάνων είναι μια διαδικασία που ακόμα δεν έχει προχωρήσει στην Ευρώπη όσο θα ήταν επιθυμητό. Σε όλη την ήπειρο υπάρχει έλλειψη και οι λίστες αναμονής για μεταμοσχεύσεις συνεχίζουν να αυξάνονται.
Εκτός όμως από τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ληπτών, εξοικονομούνται και χρήματα για τα δημόσια συστήματα υγείας. Για παράδειγμα, ένας λήπτης μεταμόσχευσης νεφρού κοστίζει στην Ισπανία 30.000 ευρώ λιγότερο ετησίως από έναν ασθενή που υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση.
Η ουγγρική προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ είναι έτοιμη να ασκησει πιέσεις για μια νέα σερά προτάσεων σε σχέση με το μειζον αυτο θεμα. Αναμεσά τους η αύξηση των ανταλλαγών μεταξύ των κρατών μελών.
«Ένας τρόπος είναι να ξεπεράσουμε τα σύνορα και να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε και να οργανώσουμε σωστές σχέσεις με άλλες χώρες που μπορούν να επιτρέψουν την ανταλλαγή των οργάνων, καθως και μια γρήγορη διαδρομή για τη μεταμόσχευση και την προμήθεια οργάνων. Το επόμενο μπορεί να είναι και η μεταφορά των οργάνων. Ξέρετε ότι υπάρχουν πολλά εμπόδια, οικονομικά εμπόδια, που μπορούν να δημιουργησουν αναχωματα στη γρήγορη μεταφορά, που μπορουν να μειώσουν την ποιότητα της μεταμόσχευσης των οργάνων», εξηγεί ο Ντιμίτρι Μικχάλσκι, αντιπρόεδρος της Βελγικής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων.
Μεταξύ 2009 και 2015 η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ένα σχέδιο για τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων, χάρη στο οποίο αυξηθηκαν οι δωρεές κατά 21% σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ωστόσο, ακόμη και έτσι, το ποσοστό διαφέρει πολύ μεταξύ των χωρών της ΕΕ καθώς κυμαίνεται σε ετησια βάση από 47 ανά εκατομμύριο κατοίκων στην Ισπανία ή 31,5 στην Πορτογαλία έως 2,1 στη Βουλγαρία και 3,3 στην Κύπρο. Στην Ελλάδα είναι στο 6,7.
Μία από τις επιλογές για την αύξηση του αριθμού των δοτών είναι η χρήση των λεγόμενων «οριακών ζώντων δωρητών», δηλαδή εκείνων που είναι μεγαλύτερης ηλικίας ή έχουν όργανα που είναι σε κακή κατάσταση. Αυτή θα μπορούσε να είναι μια προσωρινή λύση για τη συντόμευση των λιστών αναμονής και την κάλυψη της έλλειψης οργάνων, καθώς ο κλασικός νεαρός δότης που συνήθως είχε κάποιο τροχαίο δυστύχημα περιορίζεται λόγω της αύξησης της ποιότητας ζωής αλλά και της ασφάλειας στους δρόμους και στα οχήματα.
Μια άλλη πρόταση της ουγγρικης προεδριας είναι να αλλάξουν χώρες όπως η Γερμανια τη νομοθεσία τους έτσι ώστε όλοι οι πολίτες τους να είναι εν δυναμει δωρητές οργανων, εκτός εάν οι ίδιοι υποδείξουν κατι διαφορετικο. Αυτό είναι άλλωστε κάτι που ηδη συμβαινει σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία.