Μια καθολική φεμινιστική οργάνωση κάλεσε τις γυναίκες να «απεργήσουν» κατά τη διάρκεια των 40 ημερών της Σαρακοστής - Γυναικείες κινητοποιήσεις και σε ΗΠΑ, Πολωνία, Ισπανία
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Χωρίς αυτές, καμία ενορία δεν θα λειτουργούσε. Προετοιμάζουν τις τελετές, φροντίζουν τις εκκλησίες και συνοδεύουν τους πενθούντες.
Και όμως, στην Καθολική Εκκλησία, παραμένουν αποκλεισμένες από τη λήψη αποφάσεων, την ηγεσία και την Αγία Τράπεζα.
Τώρα, για πρώτη φορά, οι καθολικές γυναίκες σε όλη τη Γαλλία προχωρούν σε μιας μορφής κινητοποιήσεις, κάτι σαν... «απεργία».
"Νηστεύοντας από τον σεξισμό"
"Καθολική γυναίκα σε απεργία", γράφει η μικρή κονκάρδα που είναι καρφιτσωμένη στο παλτό της Ματίλντ. Το φοράει μαζί με μια άλλη που γράφει "Νηστεύω από τον σεξισμό".
Η 32χρονη παριζιάνα δικηγόρος που εκκλησιάζεται τακτικά, έχει βαρεθεί και αποφάσισε να συμμετάσχει στο κίνημα.
"Η ιδέα είναι πραγματικά να διαμαρτυρηθούμε, κατά τη διάρκεια αυτών των 40 ημερών της Σαρακοστής, για να εκφράσουμε μια βαθιά πικρα για την ακατανόηση αυτή θέση της γυναίκας στην Εκκλησία σήμερα", δήλωσε η ίδια.
Στην αρχή, μποϊκοτάρισε εντελώς τη λειτουργία. "Αλλά μετά σκέφτηκα, θα πάω αλλά θα φορέσω το σήμα και θα προσπαθήσω να προκαλέσω να ξεκινήσουν συζητήσεις", δήλωσε στο Euronews.
Το κίνημα, το οποίο ξεκίνησε στις 5 Μαρτίου και θα συνεχιστεί μέχρι τις 17 Απριλίου, πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής - των 40 ημερών περισυλλογής και θυσίας που οδηγούν στο Πάσχα.
Επικεφαλής της διαμαρτυρίας είναι στη Γαλλία η Le Comité de la Jupe - η Επιτροπή της Φούστας - μια φεμινιστική καθολική ένωση που διεξάγει εκστρατεία από το 2009 για μεγαλύτερη ισότητα των φύλων μέσα στην Εκκλησία.
Σύμφωνα με την οργάνωση, οι γυναίκες εκτελούν σχεδόν το 80% των βασικών εργασιών στις ενορίες.
Κάθε γυναίκα βρίσκει διαφορετικό τρόπο να εκφράσει την διαμαρτυρία της. Αλλες πραγματοποιούν τις προσευχές τους έξω από τους τοίχους της εκκλησίας, άλλες προχωρούν σε άρνηση να δωρίσουν χρήματα ή απλάαποχωρούν από τα απλήρωτα καθήκοντα.
"Εκτός από την αυστηρά ανδρική διακυβέρνηση, έχουμε μια πραγματικότητα στην πράξη και αυτή μας λέει ότι οι γυναίκες βρίσκονται παντού. Οι εκκλησίες είναι γεμάτες γυναίκες, είτε είναι ενορίτισσες, είτε εθελόντριες, είτε στον άμβωνα. Βρίσκονται παντού, αλλά έχουν αυτή τη "γυάλινη οροφή", που σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ορισμένες αρμοδιότητες", εξήγησε η Αντελίν, συμπρόεδρος της Επιτροπής της Φούστας.
Μόνο στη Γαλλία, η Επιτροπή Φούστας λέει ότι αριθμεί πλέον πάνω από 300 ενεργά μέλη - και ο αριθμός αυτός αυξάνεται.
Η γαλλική ένωση έχει ενταχθεί σε ένα διεθνές κίνημα που ξεκίνησε από τη Διάσκεψη για τη χειροτονία των γυναικών με έδρα τις ΗΠΑ, μια οργάνωση που αγωνίζεται για τη χειροτονία γυναικών διακόνων, ιερέων και επισκόπων στην Καθολική Εκκλησία.
"Είναι ένα είδος επείγουσας απάντησης σε δεκαετίες αδράνειας", δήλωσε η Αντελίν στο Euronews. "Υπήρξαν ομάδες εργασίας, επιτροπές, εκθέσεις - και τίποτα δεν αλλάζει. Έτσι, αυτή η απεργία είναι μια κραυγή έκτακτης ανάγκης: σταματήστε να μιλάτε, σταματήστε να γράφετε έγγραφα. Ας δράσουμε".
"Υπάρχει πραγματικός φόβος να χάσουμε την εξουσία"
Μέχρι στιγμής, η επίσημη απάντηση των επισκόπων είναι... σιγή ασυρμάτου.
Ενώ έχουν υπάρξει μικρά σημάδια προόδου -ιδίως ο διορισμός της πρώτης γυναίκας κυβερνήτη του κράτους του Βατικανού- οι ακτιβίστριες λένε ότι αυτό δεν είναι αρκετό.
Ακόμη και μετά την καταστροφική έκθεση του 2022 της Ανεξάρτητης Επιτροπής για τη σεξουαλική κακοποίηση στην Εκκλησία (CIASE) της Γαλλίας, η οποία ζήτησε μεγαλύτερη γυναικεία εκπροσώπηση στην ηγεσία της εκκλησίας, λίγα έχουν κινηθεί.
Αλλά μέσα στον θεσμό, κάποιοι όπως ο Αντουάν Γκουγκενχάιμ εκφράζουν την υποστήριξή τους.
"Όταν άκουσα για πρώτη φορά για το κίνημα, σκέφτηκα: τι σπουδαία ιδέα! Όταν είσαι ακτιβιστής, πρέπει να σκέφτεσαι ιδέες που έχουν αντίκτυπο", δήλωσε ο καθολικός ιερέας με έδρα το Παρίσι.
"Αλλά είναι αλήθεια ότι όταν μιλάω για αυτά τα θέματα με άλλους ιερείς, είναι περίπλοκο. Υπάρχει ένας πραγματικός φόβος ότι θα χάσεις την εξουσία. Και οι απόψεις είναι πολύ διχασμένες", δήλωσε στο Euronews.
Για πολλές γυναίκες, αυτή η προοπτική είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Εκκλησία.
"Δεν προσπαθούμε να αφαιρέσουμε τίποτα", δήλωσε η Καρολίν, μια μακροχρόνια εθελόντρια της ενορίας που βοηθάει στην προετοιμασία των τελετών.
"Θέλουμε απλώς να δείξουμε ότι δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε να προχωρήσουμε μπροστά. Όλοι έχουμε μια θέση".