Τι δείχνουν τα στοιχεία σε Ελλάδα και Κύπρο - Η άνοδος των τιμών για την αγορά κατοικίας ή ενοικίαση απασχολεί πολλούς Ευρωπαίους. Στη νότια και ανατολική Ευρώπη, ιδιαίτερα, το υψηλό κόστος της στέγασης σημαίνει ότι οι νέοι ζουν στο σπίτι των γονιών τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Το 2024, οι νέοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση εγκατέλειπαν το πατρικό τους κατα μέσο όρο σε μέση ηλικία 26,2 ετών, ελάχιστα νωρίτερα σε σχέση με τα 26,3 έτη το 2023, σύμφωνα με επικαιροποιημένα στοιχεία της Eurostat.
Στη νότια και ανατολική Ευρώπη ο απαχωρισμος από την πατρική εστία καθυστερεί.
Η Κροατία προηγείται στη σχετικά λίστα με μέσο όρο τα 31,3 έτη.
Ακολουθούν Σλοβακία με 30,9 έτη, Ελλάδα με 30,7 έτη, Ιταλία με 30,1 έτη και Ισπανία με 30 έτη.
Αντίθετα, στη Φινλανδία οι νέοι αποχωρίζονται το πατρικό τους στα 21,4 έτη, στη Δανία στα 21,7 και στη Σουηδία λίγο πριν γίνουν 22 ετών.
Περισσότερο από το 80% των νέων ηλικίας 16 έως 29 ετών στην Κροατία, τη Σλοβακία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πολωνία, την Ελλάδα και την Ιρλανδία ζουν με τους γονείς τους και συνεισφέρουν ή επωφελούνται από το εισόδημα του νοικοκυριού.
Πολλοί νέοι καθυστερούν να μετακομίσουν εξαιτίας του αυξανόμενου κόστους στέγασης, που πολλοί αναλυτές χαρακτηρίζουν κρίση στην αγορά ακινήτων.
"Η κρίση στέγασης επηρεάζει το σύνολο της κοινωνίας και μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στη δημοκρατία. Πρέπει να καθορίσουμε το πλαίσιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο με κατευθυντήρια αρχή την επικουρικότητα", δήλωσε ο Thomas Kattnig, συνεισηγητής του Ευρωπαϊκού Σχεδίου για την Προσιτή Στέγαση, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της ολομέλειας την περασμένη εβδομάδα με τον Επίτροπο Ενέργειας και Στέγασης, Νταν Γιόργκενσεν.
Το σχέδιο αυτό προτρέπει να κατοχυρωθεί θεσμικά η οικονομικά προσιτή στέγαση στο πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει σχέδιο δράσης για την επιβολή της.
Διαβίωση σε συνθήκες υπερπληθυσμού;
Στο σύνολο της ΕΕ, οι νέοι είναι πιο πιθανό να ζουν σε νοικοκυριά με υπερπληθυσςμό σε σχέση με το συνολικό πληθυσμό.
Πάνω από το ένα τέταρτο των νέων στην ΕΕ ζούσαν σε υπερπλήρη νοικοκυριά το 2024, μια μικρή αύξηση 0,5 ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 2023.
Οι νέοι στην Κύπρο έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να ζουν σε υπερπλήρεις κατοικίες (4,1%), ενώ στη Ρουμανία, που καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό, έφτανε στο 58,3%.
Η κατάσταση είναι επίσης ανησυχητική στη Λετονία και τη Βουλγαρία, όπου περισσότεροι από τους μισούς νέους ζουν σε υπερπλήρη νοικοκυριά.
Σε Λιθουανία, Ιταλία, Σλοβακία, Πολωνία, Κροατία και Ελλάδα, το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνάει το ένα τρίτο.
Οι πολίτες της ΕΕ ηλικίας 15 έως 19 ετών είναι γενικά η ομάδα που πλήττεται περισσότερο όσον αφορά τη διαβίωση σε υπερπλήρεις κατοικίες.
Τι ποσοστό του μισθού μας δαπανάμε για τη στέγαση;
Σχεδόν το 10% των νέων στην ΕΕ ζούσε σε νοικοκυριά που δαπανούσαν το 40% ή περισσότερο του διαθέσιμου εισοδήματός τους για στέγαση το 2024.
Η Κροατία (2,1%), η Κύπρος (2,8%) και η Σλοβενία (3,0%) είχαν το χαμηλότερο ποσοστό επιβάρυνσης των νέων από το κόστος στέγασης, ενώ η Ελλάδα (30,3%) και η Δανία (28,9%) είχαν μακράν το υψηλότερο.
Όπως είναι λογικό, η επιβάρυνση αυξάνεται για εκείνους που επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος του κόστους.
Σε ορισμένες χώρες, όπου οι νέοι τείνουν να μετακομίζουν νωρίτερα από το πατρικό τους σπίτι, όπως η Δανία, οι Κάτω Χώρες, η Σουηδία, η Γερμανία και η Φινλανδία, η επιβάρυνση του κόστους στέγασης για τους νέους είναι υψηλότερη.
Σε χώρες όπου οι νέοι μετακομίζουν αργότερα από το πατρικό τους, όπως η Κύπρος, η Κροατία και η Ιταλία, τείνουν να αναφέρουν χαμηλότερα επίπεδα επιβάρυνσης για στέγαση.