Η Ευρώπη επιδιώκει να βρεθεί στην πρωτοπορία της κούρσας προς τη Σελήνη με μια εγκατάσταση έκτασης σχεδόν 1.000 τετραγωνικά μέτρα που θα αναπαράγει τη σεληνιακή επιφάνεια και θα επιτρέπει στους αστροναύτες να προετοιμάζονται για μελλοντικές αποστολές στις καλύτερες δυνατές συνθήκες.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Με την πρώτη ματιά, μοιάζει με ένα νησί από άμμο. Ωστόσο, αυτός ο χώρος από άμμο και γκρίζο βράχο αντιπροσωπεύει μια από τις εξελίξεις αιχμής στη διαστημική τεχνολογία. Πίσω από το έργο Luna βρίσκεται μια αναπαραγωγή της επιφάνειας της Σελήνης.
Κοντά στην Κολωνία, αστροναύτες από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο θα μπορούν να προετοιμάζονται για την επόμενη αποστολή. Η εγκατάσταση αυτή, η οποία σύντομα θα περιέχει 900 τόνους σεληνιακής σκόνης, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής και δεν έχει αντίστοιχη εγκατάσταση πουθενά στον κόσμο.
«Αυτή η εγκατάσταση είναι μοναδική, διότι εδώ βρίσκουμε όλα όσα θα βρούμε στη Σελήνη. Έχουμε σεληνιακή άμμο που είναι πολύ μικρή και λεπτή και είναι επικίνδυνη αν την αναπνεύσεις ή είναι επίσης επικίνδυνη για τον εξοπλισμό», εξηγεί ο Ματίας Μάουρερ, αστροναύτης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) και σύμβουλος του έργου.
«Έπειτα έχουμε επίσης τα σεληνιακά πετρώματα, πετρώματα που προέρχονται από τη Γη, αλλά είναι πραγματικά πανομοιότυπα με τα πετρώματα που θα βρούμε στο φεγγάρι», συνεχίζει.
Για την αναπαραγωγή αυτής της επιφάνειας, οι σχεδιαστές του προγράμματος έψαξαν για πετρώματα στη Νορβηγία, τη Γερμανία και την Ιταλία.
Όταν ανοίξει (Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου), οι αστροναύτες θα μπορούν να εξοικειωθούν με την υφή, την κλίση και τις σχισμές του φεγγαριού. Επιπλέον, μέχρι το 2026, η εγκατάσταση αυτή θα διαθέτει μια δομή που θα μπορεί να αναπαράγει τη βαρύτητα της Σελήνης. Χρησιμοποιώντας ένα σύστημα σχοινιών, οι αστροναύτες θα μπορούν να κινούνται με το σεληνιακό τους βάρος. Ο Matthias Maurer επισημαίνει ότι ένας άνθρωπος που ζυγίζει 60 κιλά στη Γη ζυγίζει 10 κιλά στη Σελήνη.
Μια προσομοιωμένη σεληνιακή βάση θα συνδεθεί με την κατασκευή, ώστε να μπορούν να πραγματοποιηθούν αποστολές διάρκειας μιας εβδομάδας ή και περισσότερο σε πλήρη απομόνωση.
Η εγκατάσταση αναπαράγει επίσης τις ειδικές συνθήκες φωτισμού που θα συναντήσουν οι αστροναύτες όταν φτάσουν στους σεληνιακούς πόλους.
«Στη Σελήνη δεν υπάρχει ατμόσφαιρα. Έτσι, υπάρχει μια πολύ, πολύ ισχυρή αντίθεση μεταξύ του έντονου σκοταδιού και του έντονου φωτός. Οι άνθρωποι που το έχουν βιώσει θα σας πουν ότι είναι μια πραγματική πρόκληση. Δεν είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει», εξηγεί η αστροναύτης της ESA, Σαμάνθα Χριστοφορέτι.
Το σύστημα Luna απευθύνεται επίσης στους κατασκευαστές. Θα μπορούν να δοκιμάζουν τον εξοπλισμό τους, όπως τα ρόβερ και τις διαστημικές στολές, και να ελέγχουν την αντοχή τους στην άμμο που εισχωρεί παντού και στις ακραίες συνθήκες. Οι μηχανικοί και οι αστροναύτες γνωρίζουν ότι κάθε ώρα που εξοικονομείται στη Σελήνη εξοικονομεί εκατομμύρια ευρώ.
«Είναι σημαντικό γιατί θέλουμε τα πράγματα να χαλάσουν στη Γη πριν χαλάσουν στη Σελήνη», επιμένει ο Γιούργκεν Σουλτς, ο οποίος εργάζεται στο έργο.
«Θέλουμε να δοκιμάσουμε τα πάντα εδώ στα όρια για να διαπιστώσουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα, πώς κατανέμουμε τα καθήκοντα μεταξύ των αστροναυτών, των ρομπότ και των ομάδων εδάφους. Και θέλουμε πραγματικά οι τεχνολογίες να δοκιμαστούν σε πραγματικά, ρεαλιστικά περιβάλλοντα», συνεχίζει.
Μια αντιπροσωπεία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και τον Καναδά έχει ήδη επισκεφθεί τη δομή. Όλοι οι σχεδιαστές του έργου, το οποίο ξεκίνησε πριν από λίγο περισσότερο από 10 χρόνια, έχουν έναν και μοναδικό στόχο: να δώσουν στους αστροναύτες την αίσθηση ότι πατούν ήδη με το ένα πόδι στη Σελήνη.