Η επιθετική πολιτική Τραμπ κατά των αμερικανικών πανεπιστημίων οδηγεί πολλούς καθηγητές στη σκέψη να εγκαταλείψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
H επιστροφή του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, οδήγησε την ακαδημαϊκή έρευνα σε αρκετές περικοπές που προκαλούν "μεγάλη ανησυχία". Αρκετοί καθηγητές εξετάζουν το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης στην Ευρώπη.
Ο Τραμπ έχει επιτεθεί σε πανεπιστήμια όπως το Χάρβαρντ και το Κολούμπια, με απειλές για περικοπή αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων ομοσπονδιακής χρηματοδότησης, εάν δεν εγκαταλείψουν τα μέτρα για την ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη (DEI) και, στην περίπτωση του Κολούμπια, κάνει λόγο για αποτυχία αντιμετώπισης του αντισημιτισμού στην πανεπιστημιούπολη.
Ο Τραμπ έκοψε επίσης τις ερευνητικές επιχορηγήσεις από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), το μεγαλύτερο ταμείο της χώρας για τη βιοϊατρική έρευνα, σύμφωνα με το NPR.
Ορισμένα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Aix Marseille της Γαλλίας, το Paris-Saclay και το Vrije Universiteit Brussel του Βελγίου,** βάζουν στην άκρη επιπλέον κονδύλια για τους Αμερικανούς ερευνητές. Είναι όμως αρκετά για να τους δελεάσουν να φέρουν την τεχνογνωσία τους στην ΕΕ;
Τι αναζητούν οι ερευνητές;
Υπάρχει στενή επαγγελματική σχέση μεταξύ των ερευνητών στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, δήλωσε η Reinhilde Veugelers, οικονομολόγος και καθηγήτρια στο βελγικό πανεπιστήμιο KU Leuven.
"Είμαστε πολύ στενά συνδεδεμένοι με τις ΗΠΑ, οπότε γνωρίζουμε ποιοι είναι οι κορυφαίοι άνθρωποι σε κάθε τομέα", δήλωσε στο Euronews Next.
"Αυτού του είδους τα δίκτυα επιτρέπουν [στα πανεπιστήμια] να κάνουν αυτή την αποτελεσματική διαλογή, ώστε να βρίσκεις τους σωστούς ανθρώπους και ... τα καλύτερα ταλέντα".
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες προκλήσεις για την πρόσληψη ερευνητών στην ΕΕ, δήλωσε η Veugelers.
Ο μισθός είναι το μείζον ζήτημα για τους νέους ακαδημαϊκούς στα δημόσια πανεπιστήμια του Βελγίου.
Ο Federico Steinberg, ανώτερος αναλυτής οικονομίας και διεθνούς εμπορίου στο Βασιλικό Ινστιτούτο Elcano, δήλωσε ότι ο μισθός είναι το κύριο δέλεαρ για τους Ευρωπαίους που προηγουμένως μετακόμισαν στις ΗΠΑ.
"Έτσι, παραδοσιακά ακούς τους ανθρώπους να λένε ότι στις ΗΠΑ, αν είσαι στα 30, 40, στην κορυφή του επιπέδου παραγωγικότητάς σου, υπάρχουν πολλοί περισσότεροι πόροι στις ΗΠΑ", είπε.
"Έτσι, οι Ευρωπαίοι ακαδημαϊκοί μπορεί να μπουν στον πειρασμό αν υπάρχουν καλά προγράμματα που μπορούν να είναι ανταγωνιστικά και να προσφέρουν ένα καλό πακέτο με προοπτικές καριέρας".
Ένας άλλος παράγοντας που εξετάζουν είναι να πάνε εκεί όπου βρίσκονται οι κορυφαίοι ερευνητές στον τομέα τους και, ιστορικά, αυτό συμβαίνει είτε στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ είτε στο Ηνωμένο Βασίλειο, δήλωσε η Veugelers.
"Αυτό σημαίνει ότι τα ιδρύματα που είναι σε θέση να προσλάβουν, σίγουρα βραχυπρόθεσμα, θα είναι πραγματικά τα κορυφαία μέρη στην Ευρώπη, δηλαδή η Οξφόρδη και το Κέιμπριτζ", πρόσθεσε.
Τα πανεπιστήμια θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να στέλνουν τους κορυφαίους ερευνητές τους στο εξωτερικό σε αυτά τα πανεπιστήμια υψηλού κύρους και στη συνέχεια να τους "προσλαμβάνουν πίσω", ώστε να υπάρχει "έμμεση πρόσβαση" στα δίκτυα αυτών των σχολών και να παραμένουν ανταγωνιστικά, δήλωσε η Veugelers.
Υπάρχουν χρήματα για να φέρουμε ερευνητές στην ΕΕ;
Ένας από τους κύριους φορείς που παρέχει στα πανεπιστήμια χρηματοδότηση για ξένους ερευνητές είναι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ΕΣΕ), του οποίου η εντολή είναι να "ενθαρρύνει την έρευνα υψηλότερης ποιότητας στην Ευρώπη μέσω ανταγωνιστικής χρηματοδότησης".
Η Veugelers δήλωσε ότι οι επιχορηγήσεις του ERC είναι "ένα πολύ καλό μέσο" για την ενθάρρυνση των Αμερικανών ερευνητών να μετακινηθούν, επειδή είναι "πολύ γνωστό" στους ακαδημαϊκούς κύκλους των ΗΠΑ.
Η Εκατερίνα Ζαχαρίεβα, Επίτροπος νεοφυών επιχειρήσεων, έρευνας και καινοτομίας της ΕΕ, ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι οι επιχορηγήσεις του ERC θα διπλασιαστούν στα 2 εκατομμύρια ανά ερευνητή μετά από ανοικτή επιστολή από 13 κυβερνήσεις που της ζήτησαν ένα ειδικό πλαίσιο χρηματοδότησης και μετανάστευσης για τα κορυφαία ταλέντα που επιθυμούν να μετακινηθούν στην ΕΕ υπό το φως της "τρέχουσας διεθνούς κρίσης".
Ένα άλλο παρόμοιο πρόγραμμα είναι από τις δράσεις Marie Skłodowska-Curie, το οποίο προσφέρει υποτροφίες διάρκειας έως δύο ετών που υποστηρίζουν ξένους ερευνητές στην Ευρώπη. Τον Φεβρουάριο, χορηγήθηκαν υποτροφίες ύψους 354,6 εκατ. ευρώ σε περισσότερους από 1.500 ερευνητές από χώρες εκτός Ευρώπης.
Όμως, η Veugelers δήλωσε ότι ορισμένα από αυτά τα μεμονωμένα κονδύλια θα πρέπει να κατευθύνονται σε πανεπιστημιακά γραφεία αντί για μεμονωμένους ερευνητές, ώστε να βοηθηθεί η προσέλκυση προσωπικού.
"Ακούω τώρα πολλή ρητορική του τύπου "ας τους δώσουμε μια επιχορήγηση και θα έρθουν" [αλλά] νομίζω ότι χρειάζεται περισσότερη σκέψη δομικά για το πώς μπορούμε πραγματικά να είμαστε το καλύτερο μέρος για να προσελκύσουμε τα καλύτερα ταλέντα", δήλωσε.
Το αίτημα για μια νέα «διαδρομή πανεπιστημιακης μετανάστευσης» περιλαμβάνεται στην επιστολή που έλαβε η Ζαχαρίεβα. Ο Steinberg πιστεύει ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει κίνητρο για να κρατήσει Ευρωπαίους και Αμερικανούς.
"[Τα πανεπιστήμια] προσφέρουν πενταετή συμβόλαια, και μετά από αυτό, τι;" Επομένως, είναι ένα θέμα συνέχειας και προοπτικών σταδιοδρομίας", είπε.
Η Ζαχαρίεβα δήλωσε στο επιστημονικό περιοδικό Nature ότι το γραφείο της θα ξεκινήσει μια πρωτοβουλία με την ονομασία Choose Europe αργότερα φέτος, η οποία θα παρέχει στους κορυφαίους ερευνητές μια πορεία προς μόνιμες θέσεις και μια συνοδευτική στρατηγική για τις θεωρήσεις.