Η βαλίτσα μου χάθηκε σε μια πτήση στο Άμστερνταμ. Να πώς με βοήθησαν οι ανιχνευτές αποσκευών να τη βρω πίσω.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠρέπει να ξεκινήσω αυτό το άρθρο με μια μεγάλη αποκάλυψη: μετά από μια δεκαετία που γράφω για ταξίδια, υπάρχουν ακόμα κάποια πράγματα που πρέπει να δουλέψω. Όπως το να βάζω ένα εφεδρικό παντελόνι ή ακόμα και μια οδοντόβουρτσα στις χειραποσκευές μου.
Δυστυχώς, το έμαθα αυτό με τον χειρότερο τρόπο, όταν η βαλίτσα μου χάθηκε τον περασμένο μήνα σε μια πτήση από το Λονδίνο στη Λίμα, μέσω Άμστερνταμ.
Μου έμεινε μόνο ένα σακίδιο γεμάτο με τον εξοπλισμό γυμναστικής μου, μερικά φακελάκια τσάι για αγγλικό πρωινό, ένας φορητός υπολογιστής (αλλά χωρίς αντάπτορα) και ένα σημειωματάριο.
Το μόνο αντικείμενο που βοήθησε να σώσω την ψυχική μου υγεία ήταν το μικροσκοπικό, μεγέθους ενός ευρώ, συσκευή που ήταν τοποθετημένη στις απολεσθείσες αποσκευές μου.
Πριν από ένα χρόνο, επένδυσα στα Apple AirTags, σε μικροσκοπικούς ανιχνευτές που βασίζονται στο Bluetooth και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό ενός ευρέος φάσματος αντικειμένων, από βαλίτσες και πορτοφόλια μέχρι ποδήλατα και φορητούς υπολογιστές.
Πώς λειτουργούν οι ανιχνευτές αποσκευών;
Αφού τοποθετήσω ένα Apple AirTag στη βαλίτσα μου, το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να ανοίξω την εφαρμογή Find My αpp στο iPhone μου για να δω την τρέχουσα θέση των αποσκευών που έχω παραδώσει. Και των κλειδιών, της τσάντας και του διαβατηρίου, για το θέμα αυτό. Τι μπορώ να κάνω άλλωστε; Είμαι επιρρεπής στο να χάνω πράγματα.
Οι υπάλληλοι των αεροπορικών εταιρειών δεν συμμερίζονται γενικά τη νέα αγάπη των ταξιδιωτών για τους ανιχνευτές αποσκευών, ίσως λόγω ιστοριών για επιβάτες που αρνούνται να επιβιβαστούν στο αεροπλάνο τους μέχρι να δουν ότι η βαλίτσα τους έχει φορτωθεί.
Στην περίπτωσή μου, παρά την τρίωρη στάση στο Άμστερνταμ, μπορούσα να δω καθαρά ότι οι παραδοθείσες αποσκευές μου δεν είχαν φορτωθεί μέχρι τη στιγμή που ο υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας στην πύλη οδηγούσε τους τελευταίους εναπομείναντες επιβάτες στο αεροσκάφος.
Και οι δύο πτήσεις μου περιλαμβάνονταν στο ίδιο εισιτήριο και οι αποσκευές μου θα έπρεπε να είχαν μεταφερθεί αυτόματα από τη μία πτήση στην επόμενη.
Αεροπορικές εταιρείες εναντίον ανιχνευτών αποσκευών: Τίνος τα δεδομένα είναι πιο ακριβή;
Διστάζοντας να κάνω φασαρία (είμαι Βρετανίδα, άλλωστε) πήρα τη θέση μου στο αεροπλάνο και εξέφρασα τις ανησυχίες μου σε ένα μέλος του πληρώματος καμπίνας. Όπως ήταν αναμενόμενο, είχε το βλέμμα ενός γονέα που θα έπρεπε να επιβληθεί σε ένα υπερβολικά ανήσυχο παιδί.
Εξήγησα ότι η εν λόγω αεροπορική εταιρεία είχε χάσει τις αποσκευές μου την προηγούμενη φορά που είχα πετάξει σε αυτό το δρομολόγιο, και ο αεροσυνοδός μου είπε ότι θα μπορούσαν να δουν αμέσως αν είχαν φορτωθεί ή όχι χρησιμοποιώντας τα εσωτερικά τους συστήματα εντοπισμού.
Ένα λεπτό περίπου αργότερα, ο ίδιος αεροσυνοδός βάδισε θριαμβευτικά στο διάδρομο και είπε: "Μόλις φορτώθηκε στο αεροπλάνο. Βλέπετε; Σας το είπα ότι αυτά τα συστήματα εντοπισμού δεν είναι πάντα ακριβή".
Ίσως ανόητα, τον πίστεψα. Με καθησύχασε η υπόσχεσή του ότι η βαλίτσα μου δεν είχε αποφασίσει να επιλέξει μια παρατεταμένη στάση στο Άμστερνταμ και σκέφτηκα την πραγματικότητα ότι ίσως ο αγαπημένος μου ανιχνευτής αποσκευών να μην ήταν τελικά τόσο ακριβής.
Αυτό έκανε ακόμη πιο απογοητευτικό το γεγονός ότι φτάνοντας στον ιμάντα παραλαβής αποσκευών στο αεροδρόμιο της Λίμα στο Περού άκουσα ένα μέλος του προσωπικού να φωνάζει το όνομά μου. Τελικά, αποδείχθηκε ότι η βαλίτσα μου δεν είχε φύγει ποτέ από το Άμστερνταμ.
Εντοπίζοντας τις χαμένες αποσκευές μου σε όλες τις ηπείρους
Οι επόμενες 72 ώρες ήταν τουλάχιστον χαοτικές. Με διαβεβαίωσαν ότι η βαλίτσα μου θα τοποθετούνταν στην επόμενη πτήση για το Περού, αλλά μπορούσα να δω ξεκάθαρα ότι είχε κολλήσει στο Άμστερνταμ και δεν βιαζόταν ιδιαίτερα να φύγει.
Δεν είχα άλλη επιλογή από το να επιβιβαστώ στην πτήση για το Κούσκο που είχα κλείσει για την επόμενη ημέρα και μου είπαν ότι η βαλίτσα μου θα με προλάβαινε μέσα σε 24 ώρες. Αργότερα την επόμενη ημέρα, είδα ότι είχε τελικά μετακινηθεί σε έναν χώρο φόρτωσης στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ. Τότε ο ανιχνευτής μου σκοτείνιασε - ένα σίγουρο σημάδι ότι βρισκόταν καθοδόν προς το Περού.
Και βέβαια, ο ανιχνευτής μου έδειξε ότι έφτασε στο αεροδρόμιο της Λίμα περίπου 12 ώρες αργότερα. Κάτι που θα ήταν λαμπρό, αλλά ο υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας με τον οποίο τηλεφώνησα κατά την άφιξή της -για να βεβαιωθώ ότι θα το έστελναν στο Κούσκο- δεν πείστηκε.
Πέρασα ολόκληρη τη μέρα ελέγχοντας τη θέση της βαλίτσας μου, τραβώντας τα μαλλιά μου καθώς αυτή έμενε κάπου κοντά σε ένα Starbucks στο Διεθνές Αεροδρόμιο Jorge Chavez της Λίμα, ενώ η μία πτήση μετά την άλλη αναχωρούσε για το Κούσκο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΤην τρίτη ημέρα, έλαβα μια απροσδόκητη αυτόματη ενημέρωση που επιβεβαίωνε ότι η βαλίτσα μου είχε επιτέλους φορτωθεί σε μια πτήση με προορισμό το Κούσκο.
Στο αεροδρόμιο του Κούσκο, ο ανιχνευτής μου απέδειξε και πάλι την αξία του. Μπορούσα να δω ότι η χαμένη μου βαλίτσα βρισκόταν στον αέρα, αλλά ο υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας που πλησίασα στο αεροδρόμιο δεν ήξερε τίποτα γι' αυτήν.
Μόνο όταν του έδειξα την εφαρμογή μου - με το μικροσκοπικό σύμβολο της βαλίτσας που έδειχνε ότι οι αποσκευές μου βρίσκονταν δίπλα σε ένα καρουζέλ αποσκευών 30 μέτρα μακριά - με πίστεψε.
Και τότε, μετά από τρεις ημέρες που φορούσα το ίδιο φόρεμα και αναρωτιόμουν αν θα ξαναδώ ποτέ τη βαλίτσα μου, συνέβη κάτι θαυμαστό: ο υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας έφυγε για να βρει τη βαλίτσα μου και λίγα λεπτά αργότερα είδα το μικροσκοπικό σύμβολο της βαλίτσας στην εφαρμογή μου να αρχίζει να κινείται προς την κατεύθυνσή μου.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των συσκευών εντοπισμού αποσκευών;
Το έπος της βαλίτσας μου αναδεικνύει ένα προφανές ζήτημα με τους ανιχνευτές. Ναι, μπορώ να δω καθαρά πού βρίσκεται η βαλίτσα μου, αλλά αν ένας υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας δεν ενδιαφέρεται ή βασίζεται σε τεχνολογία που υποδηλώνει ότι βρίσκεται κάπου αλλού, δεν μπορώ να κάνω και πολλά.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτην πραγματικότητα, θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι είναι ακόμη πιο απογοητευτικό να μου λένε, όταν ενημερώνω έναν υπάλληλο αεροπορικής εταιρείας για τη θέση της βαλίτσας μου, ότι βρίσκεται ακόμη σε μια ήπειρο από την οποία έφυγε πριν από ώρες.
Στην περίπτωσή μου, το αποκορύφωμα ήταν να μου λένε ότι η βαλίτσα μου ήταν καθοδόν για τη Γλασκώβη, λίγο αφότου είδα ότι είχε φτάσει στο Περού.
Το θετικό είναι ότι, παρά την κακή μου τύχη, οι παραδοτέες αποσκευές σπάνια χάνονται. Ναι, ο αριθμός των αποσκευών που «μπερδεύονται» από τις αεροπορικές εταιρείες βρίσκεται σήμερα σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, αλλά εξακολουθούμε να μιλάμε μόνο για 7,6 αποσκευές ανά 1.000 ταξιδιώτες, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2022 από τον διαχειριστή συστημάτων πληροφορικής αεροδρομίων SITA.
Για μένα, ίσως επειδή έχω σημαδευτεί από τον κάπως δυσανάλογο αριθμό των περιπτώσεων που η τσάντα μου έχει χαθεί, είναι περισσότερο θέμα ψυχικής ηρεμίας.
Δεν στέκομαι πλέον στον ιμάντα αποσκευών, τρώγοντας τα νύχια μου, βλέποντας τον εαυτό μου να περνά τις επόμενες τρεις ημέρες βουρτσίζοντας τα δόντια μου με ένα κλαδάκι και φορώντας το ίδιο τσαλακωμένο φόρεμα που φόρεσα 15 ώρες πριν. Επειδή, στις περισσότερες περιπτώσεις, το σύστημα εντοπισμού μου δείχνει ότι οι αποσκευές μου μπήκαν στην ίδια πτήση.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑλλά έχω επίσης αλλάξει τους τρόπους μου και φροντίζω η χειραποσκευή μου να περιέχει ένα εφεδρικό παντελόνι, μια οδοντόβουρτσα και μια αλλαξιά ρούχα, μαζί με εκείνα τα τόσο σημαντικά φακελάκια τσάι για το αγγλικό πρωινό. Α, και έναν ακόμη ανιχνευτή, σε περίπτωση που χαθεί και η βαλίτσα της καμπίνας μου.