Στη δημοσιογράφο του Euronews, Γκαρντένια Τρετζίνι, μίλησε αποκλειστικά ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές, κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Γκαρντένια Τρετζίνι, Δημοσιογράφος:
Κύριε Πρόεδρε εισήλθατε στην πολιτική το 1994. Εγκαταλείψατε το 2011 και επιστρέψατε το 2012. Γιατί επιστρέφετε;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Επιστρέφω γιατί, όπως ακριβώς συνέβη και το 1994, η χώρα μου βρίσκεται σε κίνδυνο. Ο κίνδυνος συνίσταται στο ότι η αριστερά θα κυβερνήσει τη χώρα. Δυστυχώς η αριστερά δεν έχει δημοκρατικές ρίζες, αλλά προέρχεται από την κομμουνιστική ιδεολογία. Εκείνη την εποχή ονομαζόταν Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Από τότε έχει αλλάξει πολλές φορές ονόματα και σήμερα λέγεται Δημοκρατικό Κόμμα. Όμως τα μέλη του είναι οι ίδιοι πρωταγωνιστές του παρελθόντος.
Δημοσιογράφος:
Δεν είναι αρκετό να επικαλείστε το φάντασμα της αριστεράς για να κερδίσετε τις εκλογές. Τί καινούριο προτείνει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, το οποίο όμως δεν θα μπορούσα να σας εξηγήσω τόσο γρήγορα…
Δημοσιογράφος:
Ας δούμε ένα-δύο κύρια σημεία…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Το πρόγραμμά μας είναι σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση σε σχέση με το οικονομικό πρόγραμμα των λεγόμενων τεχνοκρατών που βρίσκονταν στην εξουσία και έφεραν την καταστροφή. Μέσα σε μόλις 13 μήνες προκάλεσαν πτώση της κατανάλωσης, μείωση της παραγωγής και πάνω από 600.000 νέους άνεργους. Στους νέους μάλιστα η ανεργία φτάνει σε ποσοστό 37%.
Προκάλεσαν ακόμα αύξηση του δημοσίου χρέους, στασιμότητα και κρίση σε πολλούς τομείς, κυρίως στον χώρο των κατασκευών αλλά και στην αυτοκινητοβιομηχανία, όπου τα επίπεδα πωλήσεων επέστρεψαν εκεί που βρίσκονταν πριν από 33 χρόνια.
Τι προσφέρουμε εμείς στους Ιταλούς; Είμαστε φιλελεύθεροι, πιστεύουμε ότι ο πολίτης δεν πρέπει να υπηρετεί το κράτος, αλλά το κράτος πρέπει να υπηρετεί τον πολίτη. Έτσι, πρέπει πρώτα από όλα να επέμβουμε, υπέρ των πολιτών, μειώνοντας την φορολογία. Αρχικά πρέπει να καταργήσουμε τα δημοτικά τέλη που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση και έφερε την Ιταλία στη δεύτερη υψηλότερη θέση φορολόγησης νοικοκυριών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Δημοσιογράφος:
Γιατί δεν επωφεληθήκατε όλα αυτά τα χρόνια στην εξουσία για να μειώσετε τους φόρους;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Γιατί η Ιταλία έχει δύο μεινοεκτήματα σε σχέση με τις άλλες χώρες. Η ψήφος των Ιταλών είναι ιδιαίτερα κατακερματισμένη, δεν βρισκόμαστε σε ένα διπολικό σύστημα όπου υπάρχει μία δεξιά, μία αριστερά, οι δημοκρατικοί και οι ρεπουμπλικάνοι.
Οι Ιταλοί ψηφίζουν για πολλά μικρά κόμματα. Για να κυβερνήσει κάποιος πρέπει να έχει την στήριξη ενός συνασπισμού όπου υπάρχει το κύριο κόμμα, το Δημοκρατικό κόμμα από την αριστερά, και το κόμμα της Ελευθερίας του Λαού, το δικό μου κόμμα, από την δεξιά. Όμως ο συνασπισμός πρέπει να περιλαμβάνει κι αυτά τα μικρά κόμματα δεν ενδιαφέρονται πάντα για τα συμφέροντα της χώρας παρά μόνο για τα δικά τους συμφέροντα, κάτι τελικά που μεταφράζεται στο προσωπικό συμφέρον των αρχηγών τους.
Δημοσιογράφος:
Τέτοιο παράδειγμα είναι και η Λέγκα του Βορρά…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ακριβώς, δεν προχωρήσαμε σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις εξαιτίας των βέτο που έθετε η Λέγκα του Βορρά. Όταν προτείνουμε έναν νόμο πρέπει να έχουμε και την σύμφωνη γνώμη των μικρών κομμάτων, που είναι σύμμαχοί μας. Έτσι όμως το νομοσχέδιο φτάνει στο κοινοβούλιο με τεράστια καθυστέρηση και πλήρως διαφοροποιημένο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, εάν η αντιπολίτευση δεν συμφωνεί με το εκάστοτε νομοσχέδιο, εν μέρει ή στο σύνολό του, τότε η αμφισβήτηση επεκτείνεται σε όλη αυτή την ανωμαλία, γνώρισμα καθαρά ιταλικό, που δεν είναι άλλη από τους πολιτικοποιημένους φίλα προσκείμενους στην αριστερά δικαστές. Αυτοί παίρνουν το νομοσχέδιο και το οδηγούν στο Συνταγματικό Δικαστήριο, όπου και εκεί οι πολιτικές ισορροπίες είναι εύθραυστες. Αποτελείται από 11 μέλη της αριστεράς και μόνο 4 της δεξιάς. Στο τέλος καταλήγουν να ανακαλέσουν αυτό που έχει ήδη ψηφιστεί στο κοινοβούλιο.
Δημοσιογράφος:
Οι δικαστές όμως δεν λειτουργούν με συγκεκριμένα γεγονότα και χωρίς να παίρνουν θέση;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, οι δικαστές επιτίθενται στους πολιτικούς τους αντιπάλους χωρίς να έχουν απαραίτητα τις αποδείξεις στα χέρια τους. Εγώ, εκδιώχθηκα από την κυβέρνηση το 1994. Ήταν μία παρωδία πραγματικά για τη Δημοκρατία και όσους με ψήφισαν. Με ένταλμά του ο εισαγγελέας του Μιλάνου με κατηγορούσε για διαφθορά. Μερικά χρόνια αργότερα αθωώθηκα πλήρως από τις κατηγορίες περί διαφθοράς. Τώρα ο εισαγγελέας του Μιλάνο προσπαθεί να κάνει ακριβώς το ίδιο.
Δημοσιογράφος:
Σοκάρει ωστόσο το γεγονός ότι μπορεί να έχουμε έναν μελλοντικό πρωθυπουργό ή έναν πρώην πρωθυπουργό που έχει τέτοιου είδους μπλεξίματα με την δικαιοσύνη.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ένας πρωθυπουργός που έχει μπλεξίματα με την δικαιοσύνη αλλά ότι η δικαιοσύνη παρεμβαίνει στην πολιτική και στις δημοκρατικές επιλογές των πολιτών χρησιμοποιώντας τη δύναμή της με πολιτικό τρόπο.
Δημοσιογράφος:
Επομένως είναι όλα ψέματα;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Εγώ πάντοτε αθωωνόμουν. Υπήρξαν 103 κατηγορίες εναντίον μου και πάντοτε είτε αποσύρονταν είτε κατέρρεαν καθώς οι δικαστές δεν είχαν την δυνατότητα να τις υποστηρίξουν με αποδείξεις, όλα αυτά τα χρόνια, και έτσι τις εγκατέλειπαν. Το αποτέλεσμα είναι ένα νούμερο που πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να πιστέψουν οι Ευρωπαίοι τηλεθεατές: Σε 19 χρόνια αναγκάστηκα να ξοδέψω 450 εκατομμύρια ευρώ σε δικηγόρους και συμβούλους.
Είναι απίστευτο, εκτός κι αν κάποιος γνωρίζει ότι οι δικαστές εδώ είναι πολιτικοποιημένοι. Και θα σας το αποδείξω: Υπάρχει ένα κόμμα που ιδρύθηκε από δικαστές φίλα προσκείμενους στην αριστερά, εκφράζοντας αυτές ακριβώς τις ιδέες τους ξεκάθαρα Οι άνθρωποι αυτοί μέχρι και πριν από λίγες ημέρες ασχολούνταν με πολύ ευαίσθητες υποθέσεις στην Ιταλία, όπως αυτές που αφορούν στους δεσμούς του κράτους με την μαφία.
Δημοσιογράφος:
Ναι, αλλά όταν ένας δικαστής παραιτείται και εμπλέκεται στην πολιτική, είναι πολίτης όπως όλοι οι άλλοι…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ναι, όμως συνεχίζει να σκέφτεται σαν δικαστής…
Δημοσιογράφος:
Λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η σύγκρουση συμφερόντων δεν αφορά μόνο σε δικαστές αλλά και επιχειρηματίες…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Θεσπίσαμε νόμο ο οποίος αφορά στην σύγκρουση συμφερόντων και είναι ακόμα σε ισχύ. Θα σας πω αυτό που λένε στην Ευρώπη, ότι ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι έχει χρησιμοποιήσει τα τηλεοπτικά κανάλια του για να κάνει πολιτική. Όχι, τα κανάλια μου δεν κάνουν πολιτική, δεν υπάρχει ούτε μία εκπομπή στην ιστορία των καναλιών μου που να έχει επιτεθεί στην αριστερά.
Δημοσιογράφος:
Όταν μιλάμε για σύγκρουση συμφερόντων, δεν αναφερόμαστε μόνο στην τηλεοπτική κάλυψη αλλά για το παρελθόν και το παρόν ενός υποψηφίου, που είναι είτε δικαστής είτε επιχειρηματίας και είναι υπόλογος στους ψηφοφόρους. Όχι μόνο ως δικαστής αλλά και ως πρωθυπουργός…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Τα τελευταία 19 χρόνια βρίσκομαι στο μικροσκόπιο, οι δικαστές έχουν συγκεντρώσει περισσότερες από δύο εκατομμύρια σελίδες για εμένα και τις επιχειρηματικές μου δραστηριότητες και έχω αθωωθεί για όλα. Είμαι πιθανότατα ο πρώτος φορολογούμενος στην Ιταλία. Από τότε που ασχολούμαι με την πολιτική έχω πληρώσει 9 δισεκατομμύρια ευρώ σε φόρους στο κράτος. Συνεχίζουν να μου επιτίθενται όμως στο τέλος εγώ είμαι αυτός που κερδίζω πάντα.
Δημοσιογράφος:
Από το 1994, όταν πρωτομπήκατε στην πολιτική, κάνατε λόγο για φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στο μοντέλο των Ρίγκαν και Θάτσερ όμως τα αποτελέσματα αυτών των μεταρρυθμίσεων δεν είναι ορατά σήμερα.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Αυτό συνέβη γιατί δεν ήταν εφικτή μία πραγματική φιλελεύθερη επανάσταση όπως εγώ επιθυμούσα.
Δημοσιογράφος:
Τί έλειπε για να το πετύχετε;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Μας έλειπε το όργανο για να μπορέσουμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Η ιταλική κυβέρνηση δεν έχει τα κατάλληλα όργανα για να κυβερνήσει, όπως σε άλλες δυτικές δημοκρατίες. Εάν δεν αλλάξουμε το Σύνταγμα, η Ιταλία θα μείνει ακυβέρνητη. Έχουμε κάποια προβλήματα αλλά η χώρα είναι πλούσια, ζούμε καλά και είμαστε η δεύτερη πιο σταθερή οικονομία στην Ευρώπη.
Δημοσιογράφος:
Με την ανεργία των νέων στο 37,5%; Μία χώρα “πλούσια” με τόσους άνεργους νέους έχει σίγουρα ένα πρόβλημα, δεν είναι τόσο πλούσια.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ναι, γιατί η αποκαλούμενη ως κυβέρνηση των τεχνοκρατών δεν προχώρησε στις σωστές μεταρρυθμίσεις και δυσκόλεψε τις προσλήψεις…
Δημοσιογράφος:
Ναί, ομως οι αριθμοί δεν προέρχονται μόνο από το έργο μίας προσωρινής κυβέρνησης τεχνοκρατών…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Σε ό,τι με αφορά, τα αποτελέσματα της δικής μου διακυβέρνησης ήταν 1,5 εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Αυξήσαμε την απασχόληση στην Ιταλία δίνοντας εργασία σε 1,5 εκατομμύρια άτομα.
Δημοσιογράφος:
Παρ‘όλ’ αυτά οι αριθμοί παραμένουν αρνητικοί…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ακούστε, στην διακυβέρνησή μου το ποσοστό ανεργίας έπεσε στο 7%, η κυβέρνηση τεχνοκρατών το ανέβασε στο 11,1%.
Δημοσιογράφος:
Είναι το μέσο ποσοστό στην Ευρώπη, προχωράμε προς τα εκεί…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Είναι πάνω από το μέσο όρο στην Ευρώπη. Έχουμε μεγαλύτερη ανεργία εδώ απ’ ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη. Συμπεριέλαβα στο μανιφέστο μας ρύθμιση υπέρ των επιχειρήσεων, με την οποία θα μπορούν να προσλαμβάνουν νέους χωρίς να πληρώνουν φόρους. Δηλαδή, αυτό που δίνει ο εργοδότης στον υπάλληλο είναι 100% και όχι 50%, όπως συμβαίνει σήμερα εξαιτίας της φορολογικής επιβάρυνσης. Όσον αφορά δε, στην μαύρη εργασία, που παραμένει μεγάλο κομμάτι της ιταλικής οικονομίας, αυτή η ρύθμιση θα βοηθήσει στο να μειωθεί, καθώς οι επιχειρήσεις θα μπορούν να αφαιρούν τα έξοδα γι΄αυτούς τους νέους υπαλλήλους, πληρώνοντας λιγότερους φόρους.
Δημοσιογράφος:
Πως πιστεύετε ότι θα πατάξετε την παραοικονομία; Πρόκειται για εθνικής προτεραιότητας ζήτημα εκτάκτου ανάγκης. Τι προτείνετε;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Η παραοικονομία είναι μια παλιά ιστορία που μπορεί να νικηθεί μόνο με έναν τρόπο: Μειώνοντας την φορολογική επιβάρυνση. Αυτός είναι ο στόχος μας. Ποτέ, σε 10 χρόνια διακυβέρνησης, δεν αυξήσαμε τη φορολογία.
Δημοσιογράφος:
Ναι, αλλά δεν την μειώσατε κιόλας…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Αυτό συνέβη εξαιτίας της ιταλικής νοοτροπίας, όπως σας είπα, που δεν μας επιτρέπει να εισάγουμε έναν εργασιακό νόμο, μια οικονομική μεταρρύθμιση που θα εμπόδιζε την παραοικονομία να αναπτύσσεται.
Δημοσιογράφος:
Μετανιώνετε για κάτι που κάνατε όταν ήσασταν πρωθυπουργός; Τί θα κάνατε παραπάνω ή τι διαφορετικά;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, ήταν σχεδόν αδύνατο. Πιστεύω πως δεν έκανα κάτι λάθος.
Δημοσιογράφος:
Κανένα;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Μόνο ένα. Δεν κατάφερα να πείσω τους Ιταλούς να μου δώσουν την απόλυτη πλειοψηφία.
Δημοσιογράφος:
Και δεν καταλογίζετε στον εαυτό σας κάτι άλλο;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, καθόλου.Εργάστηκα εξαιρετικά, καλύτερα από όλους όσοι προηγήθηκαν. Και παρά τις δυσκολίες έκανα αξιοθαύμαστα πράγματα.
Δημοσιογράφος:
Ποιός είναι σήμερα ο κύριος πολιτικός εχθρός του Σίλβιο Μπερλουσκόνι; Ποιός είναι ο αληθινός σας αντίπαλος;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Δεν έχω εχθρούς, έχω μόνο ανταγωνιστές ή όπως λέτε, αντιπάλους. Και είναι σίγουρα ο ηγέτης του Δημοκρατικού κόμματος, ο κύριος Πιερλουίτζι Μπερσάνι.
Δημοσιογράφος:
Και ο Μάριο Μόντι; Με συγχωρείτε αλλά μοιάζετε σαν δυο παλιούς εραστές που από την μία αγαπιούνται, από την άλλη μισιούνται και κάποιες φορές στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Στο παρελθόν τον στηρίξατε ως Ευρωπαίο Επίτροπο. Έχετε μία σχέση με σκαμπανεβάσματα.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, δεν υπάρχουν σκαμπανεβάσματα. Γνώριζα τον αξιοσέβαστο καθηγητή Μόντι. Τον πρότεινα και τον τίμησα ως Ευρωπαίο Επίτροπο. Έπειτα στήριξα την δεύτερη θητεία του για άλλα 4 χρόνια κατά την διακυβέρνηση Ντ’ Αλέμα. Τέλος, όταν αυτή η συνομωσία με ανάγκασε να παραιτηθώ, σκέφτηκα, έπειτα από την πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι ο Μόντι θα μπορούσε να ηγηθεί μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης και να τα πάει καλά.Όμως η απογοήτευσή μου ήταν μεγάλη.
Δημοσιογράφος:
Ο Μόντι έχει την στήριξη του Βατικανού, κάτι που θεωρείται σημαντικό στην Ιταλία. Πείτε μου γιατί;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι ανακριβές.
Δημοσιογράφος:
Όμως υπήρξαν ξεκάθαρες δηλώσεις. Πώς θα καταφέρετε ξανά να κατακτήσετε την ψήφο των καθολικών;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, αυτό είναι απολύτως αναληθές. Υπήρξε μονάχα ένα άρθρο σε καθολικό περιοδικό το οποίο δεν αντιπροσωπεύει όλο τον καθολικισμό. Διατηρούμε καλές σχέσεις με τον καθολικό κόσμο.
Δημοσιογράφος:
Πολλές δηλώσεις δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Ο Μόντι μοιάζει ιδανικός για τους καθολικούς ψηφοφόρους…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Έχουμε πολλές δηλώσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση: πολλοί αναγνωρίζουν ό,τι έχουμε κάνει σε αυτά τα σχεδόν 10 χρόνια διακυβέρνησης. Κυρίως σχετικά με την υπεράσπιση των ατομικών ηθικών αξιών, της οικογένειας αλλά και της ελευθερίας στην εκπαίδευση που πάντοτε θεωρούσαμε δικές μας αξίες. Είμαστε μέρος ενός Ιταλικού καθολικού κόμματος που ανήκει στην μεγάλη οικογένεια της δημοκρατίας και της ελευθερίας στην Ευρώπη, στο Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα.
Δημοσιογράφος:
Πάντως κάτι φαίνεται να μην πάει ανάμεσα σε εσάς και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ο Τζόσεφ Ντολ δήλωσε ότι ο Μάριο Μόντι είναι ο υποψήφιος που στηρίζει. Τί πρόβλημα υπάρχει;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Αρνήθηκε ότι το είπε. Μπορεί να το είπε.. όμως θα ήταν…
Δημοσιογράφος:
Πιστεύετε ότι εξέφραζε προσωπική άποψη; Ή θεωρείτε ότι εκφράζει ένα κοινό ευρωπαικό αίσθημα;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Είναι απόλυτα προσωπική άποψη. Είναι απλά ένας από τους 14 αντιπροέδρους του Ευρωπαϊκού Λαικού Κόμματος. Ίσως έχει κάποιο λόγο. Μιλάει καλύτερα γερμανικά παρά γαλλικά γιατί κατάγεται από το Στρασβούργο. Ξεκάθαρα κάποιον θέλει να ευχαριστήσει, ίσως για να πάρει κάποιο αντάλλαγμα για την καριέρα του. Ομολογώ ότι με δυσαρέστησαν πολύ οι δηλώσεις του, όμως επαναλαμβάνω ότι δεν έχουν νόημα, είναι εκτός της ιταλικής πραγματικότητας.Υπήρχαν κι άλλες πολλές δηλώσεις για την στάση μου απέναντι στην Ευρώπη. Δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι κανένας στην Ιταλία δεν είναι τόσο φιλοευρωπαίος όσο εγώ. Όσο ήμουν εκτός πολιτικής μοιραζόμουν τα οράματα των Σούμαν, Αντενάουερ και Ντε Γκασπέρι: μία Ευρωπαική Ένωση που θα μπορούσε να γίνει ένα σώμα όπως οι ΗΠΑ.
Δημοσιογράφος:
Αυτό ήταν και το σημείο ρήξης σας με την ΕΕ; Πρέπει να υπήρξε κάποια στιγμή που κάτι έσπασε αφού πλέον ο πρόεδρος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς λέει ξεκάθαρα ότι ο Μπερλουσκόνι αποτελεί απειλή, δεν είναι πηγή σταθερότητας κι απειλεί την Ιταλία και την Ευρώπη.
Σίλιβιο Μπερλουσκόνι:
Ίσως επειδή διαφωνήσαμε έντονα κατά την διάρκεια συνεδρίασης του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου όταν είπε κάποια δυσάρεστα και αβάσιμα πράγματα για εμένα, την κυβέρνησή μου και το κόμμα μου.
Δημοσιογράφος:
Ήταν όλες αυτές οι δηλώσεις προσωπικές τους απόψεις δηλαδή; Του Σουλτς, του Ντολ ακόμα και του Γιούνκερ… που εκφράζονται με τέτοιο τρόπο…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Τί άλλα ονόματα είπατε;
Δημοσιογράφος:
Σουλτς, Ντολ Γιούνκερ…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Λυπάμαι αλλά δεν αναφέρετε προσωπικότητες που χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης στην Ευρώπη!!!!!
Δημοσιογράφος:
Το γεγονός ότι ισχυρίζεστε ότι ο Πρόεδρος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου δεν χαίρει εκτίμησης… είναι ένα ακόμα πρόβλημα…
Σίλβιο Μπερλουσκόνι: Ο Πρόεδρος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου είναι το αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ του κόμματός μου και των σοσιαλδημοκρατών. Εκείνοι πρότειναν τον Σουλτς και δεδομένης της συμφωνίας που κάναμε κατέχουμε τις μισές θέσεις στο κοινοβούλιο και οι σοσιαλδημοκράτες τις άλλες μισές. Γι΄αυτό και δεχτήκαμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση τον κ. Σουλτς. Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάτι ακόμα για την Ευρώπη: Όταν υπήρξε κοινή απόφαση, την οποία στήριξα σθεναρά, για την επιλογή Προέδρου του Ευρωπαικού Συμβουλίου των ηγετών και των ευρωπαικών κυβερνήσεων, πρότεινα τον Τόνι Μπλερ καθώς θεώρησα ότι ήταν μία προσωπικότητα με επιρροή, χαρισματικός, ειδικός αλλά και αποδεκτός παγκοσμίως. Το ίδιο συνέβη στην περίπτωση της Επιτρόπου Κάρθριν Άστον. Γερμανία και Γαλλία που επιθυμούσαν να διατηρήσουν τον έλεγχο στην Εξωτερική πολιτική, είπαν όχι στον Τόνι Μπλερ και έτσι καταλήξαμε να ορίσουμε ένα πρόσωπο όπως είναι αυτό του κ. Βαν Ρομπάι, παντελώς άγνωστο μέχρι τότε στους Ευρωπαίους πολίτες. Εγώ βέβαια είμαι φίλος με τον Βαν Ρομπάι…
Δημοσιογράφος
Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή ο γαλλογερμανικός άξονας είναι πιο ισχυρός στην Ευρώπη από ότι η Ιταλία
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ναι αλλά αυτό είναι εναντίον της Ευρώπης ως σημαντική οντότητα στη διεθνή σκηνή, στο να εξάγει τη δημοκρατία και να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη διεθνή σκακιέρα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την Ευρώπη να ανταποκρίνεται στα όνειρα που είχαν οι ιδρυτές της, έτσι όπως είναι σήμερα, με την κάθε χώρα να υπερασπίζεται με ζήλο την εθνική της κυριαρχία.
Δημοσιογράφος
Γιατί η Άγκελα Μέρκελ είναι τόσο αγενής απέναντί σας;
Σίλβιο Μερλουσκόνι
Δεν είναι αγενής απέναντί μου.
Δημοσιογράφος
Τότε ποιο είναι το πρόβλημα μαζί της;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο είχα πάντα εγκάρδιες σχέσεις. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να υπερασπιστώ τα συμφέροντα της Ιταλίας, και δεδομένου ότι η Γερμανία επιθυμεί ηγεμονία στην Ευρώπη, θα ήθελα να είναι ηγεμονία της αλληλεγγύης.
Δημοσιογράφος
Θα μπορούσαν οι σκεπτικιστικές δηλώσεις σας για το ευρώ να έχουν προκαλέσει αυτές τις ανάμεικτες αντιδράσεις της Ευρώπης για την υποψηφιότητά σας;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Δεν ήμουν ποτέ σκεπτικιστής σε σχέση με το ευρώ.
Δημοσιογράφος
Έχετε κατηγορήσει το ευρώ για πολλά δεινά όμως, έτσι δεν είναι;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ποτέ δεν έχω πει κάτι τέτοιο. Είμαι πεπεισμένος για το πόσο χρήσιμο είναι το ευρώ ως ενιαία νομισματική μονάδα, αλλά αυτό που λέω είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει μια παγκόσμια έννοια γύρω από αυτό το νόμισμα. Ένα νόμισμα που δεν στηρίζεται από μια κεντρική τράπεζα είναι ένα αδύναμο νόμισμα.
Δημοσιογράφος
Αν υποθέσουμε ότι μελλοντικά θα μπορούσατε να είστε Υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, ποια θα ήταν η πιο σημαντική σας πρόταση στην πρώτη Ευρωπαϊκή Σύνοδο.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Σε όλες τις συνεδριάσεις των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων εγώ ήμουν αυτός που είχε τη μεγαλύτερη εμπειρία και γνώσεις άνω του μετρίου. Όλοι μου οι συνάδελφοι ήταν καλοί άνθρωποι, αλλά κάποιοι από αυτούς προέρχονται από γραφειοκρατικού κύκλους, άλλοι προέρχονται από την πολιτική, άλλοι είχαν εμπειρίες σωματείο. Κανείς δεν είχε τη δική μου εμπειρία στα οικονομικά, κάποιου σαν εμένα που για πολλές δεκαετίες βρισκόμουν στα χαρακώματα του κόσμου της εργασίας και της αγοράς.
Έχω τη συνδυαστική εμπειρία του κόσμου της οικονομίας και της διακυβέρνησης.
Δημοσιογράφος
Και οι προσωπικότητες όπως ο Γιούνκερ, ο Όλι Ρεν, ο Μπαρνιε;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ποιοι, με συγχωρείτε;
Δημοσιογράφος
Ο Γιούνκερ, ο Όλι Ρεν, ο Μπαρνιέ, δεν έχουν εμπειρία κατά τη γνώμη σας;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Ο Γιουνκερ είναι ο πιο παλιός σε αυτά τα συμβούλια, αλλά εκπροσωπεί μια πολύ μικρή χώρα στην οποία εξελέγη με 58.000 ψήφους. Κατά συνέπεια η επιρροή του και η πολιτική του διάσταση δεν μπορούν να συγκριθούν με κάποιου που εκπροσωπεί μια χώρα 60 εκατομμυρίων κατοίκων. Είχα πάντα φιλικές σχέσεις με όλους μου τους συναδέλφους, με τους οποίους μοιραζόμαστε το ίδιο τραπέζι στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά σίγουρα έγινα ενοχλητικός όταν άρχισα να λέω «όχι», ήταν χρησιμοποιούσα το δικαίωμά μου να ασκήσω βέτο για να υπερασπιστώ τα συμφέροντα της χώρας μου, χωρίς να επιτεθώ στα συμφέροντα άλλων.
Δημοσιογράφος:
Δεν αισθάνεστε ότι είστε λίγο απομονωμένος από την Ευρώπη;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Σε καμία περίπτωση. Είμαι σε επαφή με τους συναδέλφους μου συχνά και επίσης έχω ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο να σέβομαι τους άλλους και να τους κάνω να με εκτιμούν. Είμαι ένας άνθρωπος που είναι πολύ ανοιχτός σε φιλίες, και να υπάρχει κάποιος που σε 20 χρόνια πολιτικής δραστηριότητας ήξερε πως να κάνει φιλίες με άλλες πολιτικές προσωπικότητες, αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ.
Δημοσιογράφος:
Στο εξωτερικό η εικόνα της Ιταλίας δεν είναι ίδια, είναι εντελώς διαφορετική. Τα διεθνή μέσα και κυρίως τα Ευρωπαϊκά δεν σας αγαπούν ιδιαίτερα. Αυτό συμβαίνει λόγω της αποστασιοποίησης από τα προβλήματά σας ή για κάτι άλλο; Γιατί αυτή η κοινή στάση των Ευρωπαίων απέναντί σας;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Θα πρέπει να σας αντικρούσω, γιατί έχω πάει στην Πράγα, έχω πάει στη Γαλλία και όλοι στο δρόμο με αναγνωρίζουν.
Δημοσιογράφος:
Δεν αναφέρομαι στο να είστε αναγνωρίσιμος, αλλά στο να είστε αρεστός.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Πάντα οι επιχειρηματίες φίλοι μου με υποδέχονταν πολύ θερμά, όπως και οι συνάδελφοί μου στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Τα μέσα ενημέρωσης πρόσκεινται κυρίως προς την αριστερά, και αυτό έχει να κάνει με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στην αριστερά. Κυρίως η εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα, η οποία σκαλίζει αυτές τις φιλίες, και όλη αυτή η αλυσίδα ξετυλίγεται εναντίον μου.
Δημοσιογράφος:
Είναι η La Republica τόσο ισχυρή ώστε να επηρεάζει τον Economist, την Liberation, τη Monde; Νομίζω ότι της δίνεται πολύ μεγάλη σημασία.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ναι πρόκειται για ένα κύκλωμα και αυτό το κύκλωμα αλληλοϋποστηρίζεται. Δίνουν το ένα στο άλλο ειδήσεις και αυτές οι ειδήσεις αναδεικνύονται. Αυτό γίνεται για να πω ότι δημοσιεύω μια είδηση, σας παρακαλάω να την αναδείξετε και μετά την παρουσιάζω σαν να ήταν η άποψη της Λιμπερασιόν. Και αυτό είναι κάτι έναντι στο οποίο έπρεπε να προστατεύσω τον εαυτό μου.
Δημοσιογράφος:
Αν λοιπόν κερδίσετε τις εκλογές και πάτε σε κάποια Ευρωπαϊκή Σύνοδο, πιστεύετε ότι η Άγκελα Μέρκελ θα σας υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Με την Άγκελα Μέρκελ είχα πάντα πολύ καλή σχέση. Μια φορά εκείνη και ο Σαρκοζί είχαν μια συμπεριφορά που έθιξε τη διεθνή μου αξιοπιστία και η κυρία Μέρκελ με ρώτησε «Πως μπορείς και μου μιλάς ακόμα;»
Δημοσιογράφος:
Αυτό σας είπε η Άγκελα Μέρκελ. Μιλήσατε μεταξύ σας μετά από αυτό το επεισόδιο;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Φυσικά συνεχίσαμε να μιλάμε. Δεν μπορώ να κρατήσω κακία. Κάποιες φορές είμαι πολύ καλός και δεν είχα ποτέ προβλήματα μαζί της. Είχα κάποιες δυσκολίες με το Σαρκοζί για κάποιο άλλο ζήτημα. Γιατί όταν συμφώνησα μαζί του, με τη Γαλλία για το διορισμό του Μάριο Μόντι ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εκείνος ζήτησε ως αντάλλαγμα να παραιτηθεί το μέλος του συμβουλίου που ήταν από την Ιταλία. Δέχτηκα, αλλά ο Μπίνι Σμάγκι δεν δέχτηκε να παραιτηθεί, παρότι του προσφέραμε πολλές εναλλακτικές επιλογές. Ήθελε να γίνει διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας, αλλά εγώ ως πρωθυπουργός θεώρησα πως δεν είναι κατάλληλος για αυτή τη θέση.
Δημοσιογράφος:
Με τον Σαρκοζί υπήρχε πάντα μια διαμάχη για την ηγεσία; Για παράδειγμα, σχετικά με την στρατηγική για τη Λιβύη, ο Σαρκοζί ήταν στο προσκήνιο, ενώ η Ιταλία, που είχε έναν ιστορικό ρόλο να παίξει, μια συγκεκριμένη επιρροή, δεν κατάφερε καλύτερα αποτελέσματα. Η Γαλλία ήταν περισσότερο αποτελεσματική.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Όχι, η Γαλλία εξυπηρέτησε τα δικά της συμφέροντα. Όταν ο Σαρκοζί πήγε στη Λιβύη και είδε τεράστιες εικόνες (30 Χ16 μέτρα) που έδειχνα εμένα και τον Καντάφι ως σημαντικούς φίλους, επέστρεψε και είπε στους δικου του ανθρώπους: Η Ιταλία πρόκειται να πάρει από εμάς όλο το λιβικό πετρέλαιο και όλο το αέριο. Πρέπει να κάνουμε κάτι.Κι έτσι βομβάρδισε την κολώνα που ο Καντάφι είχε στείλει στη Βενγκάζη και έπεισε τις υπόλοιπες χώρες να παρέμβουν. Εκείνη τη νύχτα ήθελα να παραιτηθώ, επειδή υπήρχε μια αδικαιολόγητη παρέμβαση της διεθνούς κοινότητας στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.
Δημοσιογράφος:
Μπορείτε να μου υποδείξετε κάποιο σημαντικό πρόσωπο για τη ζωή σας; Δεν μιλάω για την προσωπική σας ζωής, αλλά για την πολιτική σας ζωή. Κάποιον από τον οποίο ο Σύλβιο Μπερλουκόνι πιστεύει ότι θα μπορούσε να μάθει κάτι….
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Από πολιτικής απόψεως πάντα πρόσεχα τους ηγέτες των παγκόσμιων δυνάμεων. Πάντα είχα άριστες σχέσεις με τους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Είχα μια δυνατή φιλία με τον Τζορτζ Μπου. Είχα καλές σχέσεις με τον Κλίντος, με τη σύζυγό του, την κυρία Κλίντον, είχα καλές σχέσεις με τον Ομπάμα, τον οποίο θαυμάζω επειδή είναι ικανός, με ανεπτυγμένη την κοινή λογική. Έχω μια αδελφική σχέση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Πιστεύω ότι στις μέρες μας είναι ο καλύτερος πολιτικός στον κόσμο. Πιστεύω ότι για τη Ρωσία είναι τεράστια τύχη να τον έχει ηγέτη της.
Δημοσιογράφος:
Στο εξωτερικό όμως είναι παρεξημένος;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Απόλυτα ναι. Η εικόνα του είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που είναι
Δημοσιογράφος:
Μια προσωπική ερώτηση μόνο για το τέλος. Υπάρχει κάτι που κρατά ξύπνιο τον Σύλβιο Μπερσλουσκόνι, που του απαγορεύει να κοιμηθεί; Υπάρχει κάτι που σας κυνηγά ως πολιτικό;
Σίλβιο Μπερλουσκόνι:
Ως πολιτικό όχι. Ως υπεύθυνο για τη χώρα μου, λόγω της εμπιστοσύνης που μου δείχνουν πολλοί συμπολίτες μου, ναι. Αυτό το διάστημα υπάρχει ένας φαύλος κύκλος που με ανησυχεί.