ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΟ νεοκλεγείς πρόεδρος του Ιράν, Χασάν Ροχανί, αναλαμβάνει και επισήμως τα καθήκοντα του στις 3 Αυγούστου. Ο μετριοπαθής ηγέτης εξελέγη με τη δέσμευση ότι η διακυβέρνηση του θα αλλάξει τα δεδομένα για τη χώρα στη διεθνή σκηνή. Το ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό.
Μία από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ήταν άρση των διεθνών κυρώσεων που πνίγουν τη χώρα και δημιουργούν τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα. Μία τέτοια εξέλιξη ωστόσο σημαίνει υποχωρήσεις στο θέμα των πυρηνικών.
Ο Χασάν Ροχανί έχει ήδη ταχθεί υπέρ της τήρησης της συμφωνίας του 2003 σχετικά με την αναστολή του προγράμματος απεμπλουτισμού ουρανίου, για το οποίο η Δύση τηρεί υποψίες ότι έχει στρατιωτικούς σκοπούς.
Στο ζήτημα αυτό αναμένεται να επικεντρωθεί και η επίσκεψη Πούτιν στο Ιράν, που είναι προγραμματισμένη για τα μέσα Αυγούστου. Από τη δεκαετία του 90 άλλωστε οι σχέσεις των δύο χωρών στενεύουν ολοένα και περισσότερο.
Ο πυρηνικός σταθμός του Μπουσέρ, που εγκαινιάστηκε το 2010 κατασκευάστηκε από ρωσική εταιρεία. Δεν είναι απίθανο περισσότερα έργα κατασκευής τέτοιου είδους να ανατεθούν σε ρωσικές εταιρείες.
Οι δύο χώρες φιλοδοξούν να αυξήσουν τις εμπορικές συναλλαγές τους σε όπλα, σιτηρά και πετρέλαιο, που επηρεάζονται σημαντικά από τις διεθνείς κυρώσεις. Τον περασμένο χρόνο μάλιστα μειώθηκαν στα 2 δισεκατομμύρια δολάρια, ήταν δηλαδή μειωμένες κατά 40% σε σύγκριση με το 2011.
Οι δύο χώρες έχουν κοινή στάση και στο θέμα της Συρίας, υποστηρίζοντας το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν όμως, ελέγχεται από τον πνευματικό ηγέτη της χώρας Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ. Αυτός και όχι ο πρόεδρος, ορίζει τον επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας με τους «έξι» διεθνείς μεσολαβητές για τη διευθέτηση της κρίσης γύρω από το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα και δεν φαίνεται έτοιμος για ριζικές αλλαγές.