Τραγωδία στη Λαμπεντούζα - Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική στο επίκεντρο

Τραγωδία στη Λαμπεντούζα - Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική στο επίκεντρο
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Ιταλία πενθεί τις ανθρώπινες ψυχές που χάθηκαν στα χωρικά της ύδατα. Δεν είναι η πρώτη φορά όμως, που το ταξίδι για ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη καταλήγει σε τραγωδία.

Η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της κριτικής, όσο η διεθνής κοινή γνώμη παρακολουθεί συγκλονισμένη για μια ακόμα φορά ένα ανθρωπιστικό δράμα.

Οι μετανάστες είναι αποφασισμένοι να ρισκάρουν τη ζωή τους για μια καλύτερη τύχη.

Τις δύο τελευταίες δεκαετίες, περίπου 20.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε μια προσπάθεια να φτάσουν στα νότια σύνορα της Ευρώπης από την Αφρική και την Μέση Ανατολή. Το 2011, στο αποκορύφωμα των αραβικών εξεγέρσεων, περισσότεροι από 1.500 έχασαν τη ζωή τους μέσα σε ένα χρόνο.

Την ίδια χρονιά, ανοιχτά της Λαμπεντούζα ένα ακόμα σαπιοκάραβο, είχε μετατραπεί σε υγρό τάφο για εκατοντάδες μετανάστες.

Οι φωνές που ζητούν αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης πληθαίνουν. Τα λόγια όμως πρέπει να γίνουν πράξεις επισημαίνουν οι χώρες του Νότου, που δέχονται τα μεγαλύτερα κύματα προσφύγων.

Euronews:
Καλώς ορίζουμε τον κ. Φιλίπ Αμαράλ της Ιησουιτικής Υπηρεσίας Προσφύγων στην Ευρώπη. Η Ιταλία θρηνεί σήμερα για αυτήν την τραγωδία. Με τους ντόπιους στο προσκήνιο, κάποιοι Ιταλοί πολίτες φτάνουν στο σημείο να προτείνουν τους κατοίκους της Λαμπεντούζα για το Νόμπελ Ειρήνης. Ή είναι στην πραγματικότητα μόνη της η Λαμπεντούζα και η Ευρώπη κάνει πως δεν βλέπει, κάτι που ίσως αποτελεί πρόκληση;

Αμαράλ:
Δυστυχώς η Λαμπεντούζα δεν είναι μόνη της. Έχουν υποδεχθεί εκατοντάδες μετανάστες καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Η Μάλτα έχει κάνει το ίδιο πράγμα και έχουμε παρομοίως μεγάλη ροή προσφύγων, ενώ οι αιτούντες άσυλο έρχονται στην Ελλάδα μέσω των δυτικών Βαλκανίων. Η Ευρώπη κάνει πως δεν βλέπει. Δεν έχει αναπτύξει μια επαρκή δύναμη αντίδρασης, ώστε να διασφαλίσει πως οι άνθρωποι μπορούν να έρθουν στην Ευρώπη με ασφάλεια και να αιτηθούν ασύλου κατά τρόπο που θα σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια.

Euronews:
Πάνω σε αυτό. Υπάρχει η Frontex, το ευρωπαϊκό σώμα που υποτίθεται ότι ελέγχει τα σύνορα. Πού βρισκόταν;

Αμαράλ:
Θεωρώ πως αυτό είναι το μεγάλο κενό στην ευρωπαϊκή πολιτική. Η Frontex έχει όντως έναν ρόλο στο συντονισμό των μεθοριακών επιχειρήσεων των κρατών-μελών, αλλά, όταν υπάρχει σκάφος στη θάλασσα, εξακολουθεί να υπάρχει σύγχυση ως προς το ποια χώρα θα σώσει το σκάφος. Κι αυτό το έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει την ιταλική κυβέρνηση να διαφωνεί με τη Μάλτα για το ποια χώρα θα διασώσει ένα σκάφος στη θάλασσα.Έτσι ένα σκάφος περιπλανιόταν για εβδομάδες σε εκείνη την περίπτωση. Η Μεσόγειος είναι μια θάλασσα που επιτηρείται έντονα. Υπάρχουν πολλοί δορυφόροι, υπάρχουν κρατικά σκάφη, επομένως μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν έχει στην πραγματικότητα δικαιολογία για να μην κρατήσει τα γκέμια. Κι αυτό είναι τώρα το ζήτημα που έχει αποφασιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ότι δηλαδή πρέπει να υπάρξει μια σαφής διαδικασία για το ποια χώρα θα προχωρήσει σε διάσωση όταν ένα σκάφος παραπαίει, ώστε να αποφεύγονται αυτού του είδους οι τραγωδίες και να αντιμετωπίζονται νωρίτερα.

Euronews:
Υπάρχει ένα νέο γραφείο στη Μάλτα για τους αιτούντες άσυλο και ειδικά εκεί υπάρχει ένα νέο ευρωπαϊκό σύστημα γι‘αυτούς. Είναι λειτουργικό;

Αμαράλ:
Στα χαρτιά υπάρχει ένα κοινό σύστημα παροχής ασύλου και υιοθετήθηκε φέτος. Όμως είναι στα χαρτιά και δεν εφαρμόζεται. Αυτό που έχουμε δει στην Ευρώπη είναι ότι το να ζητάς άσυλο είναι κάτι σαν το λαχείο. Αν κάποιος είναι από το Αφγανιστάν και βρεθεί στην Ελλάδα, έχει 6% -7% πιθανότητες να καταστεί πρόσφυγας. Ο ίδιος Αφγανός πρόσφυγας στην Ιταλία έχει πιθανότητες άνω του 90%. Είναι ένα άνισο παιχνίδι και τοποθετείται στη ρίζα του προβλήματος του συστήματος παροχής ασύλου στην Ευρώπη.

Euronews:
Και το νέο σύστημα ασύλου δεν έχει αλλάξει καθόλου την κατάσταση;

Αμαράλ:
Για την ώρα όχι. Υπάρχουν βελτιώσεις στα χαρτιά αλλά η μεγάλη ευθύνη ανήκει στις κυβερνήσεις των κρατών μελών που πρέπει να εφαρμόσουν το νόμο κατάλληλα, με τρόπο που να σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Euronews:
Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να γίνει κάποια δουλειά στις χώρες από τις οποίες έρχονται οι μετανάστες; Διότι βρίσκονται εγκληματικές οργανώσεις πίσω από αυτά τα πλοία. Πιστεύετε ότι κάτι πρέπει να γίνει εκεί;

Αμαράλ:
Οπωσδήποτε πιστεύω ότι μία από τις συνέπειες της έλλειψης ασφαλών και νόμιμων τρόπων εισόδου των μεταναστών στην Ευρώπη είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να βασιστούν σε εγκληματικά δίκτυα και κυκλώματα σωματεμπορίας. Και σίγουρα η ΕΕ πρέπει να κάνει περισσότερα προκειμένου να καταπολεμήσει αυτά τα κυκλώματα και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη αλλά επίσης πρέπει να δημιουργηθεί μία νόμιμη ανθρώπινη γέφυρα εισόδου προς την Ευρώπη, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να έρθουν με ασφάλεια.

euronews:
Τελευταία ερώτηση. Τι μας λέει αυτή η τραγωδία για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό; Που πηγαίνουμε;

Αμαράλ:
Αυτή η τραγωδία μας λέει ότι υπάρχει πραγματική έλλειψη ηγεσίας. Είναι ευθύνη μας ως Ευρώπη να διασφαλίσουμε ότι οι πόρτες μας είναι ανοιχτές, να αποτελέσουμε παράδειγμα για τον υπόλοιπο κόσμο και να αποδείξουμε ότι η Ευρώπη είναι ένα ασφαλές μέρος και όχι ένα μέρος που ορθώνει φράγματα ή οδηγεί στο θάνατο.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ιταλία: Εορτασμοί για την επέτειο ενοποίησης

Κενυάτικη υπόθεση ο Μαραθώνιος της Ρώμης με ρεκόρ διαδρομής στους άνδρες

Η Ιταλία αρνήθηκε την έκδοση Παλαιστίνιου στο Ισραήλ