Αποστολή Ροζέτα: Ένα άνευ προηγουμένου πρόγραμμα μπαίνει στην τελική ευθεία

Αποστολή Ροζέτα: Ένα άνευ προηγουμένου πρόγραμμα μπαίνει στην τελική ευθεία
Από Πάνος Κιτσικόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Ποιο θα είναι το τέλος της Ροζέτα; Πώς αισθάνεται η ομάδα περίπου ένα χρόνο πριν την ολοκλήρωση της αποστολής;

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η αποστολή της Ροζέτα άλλαξε την οπτική μας για τους κομήτες και αποκάλυψε μια νέα άποψη για την προέλευση της ζωής στο διάστημα.

Οι ομάδες της ESA που εργάζονται για την αποστολή της Ροζέτα ετοιμάζουν αυτόν τον καιρό το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της συναρπαστικής περιπέτειας.

Πρόσφατα, ο κομήτης Τσούρι έφτασε το περιήλιό του, δηλαδή το κοντινότερο στην τροχιά του των 6,5 ετών σημείο στον Ήλιο, το οποίο υπολογίζεται στα 186 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Στο περιήλιο, οι πάγοι του κομήτη λιώνουν και μετατρέπονται σε αέριες μάζες και σκόνη.

Για να προφυλαχθεί από τα απελευθερούμενα σωματίδια, η Ροζέτα απομακρύνθηκε περί τα 300 χιλιόμετρα από τον κομήτη.

Ο επικεφαλής διαχειριστής του Φίλαι Στέφαν Ούλαμεκ μας λέει: «Όταν ο κομήτης ησυχάσει, όταν υπάρχει λιγότερη σκόνη, τότε το σκάφος θα μπορέσει να πλησιάσει πάλι τον πυρήνα. Αυτό θα ενισχύει τις πιθανότητές μας να αποκαταστήσουμε τις επικοινωνίες με το όχημα προσεδάφισης».

Το όχημα Φίλαι προσεδαφίστηκε στον κομήτη πριν εννέα μήνες. Η τελευταία του κλήση προς τη Γη έγινε στις 9 Ιουλίου μέσω της Ροζέτα. Έπειτα όμως η επικοινωνία, λόγω απόστασης, κατέστη αδύνατη. Σύμφωνα με τον Ούλαμεκ, «φυσικά ονειρευόμαστε την αποκατάσταση της επαφής και τη λήψη ξανά επιστημονικών στοιχείων από την επιφάνεια. Για παράδειγμα, εικόνων που θα μας δείξουν τη διαφορά στο έδαφος από το Νοέμβριο μέχρι τώρα, μετά το περιήλιο».

Η ομάδα που είναι υπεύθυνη για τη διασφάλιση των επικοινωνιών και την αποστολή εντολών στο Φίλαι εργάζεται στο κέντρο ελέγχου στην Κολωνία. Οι επιστήμονες δουλεύουν υπό συνθήκες επιστευτικότητας, ωστόσο το euronews εξασφάλισε αποκλειστικά άδεια για να σας μεταφέρει εικόνα από τον συγκεκριμένο χώρο.

Μέχρι την 21η Σεπτεμβρίου υπάρχουν κάποιες ευκαιρίες για επαφή με το όχημα προσεδάφισης, όπως μας λέει η υπεύθυνη του κέντρου ελέγχου Τσίντσια Φαντινάτι: «Στη διάρκεια αυτών των περιόδων, που διαρκούν περίπου μιάμιση με δύο ώρες, δύο φορές την ημέρα, προσπαθούμε να στέλνουμε εντολές στο όχημα και να αποκαταστήσουμε την επικοινωνία».

Αν το Φίλαι μπορέσει να λάβει το σήμα και να λειτουργήσει τα όργανά του, οι επιστήμονες θα έχουν την τελευταία ευκαιρία για να τρέξουν σημαντικές δοκιμές. Η Φαντινάτι μας εξηγεί ότι «μαζί με την επιστημονική κοινότητα, έχουμε ετοιμάσει μια σειρά ακουλουθιών που οι επιστήμονες θέλουν να εκτελέσουν μόλις ανακτήσουμε την επικοινωνία. Θα επιχειρήσουμε επίσης και πιο περίπλοκες ακολουθίες, όπως να του δώσουμε εντολή για τρυπανισμό».

Η αποστολή της Ροζέτα ξεκίνησε το 2004 και ολοκληρώνεται τον επόμενο Σεπτέμβριο με μια εννιάμηνη παράταση. Στη διάρκεια αυτού του έξτρα χρόνου, οι ήδη τεράστιες ποσότητες στοιχείων που έχουν συλλεγεί θα γίνουν ακόμη πιο ογκώδεις.

Όμως τα επιστημονικά περιθώρια στενεύουν. Στους ερχόμενους μήνες, ο κομήτης θα απομακρύνεται από τον Ήλιο, γεγονός που θα δυσκολέψει τη φόρτιση των μπαταριών της Ροζέτα και του Φίλαι.

«Αν περιοριστούμε μόνο στο να ακούσουμε το Φίλαι, θα χάσουμε πολύ από το επιστημονικό κομμάτι της αποστολής. Πρέπει να βρούμε ισορροπία: και να ακούσουμε το όχημα προσεδάφισης, αλλά και να ερευνήσουμε τα επιστημονικά στοιχεία. Δεν μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Πρέπει να είμαστε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή για να κάνουμε τις σωστές παρατηρήσεις», μας λέει ο επιστήμονας του προγράμματος της Ροζέτα Ματ Τέιλορ.

Η ανάλυση που έκανε το Φίλαι κατερχόμενο προς τον κομήτη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι κομήτες ίσως κρατούν το κλειδί για τη δημιουργία των συστατικών της ζωής. Ο Ούλαμεκ τονίζει πως «εντοπίσαμε πολλά οργανικά μόρια που τώρα πρέπει να ενσωματωθούν στις θεωρίες μας για τη δημιουργία της ζωής. Πώς μπορούν να σχηματιστούν στη Γη τα σάκχαρα, τα αμινοξέα. Πότε ήρθε αυτό το οργανικό υλικό, αυτά τα πρεβιωτικά μόρια από τους κομήτες στη Γη».

«Διαθέτουμε οργανικό υλικό. Όμως είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμίσω πως εδώ πρόκειται για συστατικά στοιχεία και όχι ζώντες οργανισμούς. Είναι τα πράγματα που δημιουργούν ή μπορούν να δημιουργήσουν ζωή», σύμφωνα με τον Τέιλορ.

Η ομάδα της ESA που πλοήγησε τη Ροζέτα στο ραντεβού της με τον κομήτη ήδη έχει αποφασίσει πώς θα ρίξει την αυλαία στην αποστολή: Το μητρικό σκάφος θα ενωθεί κατά κάποιο τρόπο με το αγαπημένο του όχημα προσεδάφισης. Όπως μας εξηγεί ο διευθυντής πτήσης της Ροζέτα Αντρέα Ακομάτσο, «τις τελευταίες εβδομάδες σκοπεύουμε να κάνουμε μια κάθοδο προς τον κομήτη. Θα πετάξουμε σε ύψος πολύ κάτω από τα 10 χιλιόμετρα. Θα μπορέσουμε να πάρουμε εκπληκτικές κοντινές φωτογραφίες. Στο τέλος, θα αφήσουμε το διαστημόπλοιο να κατέλθει, να προσεδαφιστεί ή να συντριβεί στην επιφάνεια του κομήτη».

Ένα χρόνο μετά την είσοδο της Ροζέτα στην τροχιά του Τσούρι και εννέα μήνες μετά την προσεδάφιση του Φίλαι, η αποστολή αυτή έχει βελτιώσει τη γνώση μας σε αυτού του είδους τα αστρικά σώματα. Παράλληλα, έχει προσελκύσει την προσοχή στη διαστημική εξερεύνηση.

Ο Στέφαν Ούλεμακ μας μιλά για τη συναισθηματική πλευρά του θέματος: «Υπάρχει ένας πολύ συναισθηματικός παράγοντας, καθώς μπορώ να δω τα αποτελέσματα μιας εικοσαετίας δουλειάς να έρχονται στη Γη με ένα σήμα που μεταδίδει η Ροζέτα».

Ο Ματ Τέιλορ μιλά για μια επανάσταση: «Ακόμη κι αν είμαστε εδώ τόσο καιρό, εγώ περιμένω ακόμη το τέλος της αποστολής. Αυτό είναι το νόημα του να βρισκόμαστε εδώ. Για να δούμε ολόκληρη την επανάσταση».

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Η Ροζέτα υπήρξε μια από τις πιο φανταστικές διαστημικές αποστολές. Από επιστημονικής σκοπιάς, εξερευνήσαμε έναν μέχρι πρότινος ανεξερεύνητο κόσμο. Από προσωπικής σκοπιάς, αυτή η αποστολή προσήλκυσε πολλή προσοχή απ’ όλο τον κόσμο, ξύπνησε πολλά συναισθήματα κι αυτό θα παραμείνει για πάντα στην καρδιά μας», υπογραμμίζει ο Αντρέα Ακομάτσο.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Πώς προσαρμόζονται οι αστροναύτες από τη μηδενική βαρύτητα στη ζωή στη Γη;

Αντίστροφη μέτρηση για τη νέα αποστολή της NASA στη σελήνη «Αρτεμις ΙΙ»

Πώς οι δορυφόροι μας βοηθούν στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής