Βουδαπέστη: Η «Ιλιάδα» του Στάθη Λιβαθινού σε Διεθνή Θεατρική Συνάντηση

Βουδαπέστη: Η «Ιλιάδα» του Στάθη Λιβαθινού σε Διεθνή Θεατρική Συνάντηση
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

22 παραστάσεις από 13 χώρες συμμετέχουν στην 3η Διεθνή Θεατρική Συνάντηση Μάντας, που διοργανώνεται στη Βουδαπέστη. Κλασικά αλλά και σύγχρονα έργα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

22 παραστάσεις από 13 χώρες συμμετέχουν στην 3η Διεθνή Θεατρική Συνάντηση Μάντας, που διοργανώνεται στη Βουδαπέστη.

Κλασικά αλλά και σύγχρονα έργα, πειραματικές δουλειές αλλά και κλασικά ανεβάσματα αποτέλεσαν τον κορμό του φετινού προγράμματος, στην ουγγρική πρωτεύουσα, που είχε ως θέμα του «Οι σύγχρονοί μας, οι κλασικοί». Η Σόφια Ρίντεγκ, διοργανώτρια του φεστιβάλ επισημαίνει:

«Υπάρχει μια τάση στο θέατρο, ολοένα και περισσότερες παραστάσεις να χρησιμοποιούν το χορό, το παμπάλαιο αυτό μέσο για να αποδώσουν αυτό που θέλουν θεατρικά. Είναι μια καλή λύση για να παρουσιάζεις μεγάλα ανθρώπινα σύνολα στο θέατρο, στην εποχή της προσφυγικής κρίσης. Το άτομο έχει πλέον μικρότερη σημασία. Οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι η κοινότητα και η κοινωνία είναι πιο σημαντικές. Τα κλασικά έργα αντανακλούν πολύ καλύτερα αυτό το φαινόμενο, με τα κείμενά τους».

Την Ελλάδα εκπροσώπησε στη συνάντηση ο Στάθης Λιβαθινός και η «Ιλιάδα» του, η οποία ξεκινώντας από το Φεστιβάλ Αθηνών έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και τα χειροκροτήματα των θεατών. Ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου θεωρεί ότι το ομηρικό έπος αναφέρεται στην αλληλοκατανόηση, τη συμφιλίωση των γενεών και την αυτογνωσία:

«Η Ιλιάδα έγινε πριν ξεσπάσει η κρίση μετανάστευσης και προσφυγιάς που ξέσπασε φέτος και πέρυσι. Αλλά δείχνει ότι ο Όμηρος το είχε προβλέψει και αυτό, γιατί ασχολήθηκε πάρα πολύ με τον πόλεμο, ασχολήθηκε πολύ με την καταστροφή, με αυτόν τον άχαρο ρόλο που παίζουν οι άνθρωποι όταν αλληλοκαταστρέφονται και τι μένει τελικά; Μένει η αλληλοκατανόηση και η συμφιλίωση των γενεών. Και το κυριότερο από όλα είναι η συμφιλίωση του ανθρώπου με τον εαυτό του».

Πολλοί λίγοι σκηνοθέτες έχουν ανεβάσει το τολμηρό θεατρικό έργο «Το κοινό» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Είναι ένα αινιγματικό και σουρεαλιστικό κείμενο στο οποίο ο συγγραφέας του επιτίθεται στις νόρμες, τη στενομυαλιά των διανοουμένων αλλά και στην καλλιτεχνική συμβατικότητα.

Η παράσταση που παρουσιάστηκε στη Βουδαπέστη ήταν μια συμπαραγωγή του Teatro de La Abadía της Μαδρίτης και του Εθνικού Θεάτρου της Καταλονίας. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Άλεξ Ρίγκολα:

«Η αγάπη για την οποία μιλά ο Λόρκα σ’ αυτό το δράμα, είναι αδύνατη, αλλά και ιδιότυπη. Απέχει πολύ από τα συνηθισμένα. Στην ουσία ο Λόρκα βάζει στο παιχνίδι την ομοφυλοφιλία, τη δική του ομοφυλοφιλία. Μπορεί να πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται για κάτι επικίνδυνο στις μέρες μας, αλλά μην ξεχνάτε ότι σε μερικές χώρες υπάρχει ακόμη η θανατική ποινή και δεν υπάρχει αληθινή, αλλά επίπλαστη ισότητα των ανθρώπων. Υπάρχουν πολλές χώρες, όπου ακόμη και σήμερα δύο ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να παντρευτούν».

Στη διοργάνωση συμμετέχουν και ουγγρικές παραγωγές. Δεν λείπουν και οι πιο εξωτικές παραστάσεις, όπως για παράδειγμα η «Jindo Ssiitgimgut» που παρουσίασε η θεατρική ομάδα από τη Νότια Κορέα, που είχε να κάνει με τις σαμανιστικές τελετουργίες και τους νεκρικά μοιρολόγια στο νησί Jindo.

Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται στο Εθνικό Θέατρο της Ουγγαρίας. Η 3η Διεθνής Θεατρική Συνάντηση Μάντας ολοκληρώνεται στις 24 Απριλίου.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Τα ανερχόμενα ταλέντα της Vogue Fashion Dubai

39ο Φεστιβάλ Δράμας: Ένας απολογισμός του ελληνικού διαγωνιστικού

Τελλόγλειο: Τα 90 πρόσωπα του Δημήτρη Μεσσίνη