4 εκατομμύρια πολίτες ζουν σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας ενώ περίπου 18 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται αντιμ�
Όπως κάθε μέρα, ο Μάρκο περνάει από διάφορες αγορές και σούπερ μάρκετ του Μιλάνου για να πάρει ότι περισσεύει σε τρόφιμα. Αυτά προορίζονται για την Αμβροσιανή εστία της Caritas του Μιλάνου, που είναι ένα εστιατόριο της καθολικής εκκλησίας για άπορους.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Ιταλία είναι μια χώρα δύο ταχυτήτων. Και το Μιλάνο το ίδιο. Ο πλούτος και η βαριά βιομηχανία πάνε παρέα με τη φτώχεια και την απελπισία. Ο κοινωνιολόγος Άλντο Μπονόμι επισημαίνει:
«Ζούμε μια ξεχωριστή στιγμή. Η ιστορία μπορεί να ειπωθεί από δύο διαφορετικές πλευρές: μπορούμε να πούμε ότι τα πάντα είναι καλά, αν εστιάσουμε στο πώς λειτουργεί ο ανταγωνισμός ή αν κοιτάξουμε άλλα δεδομένα, μπορούμε να πούμε ακριβώς το αντίθετο, ότι όλα πάνε στραβά. Το κύριο σημείο, κατά τη γνώμη μου, είναι να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή. Αυτό δεν είναι μόνο ιταλικό πρόβλημα, αλλά αφορά όλες τις δημοκρατίες στην Ευρώπη.
Όταν λέμε ότι μια χώρα τα πάει καλά, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κρατήσει μαζί αυτούς που τα πάνε εξαιρετικά αλλά και όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Στην Ιταλία έχουμε πρόβλημα ενσωμάτωσης.
Έχουμε μια πληθώρα φωνών που δηλώνουν τη δυσφορία τους, αυτό που εγώ αποκαλώ μίσος. Η μνησικακία είναι εδώ και έχει επεκταθεί παντού. Ευτυχώς, σ’ αυτή τη χώρα υπάρχει μια ισχυρή παράδοση κοινωνικής συνοχής».
Στην Ιταλία, 4 εκατομμύρια πολίτες ζουν σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας. Περίπου 18 εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια. Τα τελευταία 35 χρόνια η κοινωνική ανισότητα έχει αυξηθεί στην Ιταλία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής της Ιταλίας, η φτώχεια δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη εισοδήματος, αλλά και στη χαμηλή συμμετοχή στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Η Caritas του Μιλάνου, η φιλανθρωπική οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας προσπαθεί να διαχειριστεί τη φτώχεια με το δικό της τρόπο. Πριν τρία χρόνια δημιούργησε το εστιατόριο για άπορους στην Piazza Greco. Τα γεύματα ετοιμάζονται εδώ από το πλεόνασμα τροφίμων που έχουν οι γειτονικές αγορές.
Στο Μιλάνο, ο κόσμος που πηγαίνει σε συσσίτια αυξήθηκε κατά 30% ανάμεσα στο 2008-2012. Σε εθνική κλίμακα, το 25% των τροφίμων που αγοράζονται στην Ιταλία, καταλήγουν στα σκουπίδια.
Το εστιατόριο διαθέτει 100 θέσεις. Όσοι φτωχοί έρχονται, πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς θα ενσωματωθούν ξανά στην κοινωνία, να δραστηριοποιούνται με κάποιο τρόπο.
Ο Λουτσιάνο Γκουαλζέτι, διευθυντής της Caritas επισημαίνει:
«Αυτό θέλουμε να είναι ένα μέρος που δεν τρέφει μόνο το σώμα με ωραία φαγητά, που είναι φτιαγμένα από τρόφιμα που περισσεύουν και δεχόμαστε καθημερινά, αλλά και ένα μέρος για την ανάπτυξη σχέσεων, όπου κάποιος μπορεί να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του, να βρει τις ευκαιρίες που του στέρησε η ζωή του μέχρι τώρα. Με τη βοήθεια των εθελοντών, προσπαθεί λοιπόν να βρει τον δρόμο του.
Η Caritas έχει μάθει, εξαιτίας της κρίσης να αντιμετωπίζει τέτοια ζητήματα με έναν ολοκληρωμένο τρόπο. Δεν φτάνει να δίνεις ένα πιάτο φαϊ, χρειάζεται να δώσεις και ένα χώρο για ύπνο, να βοηθήσεις ώστε το άτομο να έχει τα πάντα.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΠρώτη φορά στην ιστορία μας, η εργασία δεν είναι πλέον παράγοντας για να βγει κάποιος από την φτώχεια. Βρίσκουμε δουλειές που δεν υπάρχει ασφάλεια, όπου ο κόσμος πληρώνεται άσχημα, δεν έχει καμιά προστασία».
Τα έπιπλα και ο εξοπλισμός του εστιατορίου έχουν δωρηθεί από ιταλικές αλλά και ξένες εταιρίες. Σημαντικοί καλλιτέχνες έχουν προσφέρει μάλιστα έργα τους.
Οι πρωτοβουλίες αυτού του είδους σαφώς και δεν αρκούν για να δώσουν λύση στο τεράστιο πρόβλημα. Ο Μάρκο Πιζού, που δουλεύει για την οργάνωση, πιστεύει ότι η μάχη ενάντια στη φτώχεια έχει να κάνει με την ευαισθητοποίηση των πάντων.
«Θέλω να υπάρξει μεγαλύτερη ηρεμία ανάμεσά μας. Πρέπει να προσέχουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας».