«Η όπερα του ζητιάνου»: Μια απολαυστική σάτιρα του σύγχρονου αμοραλισμού

«Η όπερα του ζητιάνου»: Μια απολαυστική σάτιρα του σύγχρονου αμοραλισμού
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Ο Ρόμπερτ Κάρσεν παρουσιάζει μια σύγχρονη, γεμάτη χιούμορ και καυστικότητα εκδοχή του έργου των Γιόχαν-Κρίστοφ Πέπους και Τζον Γκέι στο Μέγαρο Μουσικής, 1 & 2 Νοεμβρίου

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μετά από μια περιοδεία σε έξι χώρες, μέσα σε λιγότερους από έξι μήνες, «Η όπερα του ζητιάνου», έργο-ορόσημο στην ιστορία του παγκόσμιου μουσικού θεάτρου παρουσιάζεται την Πέμπτη 1η Νοεμβρίου και την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το προκλητικό παραμύθι του Γερμανού συνθέτη Γιόχαν-Κρίστοφ Πέπους και του Βρετανού συγγραφέα Τζον Γκέι, που γράφτηκε το 1728, ανεβαίνει σε μια μοντέρνα εκδοχή, χάρις στην σκηνοθετική ματιά του Ρόμπερτ Κάρσεν, που έχει ενισχύσει το μουσικοθεατρικό του στοιχείο. Ο ευφυής Καναδός δημιουργός έχει στο πλευρό του το κορυφαίο μπαρόκ σύνολο στον κόσμο τους Les Arts Florissants, τον σπουδαίο μαέστρο Γουίλιαμ Κρίστι και τον δραματουργό Ίαν Μπάρτον. Πρόκειται για μια μεγάλη διεθνής συμπαραγωγή, στην οποία συμμετέχει η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία, από την Ελλάδα, με ένα πολυάριθμο καστ συντελεστών.

Patrick Berger

Ο Ρόμπερτ Κάρσεν επισημαίνει: «Έχοντας γνωρίσει πρωτοφανή δημοσιότητα ήδη από την πρεμιέρα της το 1728, “Η όπερα του ζητιάνου” αποτέλεσε τη βάση για πολυάριθμες σκηνικές, μουσικές και κινηματογραφικές διασκευές. Εξερευνά έναν κυνικό κόσμο, όπου βασιλεύουν η απληστία του καπιταλισμού, το έγκλημα και η κοινωνική ανισότητα. Όλοι οι πολιτικοί και όλοι οι αξιωματούχοι είναι εξ' ορισμού διεφθαρμένοι και το μόνο που μπορεί να κάνει κανείς, εάν θέλει να πάει μπροστά, είναι να πάρει το μέρος τους».

Το έργο εστιάζει στον υπόκοσμο της βρετανικής πρωτεύουσας. Η δράση και η γλώσσα της συγκεκριμένης παραγωγής μεταφέρονται στο σήμερα και στο επίκεντρο μπαίνουν πέρα από την υποκρισία και τα ψέμματα των πολιτικών, η ανηθικότητα και ο αμοραλισμός της εποχής, το Brexit, αλλά και οι άστεγοι. Γιατί όπως ο Γκέι στην εποχή του, έτσι και ο Κάρσεν θέλει να κάνει μια καυστική κριτική, μια σάτιρα του σύγχρονου κόσμου. Πρωταγωνιστές είναι κλεφτρόνια, ζητιάνοι, πόρνες και νταβατζήδες που ζουν και δρουν στο Λονδίνο στις αρχές του 21ου αιώνα.

Patrick Berger

30 καλλιτέχνες από το West End του Λονδίνου, νεαρά αγόρια και κορίτσια µε δροσερές και λαµπερές φωνές, φορώντας δερµάτινα µπουφάν, µπότες, µίνι φούστες, λαµέ σορτσάκια και ψηλά τακούνια, παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν, µε φόντο έναν τοίχο από κούτες που, καθώς µετακινούνται, αποκαλύπτουν τον λονδρέζικο υπόκοσµο. Στο βάθος, µισοκρυµµένοι πίσω από τα χαρτόκουτα, οι µουσικοί της ορχήστρας παρακολουθούν άγρυπνα ένα ανελέητο παιχνίδι ανάµεσα σε πόρνες και προαγωγούς, κλέφτες και κλεπταποδόχους, προδότες και προδοµένους. Το πρωτότυπο αναγεννησιακό κείµενο έχει «φρεσκαριστεί», ενώ η αυθεντική µουσική του έργου έχει πλέον ένα πιο τζαζ χρώμα, ταξιδεύοντάς μας στη δεκαετία του ’30.

«H όπερα του ζητιάνου» θεωρείται άλλωστε η πρώτη μουσική κωμωδία της ιστορίας. Ο όρος «όπερα-μπαλάντα» παραπέμπει στο ομώνυμο είδος λυρικού θεάτρου που αναπτύχθηκε στην Αγγλία, στο οποίο τα έργα «ανακύκλωναν» επιτυχημένα τραγούδια (μπαλάντες) με παραλλαγμένους στίχους που εξυπηρετούσαν την πλοκή. Το έργο στην αρχική του μορφή διανθίζεται από 60 μπαλάντες και μελωδίες, τις μεγάλες επιτυχίες εκείνης της εποχής, ορισμένες από τις οποίες είχαν γραφτεί από ξακουστούς συνθέτες, όπως ο Πέρσελ και ο Χαίντελ.

Patrick Berger

Το έργο σημείωσε τεράστια επιτυχία όταν πρωτοπαρουσιάστηκε (29 Ιανουαρίου 1728), ενώ τον 18ο αιώνα επαναλαμβανόταν συνεχώς στο Λονδίνο, αναβιώνοντας παράλληλα σε πολλές χώρες. Η επιστροφή του στη βρετανική μουσικοθεατρική σκηνή στα 1920 ήταν μάλιστα τόσο θριαμβευτική, που ενέπνευσε κορυφαίους συγγραφείς και συνθέτες εκείνης της εποχής, όπως τους Μπέρτολτ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ, οι οποίοι βασίστηκαν στο έργο για να γράψουν τη διάσημη «Όπερα της πεντάρας» (1928).

Η συγκεκριμένη παραγωγή έκανε πρεμιέρα τον Απρίλιο στο Παρίσι, στο Bouffes du Nord και συνέχισε την πορεία στα φεστιβάλ του Σπολέτο και του Εδιμβούργου.

Patrick Berger

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία Robert Carsen

Μουσική σύλληψη William Christie

Σκηνογραφία James Brandily

Κοστούμια Petra Reinhardt

Χορογραφία Rebecca Howell

Φωτισμοί Robert Carsen και Peter van Praet

Δραματουργία Ian Burton

Συνεργάτης-σκηνοθέτης Christophe Gayral

Βοηθός σκηνοθέτη Stéphane Ghislain Roussel

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μακιγιάζ-περούκες Marie Bureau du Colombier

Σχεδιασμός ήχου Léonard Françon

Υπεύθυνος διανομής David Grindrod CDG

Υπέρτιτλοι Richard Neel

Δόκιμη βοηθόςενδυματολόγου Jana Höreth

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Δόκιμη βοηθός σκηνογράφου Ava Rastegar

Διανομή

Robert Burt Κύριος Πήτσαμ

Beverley Klein Κυρία Πήτσαμ / Νταϊάνα Τρέιπς

Kate Batter Πόλυ Πήτσαμ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Benjamin Purkiss Μακχήθ

Kraig Thornber Λόκιτ

Olivia Brereton Λούσυ Λόκιτ

Lyndsey Gardiner Τζέννυ Ντάιβερ

Sean Lopeman Φιλτς / Μανουέλ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Gavin Wilkinson Ματ

Taite-Elliot Drew Τζακ / Δεσμοφύλακας

Wayne Fitzsimmons Ρόμπιν

Dominic Owen Χάρρυ

Natasha Leaver Μόλλυ

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Emily Dunn Μπέττυ

Louise Dalton Σούκυ

Jocelyn Prah Ντόλλυ

Patrick Berger

Με τη συμμετοχή των μουσικών του Συνόλου Les Arts Florissants

Στη μουσική διεύθυνση και στο τσέμπαλο εναλλάσσονται οι William Christie, Florian Carré και Marie van Rhijn

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Mουσική έρευνα Anna Besson και Sébastien Marq

Επιμέλεια μουσικού υλικού Pascal Duc (Les Arts Florissants)

Παραγωγή

C.I.C.T. - Théâtre des Bouffes du Nord. Σε συμπαραγωγή με την Αττική Πολιτιστική Εταιρεία, Αθήνα και τους Les Arts Florissants, Edinburg International Festival, CA-CIB / Angers Nantes Opéra - Opéra de Rennes / Les Théâtres de la Ville de Luxembourg / Opéra Royal-Château de Versailles Spectacles / Grand Théâtre de Genève / Théâtre de Caen / Festival di Spoleto / Centre Lyrique Clermont-Au­vergne / Opéra Royal de Wallonie-Liège / Opéra de Reims-La Comédie de Reims CDN / Teatro Coccia / Teatro Verdi / Cercle des Partenaires des Bouffes du Nord

Patrick Berger

INFO

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

«Η όπερα του ζητιάνου» (The Beggar’s Opera)

Όπερα-μπαλάντα σε τρεις πράξεις των John Gay και Johann Christoph Pepusch

Σε νέα προσαρμογή κειμένου των Ian Burton και Robert Carsen

Διάρκεια: 1 ώρα και 50 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Tιμές εισιτηρίων:11 € (φοιτητές, νέοι έως 25 ετών, άνεργοι, ΑΜΕΑ, 65+, πολύτεκνοι) ● 16 € ● 26 € ● 34 € ● 42 € ● 52 € ● 60 € (Διακεκριμένη Ζώνη)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Eισιτήρια: 210 72 82 333, megaron.gr, και σε όλα τα καταστήματα Public

**Στα αγγλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους **

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ο Ευριπίδης Λασκαρίδης και οι «Τιτάνες» του καταλαμβάνουν το Μέγαρο Μουσικής

ΝDT: Οι ιπτάμενοι Ολλανδοί επιστρέφουν στο Μέγαρο

Σε δύο ρόλους ο Λεωνίδας Καβάκος στο Μέγαρο Μουσικής