Κέμνιτς: Η άνοδος της ακροδεξιάς και οι ευρωεκλογές

Κέμνιτς: Η άνοδος της ακροδεξιάς και οι ευρωεκλογές
Από Euronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Μια ακτινογραφία της πόλης της Ανατολικής Γερμανίας όπου έχουν αυξηθεί ραγδαία τα εγκλήματα μίσους κατά των μεταναστών και τα ποσοστά του Afd, του ακροδεξιού κόμματος της χώρας

Κάποτε ήταν σοσιαλιστικό πρότυπο πόλης. Την ονόμαζαν Καρλ Μαρξ. Τώρα το Κέμνιτς στην Ανατολική Γερμανία, στο κρατίδιο της Σαξονίας βιώνει μεγάλες πολιτικές αλλαγές.

Μπροστά στο άγαλμα του Καρλ Μαρξ, πριν λιγότερο από 30 χρόνια, οι κάτοικοι του Κέμνιτς διαδήλωναν για την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Πέρσι τον Αύγουστο, ωστόσο, μια διαφορετική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε εδώ. Βίαιες ταραχές ενάντια στους μετανάστες μετέτρεψαν την πόλη σε σύμβολο της νέας άκρας δεξιάς που αναδύεται στη χώρα.

Όλα ξεκίνησαν, μετά τη δολοφονία ενός Γερμανού πολίτη. Οι υποτιθέμενοι δολοφόνοι ήταν δύο πρόσφυγες από το Ιράκ και την Συρία. Αμέσως μετά και για μια εβδομάδα ξέσπασαν έντονες ταραχές. Πρωταγωνιστές νεοναζί, ακροδεξιές ομάδες και χιλιάδες πολίτες που διαδήλωσαν μαζί ενάντια στους μετανάστες.

Ήταν μια χαρακτηριστική στιγμή που συμπύκνωσε την άνοδο της ακροδεξιάς στην Γερμανία, μετά την μεταναστευτική κρίση του 2015. Στο επίκεντρο αυτής της ανόδου βρίσκεται ένα νέο κόμμα το AfD, αλλιώς Εναλλακτική για την Γερμανία. Ένα λαϊκιστικό αντιμεταναστευτικό κόμμα, που έχει πορεία έξι χρόνων αλλά σημειώνει μεγάλη επιτυχία και άνοδο. Είναι ο τρίτος μεγαλύτερος πολιτικός σχηματισμός της γερμανικής βουλής.

Ηγέτης του είναι ο Αλεξάντερ Γκάουλαντ, που είναι από το Κέμνιτς. Πέρσι, αναφερόμενος στα βίαια γεγονότα είπε στο κοινοβούλιο: Όταν τόσοι πολλοί μετανάστες παραβιάζουν τον νόμο, δεν μπορούμε να δείχνουμε υπομονή».

Ο Μάρτιν Σουλτς, πρώην ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος εξανέστη: «Αυτή είναι μια γλώσσα που ακούσαμε σ' αυτό το κοινοβούλιο πριν πολλά χρόνια. Είναι η ώρα για τους δημοκράτες σ' αυτή τη χώρα να υψώσουν το ανάστημά τους. Πρέπει να εξοπλιστούμε ξανά λεκτικά».

Ακολουθήσαμε το AfD σε μια συγκέντρωση στο Κέμνιτς για τις ευρωεκλογές. Μιλήσαμε με τον υποψήφιό του Μαξιμίλιαν Κρα γιατί το AfD σημειώνει μεγάλη επιτυχία μέσα σε μόλις έξι χρόνια. Αν πιστεύει ότι μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας οφείλεται στην μεταναστευτική κρίση του 2015:

«Προφανώς. Θα ήταν ψέμα, αν το αρνιόμουν. Η Γερμανία ήταν μια φιλήσυχη χώρα, μακριά από τα προβλήματα που υπήρχαν παγκόσμια. Μετά η Μέρκελ αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες της χώρας και άφησε να μπουν μέσα σε ένα χρόνο λίγο λιγότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως άνδρες, μουσουλμάνοι. Και αυτό άλλαξε την χώρα. Είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που είμαστε αντίθετοι στην μαζική μετανάστευση. Ξέρουμε από τις δημοσκοπήσεις ότι περίπου το 50% του πληθυσμού είναι ενάντια στην μαζική μετανάστευση. Άρα προφανώς ήταν μια μεγάλη έκρηξη».

Η αντιμεταναστευτική πλατφόρμα του κόμματος απηχεί τις απόψεις των Γερμανών ψηφοφόρων που αντιτίθενται στην πολιτική που ακολουθεί η καγκελάριος Μέρκελ στο μεταναστευτικό:

«Είναι αποβράσματα. Τους διώχνουν από τις χώρες τους και έρχονται εδώ. Περνάνε τέλεια με τα δικά μου λεφτά» επισημαίνει ένας οπαδός του AfD.

Ο απεσταλμένος του Euronews στο Κέμνιτς, Αϊμάν Ογκάνα τονίζει: «Είναι τρομερά σοκαριστικό να ακούς τη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι οπαδοί του AfD. Αποκαλούν τους αριστερούς παράσιτα, τους μετανάστες έντομα. Είναι χαρακτηρισμοί που δεν έχουμε ακούσει στην Γερμανία, ανοικτά, από τις σκοτεινές μέρες του γερμανικού φασισμού. Το AfD κάνει συγκέντρωση πίσω μας. Υπάρχει μια ομάδα της αστυνομίας εδώ. Από την άλλη πλευρά γίνεται αντισυγκέντρωση. Σε απόσταση μόλις 100 μέτρων βρίσκονται δύο πολωμένες ομάδες της γερμανικής πολιτικής σκηνής».

Όπως οι περισσότερες πόλεις στην Γερμανία, το Κέμνιτς είναι διαιρεμένο. Το AFD δεν είναι το μόνο κόμμα που διαδηλώνει σήμερα. Πράσινοι, φιλελεύθεροι και αριστεροί διαδηλωτές ζητούν να ακουστούν οι απόψεις τους. Είναι ενάντια στις απόψεις και την επίδειξη δύναμης του AFD. Πώς αισθάνονται για την άνοδο των εθνικιστικών κομμάτων, όπως το AfD στην πόλη τους;

«Δεν είμαι σίγουρος ότι σημειώνουν άνοδο. Πιστεύω ότι πάντα ήταν εδώ. Αλλά τώρα αισθάνονται πιο σίγουροι, εκδηλώνονται και ισχυρίζονται ότι ελέγχουν την πόλη. Δεν είναι αλήθεια» αναφέρει ο Ρόμπερτ Χέι, υποστηρικτής των Πρασίνων.

Υπήρχε άλλη μια συγκέντρωση την ίδια μέρα. Είναι του δεξιού κινήματος πολιτών «Υπέρ του Κέμνιτς». Είναι ο φορέας που οργάνωσε τις περσινές διαδηλώσεις κατά των μεταναστών. Τώρα διοργανώνει ένα μπάρμπεκιου για τα εγκαίνια των νέων του πολιτικών γραφείων. Απέξω όμως γίνεται μια αντιδιαδήλωση και η αστυνομία πρέπει να χωρίσει τις δύο ομάδες για να μην υπάρξουν συγκρούσεις. Ο Μάρτιν Κόλμαν είναι ο ηγέτης των κινήματος πολιτών «Υπέρ του Κέμνιτς»:

«Είναι ένα διαφορετικό καλωσόρισμα αυτό απέξω. Είναι οι καλύτεροι φίλοι μας. Οι αριστεροί εξτρεμιστές. Και μας καλωσόρισαν ωραία το πρωί όταν έριξαν οξύ στην είσοδό μας».

Ο δημοσιογράφος του Euronews τον ρωτά: «Η Γερμανία παραδοσιακά είναι μια χώρα που είσαι περήφανος, όταν δεν είσαι περήφανος και δεν μιλάς πολύ πατριωτικά. Πιστεύετε ότι αυτό αλλάζει»;

«Δεν ήταν ποτέ έτσι στην πρώην Ανατολική Γερμανία. Οφείλεται στην επανεκπαίδευση μετά τον πόλεμο. Επειδή στην Δυτική Γερμανία, οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι τους έλεγαν ή τους δίδασκαν ότι ο τρόπος σκέψης και ζωής των Γερμανών οδήγησε στα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού. Εδώ είχαμε τους Ρώσους που μας έλεγαν ότι ο καπιταλισμός ήταν το κακό που οδηγούσε στον φασισμό. Εμείς λοιπόν δεν έχουμε μορφωθεί με αυτό τον τρόπο, ότι το να είσαι Γερμανός είναι ένα μεγάλο πρόβλημα» εξηγεί ο Μάρτιν Κόλμαν.

Ιστορικά, η Ανατολική Γερμανία ήταν μια πολύ πιο ομοιογενής κοινωνία σε σχέση με τη Δυτική Γερμανία. Στο μπάρμπεκιου των δεξιών οπαδών λείπουν άτομα διαφορετικών καταγωγών. Δεν υπάρχουν καθόλου ξένοι. Συναντήσαμε τον 13χρονο Χασάν Αλ Νάσερ, έναν ιρακινό πρόσφυγα που ήρθε εδώ με την οικογένειά του, πριν από πέντε χρόνια. Όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει αρχιτέκτονας. Θέλει όμως να μετακομίσει στο Βερολίνο, γιατί δεν μπορεί πλέον να αντέξει τις φασιστικές συμπεριφορές που υφίσταται στο Κέμνιτς:

«Είχα ένα περιστατικό στο τραμ. Ένας ηλικιωμένος μαγνητοσκοπούσε μια μουσουλμάνα. Του είπα να σταματήσει. Τότε άρχισε να τραβάει εμένα και άλλους που έχουν διαφορετική καταγωγή. Τα πράγματα άρχισαν να σκουραίνουν. Ούρλιαζε ότι ο Χίτλερ θα έπρεπε να μας στείλει σε θάλαμο αερίων, όπως συνέβαινε τότε».

Ο Χασάν δεν είναι ο μόνος που μάχεται ενάντια στα στερεότυπα στο Κέμνιτς. Η Λάιλα Αχμάντ είναι από τη Λιβύη. Κάθε εβδομάδα, βιώνει και ένα ρατσιστικό περιστατικό:

«Έχω χάσει πέντε χρόνια. Ο βασικός λόγος που ήρθα εδώ ήταν η ασφάλεια, επειδή ήμουν γυναίκα και είχα ένα παιδί. Αλλά δεν αισθάνομαι καθόλου ασφαλής. Αντιμετωπίζουμε την ίδια κατάσταση που βιώναμε και στην Λιβύη. Και ακόμη χειρότερα. Έφυγα από την Λιβύη, γιατί καταπιεζόμουν ψυχολογικά και φοβόμουν για τον γιο μου. Τα ίδια συνάντησα στην Γερμανία. Η Λιβύη τουλάχιστον είναι η πατρίδα μου. Ανεξάρτητα από την κατάσταση, υπήρχε κάποιος σεβασμός για τους ανθρώπους. Εδώ είσαι ξένος. Έφυγα και θυσίασα τα πάντα. Έκανα ένα πολύ επικίνδυνο ταξίδι και τα θυσίασα όλα για τον γιο μου. Δεν έχω ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματα. Όταν περπατώ στο δρόμο με το χιτζάμπ μου, φοβάμαι ότι κάποιος θα με χτυπήσει. Ακόμη και στον γιο μου λέω να μην τους μιλάει».

Από το 2015, έχουν υποβληθεί 1,2 εκατομμύρια αιτήσεις για άσυλο. Το Κέμνιτς έχει παρόλα αυτά πολύ λίγους ξένους. Είναι μόνο το 8% των κατοίκων του. Εντούτοις, τα εγκλήματα μίσους κατά των μεταναστών είναι πολύ περισσότερα εδώ από οπουδήποτε αλλού στην Γερμανία. Συναντήσαμε τον Αντρέ Λέσερ, έναν κοινωνικό λειτουργό που εργάζεται σε μια ΜΚΟ. Βοηθά θύματα ρατσιστικής βίας:

«Σε όλη την Σαξονία είχαμε 317 επιθέσεις. Οι 80 ήταν εδώ στο Κέμνιτς. Υπάρχει αύξηση 40% σε σχέση με την περασμένη χρονιά στο σύνολο της Σαξονίας, ενώ στο Κέμνιτς η αύξηση είναι 400%».

Τον ρωτήσαμε γιατί πιστεύει ότι έχει σκληρύνει η αντιμεταναστευτική στάση στην Σαξονία: «Ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι η αύξηση της μετανάστευσης στην Γερμανία μετακίνησε όλη τη δημόσια συζήτηση στα δεξιά. Το AfD εκμεταλλεύτηκε αυτό το γεγονός. Πέρα από αυτό, δεν έχουν άλλωστε πολλά πράγματα να επιδείξουν. Αυτό είναι το κεντρικό τους θέμα, στο οποίο επικεντρώνονται οι πολίτες».

Το μίσος για τους μετανάστες έχει μετατραπεί σε βία στην πόλη. Συναντήσαμε τον Μασούντ Χασεμί, έναν πολιτικό πρόσφυγα από το Ιράν που έχει ένα περσικό εστιατόριο στην περιοχή. Πέρσι, ένα βράδυ, ενώ κλείδωνε την πόρτα, τρεις άνδρες με μαύρα εισέβαλαν στο κτίριο: «Ο ένας χαιρέτισε ναζιστικά και είπε Χάιλ Χίτλερ. Το είπε δυνατά και μετά άρχισε να σπάει πράγματα. Και μου πέταξε το σαμοβάρι στο πρόσωπο. Πήγα στην κουζίνα. Κατέστρεψε την κουζίνα. Ήρθε και με χτύπησε. Με κλώτσησε στο στομάχι και έπεσα κάτω. Χτύπησα άσχημα στο κεφάλι και έτρεχε πολύ αίμα».

Ο Μασούντ χρειάστηκε να μείνει στο νοσοκομείο παραπάνω από μια εβδομάδα για να αναρρώσει. Ακόμη δεν έχει καταλάβει γιατί του επιτέθηκαν: «Τώρα έχω δουλειά. Πληρώνω τις ασφαλιστικές μου εισφορές. Πληρώνω το νοίκι μου. Δουλεύω. Γιατί έρχονται και με χτυπούν; Έρχονται γιατί είμαι Ιρανός. Τι έχω κάνει;»

Δεν είναι μόνο οι μετανάστες που είναι θύματα των εγκλημάτων μίσους των ακροδεξιών. Πέρσι έξω από το Κέμνιτς, ένας 27χρονος βασανίστηκε μέχρι θανάτου, επειδή ήταν ομοφυλόφιλος. Είναι ένα πραγματικά ανησυχητικό σημάδι ότι το σκοτεινό παρελθόν της Γερμανίας έρχεται ξανά στην επιφάνεια. Ο αντισημιτισμός αυξάνεται.

Το Σάλομ είναι ένα εβραϊκό εστιατόριο κόσερ. Άνοιξε το 2000. Ο ιδιοκτήτης του, Ούβε Ντζιούμπαλα, που η οικογένειά του επιβίωσε από το ολοκαύτωμα, επισημαίνει ότι το μαγαζί του έχει αποτελέσει επανειλημμένα στόχο αντισημιτικών επιθέσεων. Μπορεί όμως να συγκριθεί η σημερινή κατάσταση με τον αντισημιτισμό της δεκαετίας του 1930; Μας εξηγεί:

«Η οικονομία ήταν πολύ πιο εύθραυστη τότε. Το έδαφος για την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία ήταν πολύ πιο γόνιμο, ενώ σήμερα σε σχέση με το 1933, έχουμε την παγκοσμιοποίηση. Χάρις σ' αυτήν υπάρχει μια δυναμική πλειοψηφία που δείχνει την δημοκρατική της δύναμη».

Περίπου 12 άτομα επιτέθηκαν στο εστιατόριο πέρσι τον Αύγουστο, πετώντας πέτρες, μπουκάλια και έναν μεταλλικό σωλήνα. Ο Ούβε χτυπήθηκε από μια μεγάλη πέτρα: «Με χτύπησαν στον ώμο. Χωρίς να θέλω να γίνω μελοδραματικός, εάν αυτή η πέτρα με είχε χτυπήσει στο κεφάλι με όλη της τη δύναμη, η κατάληξη θα ήταν διαφορετική. Αυτή είναι μία από τις μικρές διαφορές ανάμεσα στο τώρα και το 1933. Κάλεσα την αστυνομία. Ήρθε και έκανε κατά τη γνώμη μου εξαιρετική δουλειά. Το 1933, οι Εβραίοι δεν είχαν τη δυνατότητα να καλέσουν την αστυνομία».

Στην τελευταία μας μέρα στο Κέμνιτς παρακολουθήσαμε την προεκλογική εκστρατεία δύο υποψηφίων του AfD για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Ο Φαλ Χάιλινγκενσμιτ είναι ο ένας από αυτούς: «Το Ισλάμ δεν μπορεί να ενσωματωθεί κατά τη γνώμη μου. Το βλέπουμε κάθε μέρα γιατί οι Άραβες μετανάστες στην Γερμανία αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη χασομερούν στους δρόμους και επιτίθενται στους Γερμανούς με μαχαίρια καθημερινά. Τους χτυπούν. Υπάρχουν πάμπολλα περιστατικά. Γι' αυτό λέω ότι το Ισλάμ δεν ταιριάζει εδώ. Ούτε στην Γερμανία, ούτε στην Ευρώπη».

Ο Αϊμάν Ογκάνα του απαντά: «Είμαι γιος Άραβα μετανάστη. Δεν πιστεύετε ότι έχω ενσωματωθεί καλά στην ευρωπαϊκή κοινωνία; Υπάρχει χώρος για μένα εδώ;»

Ο Στέφεν Βέγκερτ είναι ο δεύτερος υποψήφιος του AfD. Του απαντά: «Δεν το είχα καταλάβει. Μπράβο. Θα έλεγα ότι έχεις ενσωματωθεί στη χώρα σου. Υποθέτω ότι ζεις εκεί, εδώ και πολλά χρόνια».

Ο Αϊμάν Ογκάνα μεταδίδει από το Κέμνιτς:

«Το Κέμνιτς έχει τη φήμη πλέον ακροδεξιάς πόλης. Αλλά αφού έζησα μια εβδομάδα εδώ, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι δίκαιο. Είναι αλήθεια ότι αυξάνονται τα εγκλήματα μίσους και ο καθημερινός ρατσισμός και η υποστήριξη σε κόμματα σαν το AfD. Αλλά η απόσταση είναι τεράστια από το 1930. Υπάρχει μεγάλη αντίσταση και αγανάκτηση για την ακροδεξιά εδώ. Το ερώτημα είναι αν αυτό επαρκεί για να εμποδίσει τη μετατόπιση του πολιτικού κέντρου στη χώρα, που θεωρείται υπέρμαχος της φιλελεύθερης και ανεκτικής Ευρώπης».

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Ανταπόκριση των γαλλικών αρχών σε μαζικές επιθέσεις

«Άνεμος (κλιματικής) αλλαγής» στη Γερμανία

Κύπρoς: Το χαλούμι στη νέα εποχή (ΠΟΠ) και η γέφυρα με τους Τουρκοκύπριους