Ανατ. Ουκρανία: Σε πολεμικό συναγερμό εδώ και οκτώ χρόνια

Ανατ. Ουκρανία: Σε πολεμικό συναγερμό εδώ και οκτώ χρόνια
Πνευματικά Δικαιώματα AP Photo/Vadim Ghirda
Από Foteini Doulgkerieuronews
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Η απεσταλμένη του euronews, Ανελίζ Μπόρζες βρέθηκε στο Σλοβιάνσκ και μίλησε μαζί τους για την κατάσταση που επικρατεί εκεί μετά το 2014

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Ανταπόκριση από Κίεβο: Ανελίζ Μπόρζες

Ο κόσμος προετοιμάζεται για μια πιθανή ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ωστόσο στο Σλοβιάνσκ, όπως και σε μεγάλο μέρος στα ανατολικά της χώρας, αντιμετωπίζουν ακόμα το κόστος των 8 ετών συγκρούσεων. Ήταν το 2014 όταν ξεκίνησαν στην περιοχή οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των αυτονομιστών που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, με αποτέλεσμα το Κίεβο να χάσει τον έλεγχο της περιοχής.

«Η μητέρα μου τηλεφώνησε και είπε "δεν θα πας πουθενά, το Σλοβιάνσκ το πήραν"», θυμάται η ακτιβίστρια, Βλάντα Λισένκο. 

Η Βλάντα ήταν 15 ετών τότε και θυμάται μια πόλη υπό πολιορκία: «Άνθρωποι ήταν μέσα στο αστυνομικό τμήμα με αυτόματα όπλα και στολές. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι συνέβαινε, είχε πολύ κόσμο. Υπήρχαν λάστιχα και οδοφράγματα. Αποφεύγαμε όλοι τα πολυώροφα κτίρια γιατί εκεί πάνω υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές. Προσπαθούσαμε να μην είμαστ ε σε ανοιχτό χώρο, γιατί δεν ξέραμε πότε θα έρθει μια σφαίρα», περιγράφει μιλώντας στο euronews. 

Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις χρειάστηκαν σχεδόν 3 μήνες για να ανακαταλάβουν το Σλοβιάνσκ. Οι αυτονομιστές μετακινήθηκαν στη συνέχεια 100 χλμ νότια, από όπου συνεχίζουν να πολεμούν μέχρι και σήμερα.

«Σε αυτήν την περιοχή, τα σημάδια ενός πολέμου που ξεκίνησε πριν από 8 χρόνια είναι ακόμα πολύ ορατά. Αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο ξεκάθαρο είναι πόσο πολύ αυτή η σύγκρουση έχει κοστίσει στους ανθρώπους εδώ», μεταδίδει η Ανελίζ Μπόρζες από την περιοχή. 

Ο Ρομάν ήταν 20 ετών όταν χτυπήθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στην πρώτη γραμμή. «Ήταν ένα ντροπαλό και ήσυχο άτομο. Είχε όμως κάτι μέσα του. Αίσθημα ευθύνης για τους άλλους. Ήταν ηθικά έτοιμος να προστατεύσει την Ουκρανία. Είπε μαμά, αν όχι εγώ, τότε ποιος;», λέει στο euronews η μητέρα του, Ολένα.

«Είναι προφανές ότι οι θάνατοι νέων ανθρώπων είναι θλιβεροί και πολύ οδυνηροί. Αλλά η ανεξαρτησία της Ουκρανίας αξίζει τον κόπο»
μητέρα νεκρού Ουκρανού στρατιώτη

Πέντε χρόνια μετά, η Ολένα εξακολουθεί να παλεύει με την απώλεια του γιου της, αλλά επιμένει -ίσως για να πείσει τον εαυτό της- ότι ο Ρομάν σκοτώθηκε για ένα μεγαλύτερο καλό: «Είναι προφανές ότι οι θάνατοι νέων ανθρώπων είναι θλιβεροί και πολύ οδυνηροί. Αλλά η ανεξαρτησία της Ουκρανίας αξίζει τον κόπο».

Όμως κάποιοι εδώ θα υποστήριζαν ότι η Ουκρανία δεν έχει ακόμη απελευθερωθεί πραγματικά μετά από σχεδόν μια δεκαετία ουσιαστικά αδιάλειπτης σύγκρουσης που πέτυχε πολύ λίγα και σκόρπισε τεράστιο πόνο.

«Είμαι υπέρ της φιλίας. Μπορείτε να με κρίνετε αν θέλετε, αλλά είμαι υπέρ της φιλίας. Ξέρω πολύ καλά τη Ρωσία. Γνωρίζω πολύ καλά την Ουκρανία. Και οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Δεν φταίνε οι άνθρωποι», λέει μια ηλικιωμένη κυρία.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Κρίση στην Ουκρανία: Διαβουλεύσεις για την επικράτηση της διπλωματίας και όχι των όπλων

Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου: Οι διαφορετικές αφηγήσεις Κρεμλίνου - Λουκασένκο για το μακελείο

Πόλεμος στην Ουκρανία: Επιπλέον απώλειες για τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας