Στη Μάρε Πίκολο του Τάραντα, ένα από τα μεγαλύτερα καταφύγια ιππόκαμπων στον κόσμο, η τοπική χλωρίδα και πανίδα απειλείται, με αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού τους - Ακτιβιστές λένε στο euronews ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η λαθραλιεία και το λαθρεμπόριο, αλλά κάτι άλλο.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΗ Μάρε Πίκολο είναι μια λιμνοθάλασσα 20 τετραγωνικών χιλιομέτρων που συνδέεται με τον Κόλπο του Τάραντα μέσω ενός στενού καναλιού. Στα νερά της ζει ένας τεράστιος πληθυσμός ιππόκαμπων.
Σύμφωνα με τον διεθυντή του φυσικού καταφυγίου "Palude La Vela" Μάρκο Νταντάμο, πρόκειται έναν αυθεντικό θησαυρό βιοποικιλότητας. «Για τον λόγο αυτό, χαρακτηρίστηκε to 2020 Περιφερειακό Φυσικό Πάρκο από την περιφέρεια της Απουλίας. Η χλωρίδα και η πανίδα της περιλαμβάνουν πολλά σημαντικότατα είδη».
Από το 2014 όμως, το λαθρεμπόριο από ντόπιες εγκληματικές οργανώσεις έχει ρημάξει τη φύση της Μάρε Πίκολο, πλήττοντας ιδιαίτερα τους ιππόκαμπους και τα ολοθούρια της, τα οποία πωλούνται για εκατομμύρια ευρώ στην αγορά της Ασίας, όπου χρησιμοποιούνται τόσο στην μαγειρική όσο και την κοσμετολογία.
Εδώ και επτά χρόνια, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπάρι καταγράφουν μια ανησυχητική μείωση στον πληθυσμό των ιππόκαμπων. Έτσι, εφαρμόζουν τεχνικές επαναπληθυσμού με τεχνητές αποικίες στον βυθό της Μάρε Πίκολο.
Παρ' όλα αυτά, ακτιβιστές λένε πως το πρόβλημα δεν είναι και τόσο έντονο. Ο Λουτσιάνο Μάννα εξηγεί στο euronews: «Όταν βουτάμε, βρίσκουμε ιππόκαμπους και οι αριθμοί δεν τους βγαίνουν και τόσο. Θα θέλαμε να συζητήσουμε με τα ιδρύματα και με τους επιστήμονες, δηλαδή το Πανεπιστήμιο του Μπάρι, για να καταλάβουμε ποια είναι πραγματικά τα στοιχεία».
Επί της ουσίας το πρόβλημα φαίνεται, σύμφωνα με τους ακτιβιστές, πως είναι η αποτυχία για να αρχίσει η αποκατάσταση της Μάρε Πίκολο, η οποία έχει μολυνθεί από τις δραστηριότητες επί δεκαετίες μιας χαλυβουργίας και του ναυτικού οπλοστασίου.
«Για την ακρίβεια, δεν έχει ούτε ανακτηθεί ένα τετραγωνικό μέτρο αυτών των φοβερών ρυπογόνων, τα οποία ξέρουμε πως εχουν χαρακτηριστεί και πιστοποιηθεί από τον επίτροπο Αποκατάστασης, δηλαδή διοξίνες, PCB και φουράνιο», λέει ο Μάννα.
Η διατήρηση μιας από τις πιο σημαντικές αποικίες ιππόκαμπων στην Ευρώπη δεν έχει μόνο περιβαλλοντική αξία. Ο Νταντάμο επισημαίνει ότι «οι ιππόκαμποι στον κόλπο του Τάραντα ζουν εκεί για πολύ καιρό. Ας πούμε πως είναι το χαρακτηριστικό ζώο αυτών των περιοχών».
Σύμφωνα με την σύμβουλο Περιβάλλοντος του δήμου Τάραντα Φραντσέσκα Βιτζιάνο, «η προστασία της λιμνοθάλασσας δεν σημαίνει μόνο προστασία της ταυτότητας, αλλά και ολόκληρου του πληθυσμού που δεν επιθυμεί να ζει από την μονοκαλλιέργεια του χάλυβα, αλλά που ανοίγει πολλές άλλες ευκαιρίες σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες που έχουν θετικό αντίκτυπο στους θαλάσσιους πόρους μας».
Η Μάρε Πίκολο είναι μια περιοχή ισχυρής ταυτότητας για την πόλη του Τάραντα. Στριμωγμένη ανάμεσα σε μια μεγάλη ανενεργή χαλυβουργία κι ένα έργο αποκατάστασης που ποτέ δεν ξεκίνησε, έχει γίνει επίκεντρο παράνομης διακίνησης, ωστόσο ελπίζει να ξαναγεννηθεί.