Θάβονται με μόνη αναφορά στο έτος που άφησαν την τελευταία τους πνοή αναζητώντας μια καλύτερη ζωή
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Στα ποτάμια χανει τη ζωή του ο μεγαλύτερος αριθμός όσων μεταναστών ακολουθούν την βαλκανική διαδρομή αλλά δεν καταφέρουν να φτάσουν στον προορισμό τους.
Ενας από τους πιο θανατηφόρους είναι ο ποταμός Δρίνος, μεταξύ της Σερβίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Στην πόλη Λόζνιτσα, από τη σερβική πλευρά των συνόρων, που περιβάλλεται από πυκνό δάσος, υπάρχει ένα μεγάλο νεκροταφείο για αυτούς που το ταξίδι τους για μια νέα ζωή σταμάτησε στον Δρίνο.
Οπως ομως αποκαλύπτει η δικηγόρος Μιλιτσα Σβάμπιτς, «το πρόβλημα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε ποιος θάβεται. Όλοι αυτοί οι τάφοι σημειώνονται ως άγνωστα πρόσωπα και αναφέρεται μόνο το έτος θανάτου».
Πόσοι μετανάστες πνίγηκαν στον Δρίνο δεν είναι γνωστό. Όπως δεν είναι καν γνωστό πόσοι από αυτούς πέθαναν στη Σερβία αλλά και σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Δεν τηρούται επίσημα αρχεία.
Στο νεκροταφείο της Λόζνιτσα υπάρχουν απομονωμένοι, 12 πανομοιότυποι τύμβοι. Η μόνη πηγή πληροφοριών είναι μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων που λειτουργεί από ακτιβιστές.
Στην περιοχή αυτή επισήμως από το 2015 έχουν καταγραφεί 400 θάνατοι, αλλά εκτιμάται ότι ο πραγματικός αριθμός ίσως είναι και πολλαπλάσιος.