Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν ήταν ξένοι στις ασθένειες. Στην πραγματικότητα, η έρευνα δείχνει ότι οι κοινότητές τους έχουν προσβληθεί από μολυσματικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της ευλογιάς, της φυματίωσης και της λέπρας.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑν και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε επίσημα το 1980 ότι η ευλογιά είχε εξαλειφθεί παγκοσμίως, είναι πιθανό οι νεοανακαλυφθείσες μούμιες να μεταδώσουν ευλογιά ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια από το σώμα τους και να μολύνουν ανθρώπινες κοινότητες;
Ο Piers Mitchell, διευθυντής του Εργαστηρίου Αρχαίων Παρασίτων του Πανεπιστημίου του Cambridge, θεωρεί ότι μια τέτοια πιθανότητα είναι πολύ απίθανη.
Από αυτή την άποψη, λέει: «» Τα περισσότερα είδη παρασίτων πεθαίνουν μέσα σε ένα ή δύο χρόνια χωρίς ζωντανό ξενιστή. Αν περιμένεις περισσότερα από 10 χρόνια, όλα είναι νεκρά», είπε.
Οι ιοί της οικογένειας της ευλογιάς, όπως η ίδια η ευλογιά, μπορούν να αναπαραχθούν μόνο σε ζωντανά κύτταρα ξενιστές, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Βιοτεχνολογίας των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Σύμφωνα με αυτήν την υγειονομική αρχή, τα βακτήρια που προκαλούν φυματίωση και λέπρα χρειάζονται επίσης ζωντανούς ξενιστές για να επιβιώσουν.
Η ευλογιά μεταδίδεται από άτομο σε άτομο με επαφή, αυτό συμβαίνει σε καταστάσεις όπου η φυματίωση και η λέπρα μεταδίδονται συνήθως μέσω ρινικών και στοματικών σταγονιδίων, συνήθως μέσω φτέρνισης ή βήχα.
Στην περίπτωση της λέπρας, απαιτείται παρατεταμένη επαφή με άρρωστο άτομο για την απελευθέρωσή του. Αυτό συμβαίνει επειδή, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, δύο είδη βακτηρίων που προκαλούν την ασθένεια, που ονομάζονται «Mycobacterium leprea» και «Mycobacterium lepromatosis», αναπαράγονται αργά.
Ένας άλλος παράγοντας που μειώνει την πιθανότητα κάποιος να προσβληθεί από την ασθένεια από μούμιες είναι η υποβάθμιση του DNA του με την πάροδο του χρόνου.
Ο Δρ Mitchell λέει για αυτό: «Με την ανάλυση μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τα μήκη όλων των θραυσμάτων DNA αυτών των παρασίτων είναι σχετικά μικρά. Στην πραγματικότητα, αντί οι αλυσίδες DNA τους να είναι ωραίες, μακριές και υγιείς, έχουν μόνο περίπου 50-100 bp. Είναι σαν να έχουν συντριβεί τα πάντα».
Πρόσθεσε: «Αυτό συμβαίνει επειδή το DNA υποβαθμίζεται και διασπάται. Δεν υπάρχει τρόπος για οποιαδήποτε επιστροφή. Μόλις εξαφανιστεί το DNA, είναι αέναη αλλαγή και τίποτα δεν θα ξυπνήσει», είπε.
Ορισμένα παρασιτικά εντερικά σκουλήκια, ωστόσο, τα οποία εξαπλώνονται μέσω περιττωμάτων, επιβιώνουν περισσότερο από άλλους οργανισμούς και δεν απαιτούν όλα τα παράσιτα έναν ζωντανό ξενιστή για να επιβιώσουν. Ωστόσο, δεν αποτελούν μεγάλη ανησυχία.
Ο Δρ Μίτσελ λέει: «Μπορούν να είναι πολύ πιο ανθεκτικά και να διαρκέσουν μερικούς μήνες ή μερικές φορές χρόνια, αλλά κανένα από αυτά δεν επιβιώνει για χιλιάδες χρόνια. Η συντριπτική πλειοψηφία των παρασίτων πεθαίνουν μαζί με τους ξενιστές τους επειδή δεν έχουν τρόπο να επιβιώσουν.
Ακόμα κι αν ένας από αυτούς τους αρχαίους οργανισμούς είναι ακόμα ζωντανός και θέλει να λειτουργήσει, οι μάσκες, τα γάντια και άλλα προστατευτικά εργαλεία που φορούν οι ερευνητές για να μην μολυνθούν οι μούμιες εμποδίζουν επίσης την εξάπλωση παθογόνων παραγόντων.