Πώς σχολιάζει ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας τις εξωφρενικές τιμές στα ακίνητα, αλλά και τις παρεμβάσεις παραπληροφόρησης στις εκλογές που διεξάγονται εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Τι λέει για την αμυντική αυτονομία της ΕΕ.
Η δεύτερη επιτροπή φον ντερ Λάιεν περιλαμβάνει και επίτροπο αρμόδιο για την στέγαση, ενώ τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν την σύσταση ειδικής επιτροπής για την στεγαστική κρίση.
Η ύπαρξη της στεγαστικής κρίσης επιβεβαιώνεται πλέον και από τους αριθμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την Eurostat, περισσότερα από το 10% των νοικοκυριών στις πόλεις πληρώνουν πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για έξοδα στέγασης. Το ποσοστό αυτό είναι μεσοσταθμικό, δηλαδή αλλού είναι χαμηλότερο και αλλού υψηλότερο. Στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερο, καθώς αφορά πάνω από έναν στους τέσσερις κατοίκους πόλεων.
Με το ζήτημα έχει ασχοληθεί ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Δημήτρης Τσιόδρας, τον οποίο συναντήσαμε στο περιθώριο της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
Euronews: Περπατώντας στο Στρασβούργο, πέρασα έξω από ένα μεσιτικό γραφείο και με τις τιμές που είδα, κατά το κοινώς λεγόμενο, μου έφυγαν τα σαγόνια. Διαμέρισμα 27 τετραγωνικών 192.000 ευρώ ήταν το πιο ακραίο και, παρά το ότι προφανώς το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αυτές οι τιμές είναι που απαντούν στο ερώτημα γιατί οι σημερινοί τριαντάρηδες αργούν τόσο πολύ να φύγουν από το παιδικό τους δωμάτιο.
Δημήτρης Τσιόδρας: Είναι πράγματι έτσι όπως το όπως το λέτε και είναι κάτι το οποίο έχουμε επισημάνει και έχω επισημάνει και εγώ προσωπικά και στην Ολομέλεια, αλλά και στις αρμόδιες επιτροπές που μετέχω, στην επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων αρκετά. Ως εκ τούτου ήρθε και στο Ευρωκοινοβούλιο, προκειμένου να συζητηθεί στην Ολομέλεια ως θέμα και έχει οριστεί και ειδικός επίτροπος, επειδή πράγματι είναι, όπως το είπατε. Αυτή τη στιγμή ένας νέος άνθρωπος πρέπει να δαπανήσει ένα μεγάλο μέρος του μισθού του, που όταν ξεκινάς δεν είναι και ο μεγαλύτερος, προκειμένου να μείνει σε ένα σπίτι. Ως εκ τούτου, επιλέγει να μένει με τους γονείς του. Είναι κάτι το οποίο έχουμε σε όλη την Ευρώπη και παράλληλα έχουμε και δημογραρικό πρόβλημα.
Euronews: Είμαστε δεύτεροι σε όλη την Ευρώπη - πίσω μόνο από τους Κροάτες - στην ηλικία που φεύγουμε από το πατρικό σπίτι.
Δ.Τ.: Και στις υπόλοιπες χώρες που φεύγουν έχουν τεράστιο θέμα και γι'αυτό ακριβώς ξέρει πάρα πολύ καλά όποιος πάει να ενοικιάσει σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πώς είναι τα πράγματα. Εκεί λοιπόν χρειάζονται πολιτικές. Είναι εθνική πολιτική βεβαίως το στεγαστικό, αλλά χρειάζεται παρέμβαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και αυτό ακριβώς λέει και το ψήφισμα, παρέμβαση σε πολλά επίπεδα. Ένα είναι το να διευκολύνεις την ανέγερση νέων κατοικιών, το να δοθεί η δυνατότητα σε ζευγάρια ή και σε ανθρώπους μόνους να μπορούν να ενοικάσουν ή να αγοράσουν ένα σπίτι σε πιο προσιτές τιμές. Στην Ελλάδα έχουμε εφαρμόσει το πρόγραμμα «Σπίτι μου». Είχε αρκετή επιτυχία το πρώτο και το δεύτερο που βγαίνει τώρα πιστεύω ότι θα έχει την ίδια. Επίσης να δοθούν στην αγορά κλειστά διαμερίσματα. Τρίτον, να δούμε τι γίνεται με το Airbnb που ήδη έχουν λάβει μέτρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες και η Ελλάδα βεβαίως σε αυτό. Όλα αυτά λοιπόν, συζητούμε ένα πακέτο μέτρων και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το πώς μπορεί αυτό το πράγμα να αντιμετωπιστεί, γιατί πράγματι είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι σήμερα. Όταν είσαι αναγκασμένος το μισό του μισθού σου να το δίνεις στο ενοίκιο, από εκεί και πέρα τι προγραμματισμό να κάνεις και τι να σου μείνει να ζήσεις;
Euronews: Και δεν είναι και εύκολο να πάρει δάνειο ένας νέος άνθρωπος.
Δ.Τ.: «Όχι, δεν είναι εύκολο. Όλα αυτά λοιπόν και σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων είναι θέματα τα οποία θα κουβεντιάσουμε. Είναι θετικό το ότι ορίστηκε ειδικός επίτροπος για το στεγαστικό και ότι υπάρχει πίεση και από πλευράς Ευρωκοινοβουλίου και με το σημερινό ψήφισμα το οποίο είχαμε, αλλά και με όλες τις κουβέντες που έχουν γίνει προκειμένου σε αυτό το θέμα να υπάρχει και ευρωπαϊκή απάντηση παράλληλα με τις εθνικές πολιτικές.
Euronews: Προχωράμε στο επόμενο που ήθελα να θίξω μαζί σας και λόγω του επαγγελματικού σας παρελθόντος. Φαντάζομαι ότι θέματα παραπληροφόρησης σας αγγίζουν ιδιαίτερα. Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ακυρώθηκαν προεδρικές εκλογές λόγω παραπληροφόρησης. Ίσως να μπορούσε κάποιος να το φανταστεί αυτό σε ένα ακραίο σενάριο για τη Γεωργία ή για τη Μολδαβία, υπό την έννοια ότι είναι τρίτες χώρες, όπου δεν έχουμε τόσο αποτύπωμα ως Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, όταν υπάρχει ακύρωση προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία, μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την οδηγία για τις ψηφιακές υπηρεσίες σε ισχύ, αυτό δεν σας ανησυχεί; Δεν είναι οι Ευρωπαίοι πολίτες προστατευμένοι; Έχουμε και σημαντικές εκλογές στη Γερμανία. Θα γίνει και εκεί το ίδιο;
Δ.Τ.: Μας ανησυχεί πολύ. Είναι μια πραγματικότητα και η προσπάθεια επηρεασμού από άλλες δυνάμεις εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τα στοιχεία τα οποία παρουσίασαν οι Ρουμάνοι συνάδελφοι υπήρχε πράγματι μια σημαντική προσπάθεια παρέμβασής. Καταλαβαίνουμε ότι είναι θέμα δικό τους περισσότερο να το εξηγήσουν παρά δικό μας, αλλά πράγματι μας ανησυχεί. Χρειάζεται μεγαλύτερη οχύρωση των δημοκρατιών της Ευρώπης από προσπάθειες άλλων δυνάμεων να παρέμβουν σε εκλογές. Δεν είναι πρώτη φορά που το ακούμε. Θυμάστε και παλαιότερα ότι είχαν γίνει πάρα πολλές καταγγελίες.
Euronews: Ναι, αλλά να ακυρωθεί εκλογική αναμέτρηση;
Δ.Τ.: Κοιτάξτε, κι αυτό είναι κάτι το οποίο είναι υπόθεση βεβαίως των ρουμανικών αρχών και του ρουμανικού δικαστηρίου για το ποια ήταν παρέμβαση, πόσο επηρέασε το εκλογικό αποτέλεσμα. Δεν μπορώ να πω εγώ κάτι.
Euronews: Είναι πρωτοφανές όμως.
Δ.Τ.: Προφανώς είναι πρωτοφανές. Αλλά υποθέτω ότι για να ληφθεί αυτή η απόφαση υπήρχαν και τα απαραίτητα στοιχεία που την τεκμηριώνουν και θα δούμε και στο μέλλον, υποθέτω, προσπάθειες παρέμβασης ξένων δυνάμεων όπως έχουμε δει και μέχρι σήμερα. Τώρα το ζήτημα είναι πώς οχυρωνόμαστε απέναντι σε αυτό και πόσο και το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί και οι αρχές Και όχι μόνο μέσα από την έρευνα που θα γίνει σε επίπεδο προεκλογικό, αλλά και έχοντας τις κεραίες μας ανοιχτές, προστατευόμαστε από τέτοιου είδους φαινόμενα. Θα είναι δεδομένο ότι κάποιες δυνάμεις θα προσπαθούν να διαμορφώνουν αποτελέσματα».
Euronews: Η Ολομέλεια του Δεκεμβρίου στο Στρασβούργο αποφάσισε για τη δημιουργία ειδικής επιτροπής για το στεγαστικό, αποφάσισε και την αναβάθμιση της υποεπιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας σε επιτροπή αυτόνομη, ξεχωριστή. Δεν ξέρω αν αυτή η αναβάθμιση του κεφαλαίου «Αμυνα» σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να με καθησυχάζει ή να με ανησυχεί για το τι μέλλει γενέσθαι. Αν δηλαδή τα όσα γίνονται στην Ουκρανία αύριο μεθαύριο θα περάσουν και στο δικό μας το χώρο. Θέλω να μου πείτε εσείς πώς το βλέπετε; Και επιπροσθέτως, επειδή έρχεται και και ο προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης οσονούπω, θα βρεθούν λεφτά ούτως ώστε να στηρίξουμε την Ουκρανία, εφ' όσον αποφασίσει αποφασίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να μη στηρίξουν άλλο;
Δ.Τ.: Μετά από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη γίναμε καταναλωτές ασφαλείας, δηλαδή αφεθήκαμε στην αμερικανική ομπρέλα ουσιαστικά και στο ΝΑΤΟ. Το πρώτο σχέδιο το οποίο επιχειρήσαμε να κάνουμε ως Ευρώπη το 1953, το σχέδιο Πλεβέν για κοινή άμυνα, ναυάγησε, γιατί υπήρχε το μεγάλο ερώτημα τι θα κάνουμε με τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας, ειδικά μάλιστα όταν πριν από κάποια χρόνια οι γερμανικές μεραρχίες παρήλαυναν ως στρατοί κατοχής στα κέντρα των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες στρέφουν το ενδιαφέρον τους στην Ασία. Όσοι πίστευαν ότι είναι το τέλος της ιστορίας με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ διαψεύστηκαν, γιατί η ιστορία έχει επιστρέψει και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Ως εκ τούτου, η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει περισσότερο δράση σε σχέση με τη δική της άμυνα, με τη δική της ασφάλεια. Για να το κάνει αυτό, που θα βάλει και το χέρι στην τσέπη, εκτός του να αποκτήσει ενιαία πολιτική, αμυντική κλπ κλπ. Και δεν μιλάω για την Ελλάδα, γιατί εμείς βάζουμε το χέρι στην τσέπη και πολύ μάλιστα. Πρέπει και οι υπόλοιπες χώρες να ανεβάσουν το επίπεδο των δαπανών τους. Εδώ είναι ένα ερώτημα αν θα συνεχίσουμε να «ψωνίζουμε» εκτός Ευρώπης, γιατί το 80% των αγορών αμυντικού εξοπλισμού γίνονται εκτός Ευρώπης και κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή αν θα μένουν χρήματα στην Ευρώπη ενισχύοντας την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Όπως είπατε πολύ σωστά, είναι ζήτημα το πού θα βρεθούν αυτά τα χρήματα, γιατί δεν γίνεται να κοπούν από άλλες πολιτικές. Έχουν υπάρξει διάφορες προτάσεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προτείνει τη δημιουργία ενός ευρωομολόγου που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τέτοιες ανάγκες και νομίζω ότι προς τα εκεί θα πρέπει να κατευθυνθεί η Ευρώπη.
Euronews: Η Γερμανία είχε αντιδράσει στο ευρωομόλογο για την ανάκαμψη μετά την πανδημία και ο τρόπος που πείστηκε είναι το να πρόκειται για μια προσωρινή sui generis λύση μέχρι το 2026. Αυτή τη στιγμή οι Γερμανοί είναι σε μια ασταθή κατάσταση, όπως και η Γαλλία. Η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη ευνοεί τέτοιου είδους συμφωνίες;
Δ.Τ.: Δυστυχώς το ότι δεν έχουμε στη Γερμανία και στη Γαλλία, στις δύο μεγαλύτερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολιτική σταθερότητα, αυτό επηρεάζει καθοριστικά τις ευρωπαϊκές πολιτικές και τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Θυμάστε ότι όλα τα βήματα που έχουν γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν γίνει με ατμομηχανή τον περιβόητο γαλλογερμανικό άξονα και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Σήμερα όμως και οι δύο χώρες, ειδικά η Γερμανία, πιέζονται και θα πιεστούν και από τις εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Δεν ξέρω ποιος θα είναι ο τρόπος να βάλουν το χέρι προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τις αυξημένες δαπάνες για την άμυνα, που εκ των πραγμάτων θα κληθούν να πληρώσουν. Όπως θυμάστε στην αρχή υπήρχε αντίδραση και για το. Ταμείο Ανάκαμψης σε ευρωπαϊκό επίπεδο από πλευρά της Γερμανίας, όμως πείστηκε προκειμένου να προχωρήσει. Πιστεύω και αυτή τη φορά οι ανάγκες που υπάρχουν θα πιέσουν έτσι ώστε να πάμε σε μία λύση, γιατί διαφορετικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα γίνει να έχουμε άμυνα την οποία χρηματοδοτούμε σε επίπεδο Ευρώπης, αλλά κανείς να μη βάλει το χέρι στην τσέπη».
Euronews: Και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και πάντα οι χώρες οι οποίες - για το πω κομψά - είναι λίγο πιο κοντά στη μεριά της Ρωσίας, οι οποίες θα στυλώσουν τα πόδια σε ένα αμυντικό σχέδιο, το οποίο, επί του παρόντος τουλάχιστον, έχει απέναντί του τη Ρωσία.
Δ.Τ.: Οι χώρες οι οποίες βρίσκονται κοντά στη Ρωσία είναι αυτές οι οποίες είναι, να το πω και οι πιο θερμές σε ό,τι έχει να κάνει με με τα προβλήματα που υπάρχουν με τη Ρωσία. Δηλαδή με το που ακούν «Ρωσία», όπως εμείς έχουμε πρόβλημα με την Τουρκία, αμέσως χτυπάει καμπανάκι σε αυτές τις χώρες, ακριβώς επειδή ήταν υπό σοβιετική κατοχή πολλά πολλά χρόνια. Θεωρούν πάρα πολύ μεγάλο κίνδυνο τη Ρωσία.
Euronews: Εννοώ κοντά στην Ρωσία ιδεολογικά, όχι γεωγραφικά. Για παράδειγμα, η Ουγγαρία δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσει σε κάτι το οποίο θεωρεί ότι έχει ως στόχο τη Ρωσία.
Δ.Τ.: Δεν πρόκειται να συναινέσει σήμερα με τον κ. Όρμπαν. Αλλά ξέρετε, στην πολιτική πάρα πολλά πράγματα αλλάζουν. Δεν λέω ότι θα αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά και η Ουγγαρία έχει στο παρελθόν υποστεί πάρα πολλά. Υπάρχουν και εκεί ισχυρές φωνές αντίδρασης σε σχέση με τη Ρωσία. Σε σχέση όμως με την Ρωσία, να σας πω κάτι. Η Ρωσία δεν πρόκειται να μετακομίσει, σωστά;
Euronews: Η γεωγραφία δεν αλλάζει.
Δ.Τ.: Δεν αλλάζει. Άρα θα πρέπει σε κάποια στιγμή - όχι τώρα βεβαίως, θα πρέπει πρώτα να λήξει η ιστορία στην Ουκρανία - να δούμε ποια θα είναι η σχέση της Ευρώπης με την Ρωσία. Γιατί έχουμε περάσει στο παρελθόν, τις προηγούμενες δεκαετίες και τους προηγούμενους αιώνες από πολλά κύματα. Από συμμαχίες, από πολέμους κλπ. Θα πρέπει λοιπόν όλα αυτά να τα δούμε και σε δεύτερο χρόνο, αλλά σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη το ξέρει και θα το μάθει και με πολύ πιο έντονο τρόπο το επόμενο διάστημα ότι θα πρέπει να στηριχθεί περισσότερο στα πόδια της και να αποκτήσει, τουλάχιστον όσον αφορά τον περίγυρό της, πολύ πιο ισχυρό ρόλο. Είτε αφορά τη Ρωσία, είτε αφορά τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Ενδιαφέρουν περισσότερο την Ευρώπη από τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτά τα θέματα και νομίζω ότι με πολύ πιο έντονο τρόπο θα τεθούν στο τραπέζι».