Ενώ ορισμένοι έχουν επικρίνει ότι αυτή η σκληρή προσέγγιση αντιβαίνει στις δημοκρατικές αρχές του Ισραήλ, άλλοι υποστηρίζουν ότι έχει βοηθήσει στη διατήρηση της εικόνας της χώρας ως ισχυρής δύναμης στον κόσμο και έχει καταστήσει πιο δύσκολη τη διείσδυση των μυστικών υπηρεσιών.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ
Σε όλες τις μάχες του, το Ισραήλ υιοθετεί μια προσεκτική προσέγγιση στην κάλυψη των ευαίσθητων γεγονότων ασφαλείας από τα μέσα ενημέρωσης, αποφεύγοντας να αποκαλύψει την ακρίβεια των επιθέσεών του, είτε αυτές χτυπούν είτε χάνουν τους στόχους τους. Προστατεύει επίσης τις κινήσεις των δυνάμεών του στο έδαφος, ακόμη και ορισμένα από τα αποτελέσματα των κυβερνητικών συνεδριάσεων, εμποδίζοντας τους δημοσιογράφους να δημοσιεύουν αυτό που θεωρεί ότι είναι συντεταγμένες και πληροφορίες πληροφοριών που θα μπορούσαν εύκολα να αξιοποιηθούν από τους "εχθρούς".
Ενώ ορισμένοι έχουν επικρίνει ότι αυτή η σκληρή προσέγγιση αντιβαίνει στις δημοκρατικές αρχές εντός του Ισραήλ, άλλοι υποστηρίζουν ότι έχει βοηθήσει στη διατήρηση της εικόνας της χώρας ως ισχυρής δύναμης στον κόσμο και έχει καταστήσει πιο δύσκολη τη διείσδυση των μυστικών υπηρεσιών.
Από το ξέσπασμα της αντιπαράθεσης με την Τεχεράνη, οι στρατιωτικοί λογοκριτές έχουν δώσει τακτικά οδηγίες στους πολίτες να εμποδίζουν τη δημοσίευση βίντεο που καταγράφουν πού έχουν προσγειωθεί πύραυλοι και να απενεργοποιούν τις ανοιχτές κάμερες κοντά σε στρατηγικές και στρατιωτικές τοποθεσίες.
Επέβαλε επίσης περιορισμούς σε δύο τοποθεσίες που χτυπήθηκαν από πυραύλους από το Ιράν, σύμφωνα με δημοσιεύματα εβραϊκών μέσων ενημέρωσης.
Παρά ταύτα, διαρροές από τα τηλέφωνα Ισραηλινών πολιτών ή ακόμη και Αράβων εντός της Πράσινης Γραμμής, που καταγράφουν τις τοποθεσίες των ιρανικών χτυπημάτων, κυκλοφορούν σε εβραϊκά μέσα ενημέρωσης, όπως τα Yediot Aharonot, Times of Israel, Israel Hayom, ενώ ακόμη και η φιλελεύθερη εφημερίδα Haaretz, η οποία είναι γνωστή για την αντίθεσή της στην κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου, σιωπά.
Σύνοδος για τη διάδοση των κατευθυντήριων γραμμών σε ξένα μέσα ενημέρωσης
Το Israel Hayom επέκρινε την κάλυψη ορισμένων αραβικών μέσων ενημέρωσης, όπως το Al Jazeera του Κατάρ, εντός του ισραηλινού εδάφους, ισχυριζόμενο ότι "μεταδίδουν ζωντανά από σημεία προσγείωσης ρουκετών στο Ισραήλ, κατά παράβαση των κατευθυντήριων γραμμών ασφαλείας".
Ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας εξέδωσε κοινή δήλωση με τον υπουργό Επικοινωνιών του Ισραήλ, ανακοινώνοντας ότι οι αρχές διερευνούν τους ισχυρισμούς για τη μετάδοση εικόνων από ιρανικές τοποθεσίες πυραύλων.
Η δήλωση εξηγεί ότι οι ομάδες επιτόπιας επιθεώρησης επιβεβαίωσαν ότι οι φωτογράφοι δεν ανήκαν στο Αλ Τζαζίρα ή στο Αλ Μαγιαντίν, αλλά σε άλλα ξένα μέσα ενημέρωσης. Σημειώνεται επίσης ότι δεν υπάρχει γενική απαγόρευση της κινηματογράφησης, υπό την προϋπόθεση ότι οι φωτογράφοι συμμορφώνονται με τις οδηγίες της στρατιωτικής λογοκρισίας και δεν τις παραβιάζουν.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο Υπουργός Επικοινωνιών ζήτησε επείγουσα συνάντηση με τον στρατιωτικό λογοκριτή για να συζητηθούν και να διευκρινιστούν οι διαδικασίες εφαρμογής των οδηγιών λογοκρισίας σε δημοσιογράφους ξένων μέσων ενημέρωσης που ενδέχεται να αποτελούν απειλή για την κρατική ασφάλεια.
Η στρατιωτική αρχή λογοκρισίας στο πλαίσιο των IDF
Το 1953, η σχέση μεταξύ του στρατού και των μέσων ενημέρωσης στο Ισραήλ ρυθμίστηκε με τη σύσταση της Επιτροπής Συντακτών, η οποία παρείχε στους δημοσιογράφους έναν βαθμό αυτολογοκρισίας, με την απαίτηση να λαμβάνουν στρατιωτική έγκριση για τη δημοσίευση ευαίσθητων άρθρων, επί ποινή δίωξης και νομικών κυρώσεων.
Η ισραηλινή λογοκρισία βασίζεται στους νόμους έκτακτης ανάγκης που εκδόθηκαν από τη βρετανική εντολή το 1945, και οι ισραηλινοί νόμοι απαγορεύουν τη δημοσίευση οποιουδήποτε διαβαθμισμένου υλικού από τα εθνικά αρχεία για τουλάχιστον ένα τέταρτο του αιώνα.
Το άρθρο 44 του βασικού νόμου ορίζει ότι "όλες οι κυβερνητικές αποφάσεις και οι υπουργικές συνεδριάσεις που αφορούν υποθέσεις ασφαλείας θεωρούνται μυστικά που δεν μπορούν να δημοσιευθούν, παρά μόνο με την άδεια του πρωθυπουργού ή οποιουδήποτε άλλου εξουσιοδοτημένου προσώπου".
Οι ισραηλινοί νόμοι παρέχουν επίσης στη στρατιωτική λογοκρισία στο στρατό, από το 1988 υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, το δικαίωμα να εξετάζει το δημοσιογραφικό υλικό πριν από τη δημοσίευση, ιδίως αν αυτό αφορά την κρατική ασφάλεια.
Η λογοκρισία επεκτείνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Με την ανάπτυξη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η στρατιωτική λογοκρισία έχει εξελιχθεί ώστε να συμπεριλάβει ιστότοπους και πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπου έχει συνάψει συμφωνίες με μεγάλες διεθνείς εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter (τώρα X), για τη διαγραφή ή τον αποκλεισμό οποιουδήποτε περιεχομένου θεωρείται επιβλαβές για το Ισραήλ. Παρόλο που το Telegram θεωρείται πιο επιεικής από την άποψη αυτή, αναφορές αναφέρουν ότι η ισραηλινή στρατιωτική λογοκρισία έχει παρέμβει σε ορισμένες περιπτώσεις για να κλείσει κανάλια στην πλατφόρμα.
Άραβες πολίτες και η διάδοση ευαίσθητων πληροφοριών
Ενώ οι Εβραίοι πολίτες του Ισραήλ συμμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό με τις οδηγίες της στρατιωτικής λογοκρισίας, οι Άραβες πολίτες παρουσιάζουν μεγαλύτερη τάση να επαναστατούν, γεγονός που τους καθιστά πιο ευάλωτους σε κυρώσεις στο πλαίσιο αυτό.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ερευνών Pew, ένα ανεξάρτητο αμερικανικό ίδρυμα, οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ τείνουν να δημοσιεύουν ή να μοιράζονται περιεχόμενο που σχετίζεται με πολιτικά ή κοινωνικά ζητήματα συχνότερα από τους Ισραηλινούς Εβραίους (28% έναντι 20%). Ωστόσο, οι Εβραίοι έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από τους Άραβες να δημοσιεύσουν περιεχόμενο που σχετίζεται με τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς (20% έναντι 11%).
Σχεδόν το ένα τέταρτο των Ισραηλινών Αράβων (24%, το μεγαλύτερο ποσοστό των ερωτηθέντων) δηλώνουν ότι δεν αναρτούν ή δεν μοιράζονται καθόλου περιεχόμενο σχετικά με τον πόλεμο, ενώ μεταξύ των Ισραηλινών Εβραίων το ποσοστό αυτό είναι μόλις 6%.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, οι ισραηλινές αρχές έχουν συλλάβει δεκάδες Άραβες πολίτες για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που σχετίζονται με τον πόλεμο. Πολλοί έχουν επίσης υποστεί πειθαρχικά μέτρα σε χώρους εργασίας και σχολεία εξαιτίας των όσων δημοσίευσαν στο διαδίκτυο, σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έδρα το Ισραήλ.