Η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου ανέβασε το έργο στο Barbican Centre υπό την διευθύνση του σερ Αντόνιο Παπάνο
Όταν ακούτε το όνομα Τζάκομο Πουτσίνι, το πρώτο που σκέφτεστε είναι η όπερα. Όμως το πρώτο του σημαντικό έργο ανήκε στην εκκλησιαστική μουσική. Πρόκεται για την τολμηρή και πολύχρωμη "Messa di Gloria". Η Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου ανέβασε το έργο στο «Barbican Centre» υπό την διευθύνση του σερ Αντόνιο Παπάνο.
«Η Messa di Gloria δεν είναι ένα ώριμο έργο αλλά αυτό το κάνει ιδιαίτερα γοητευτικό. Είναι μια πολύ πρώιμη προσπάθεια, αλλά είναι αναμφισβήτητα Πουτσίνι.Ο Πουτσίνι μεγάλωσε σε μια οικογένεια μουσικών, όμως ένα ταξίδι που έκανε για να δει την Αίντα του Βέρντι, πραγματικά του άλλαξε τη ζωή. Η Αίντα ήταν κάτι πραγματικά καινούριο, με μια πιο εξωτική μουσική γλώσσα που γοήτευσε ιδιαίτερα τον νεαρό συνθέτη» υποστηρίζει ο μαέστρος Αντόνιο Παπάνο.
Μετά από αυτή την εμπειρία, ο Πουτσίνι αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα του Βέρντι και αφοσιώθκε στην όπερα. Η «Messa di Gloria» που συνέθεσε το 1880, είναι το μοναδικό του έργο που ανήκει στην εκκλησιαστική μουσική. Ο διάσημος τενόρος Μπέντζαμιν Μπερνχάιμ έχει έναν ιδιαίτερο δεσμό με αυτό το έργο.
«Είναι πολύ αστείο, γιατί αυτό είναι ένα από τα πρώτα έργα που έχω τραγουδήσει.. Ήμουν πολύ νέος τενόρος, αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία ως σολίστ με ακροατήριο και ορχήστρα Είναι σαν να επιστρέφω στην αρχή της πορείας μου. Βεβαίως πολλά έχουν αλλάξει στη φωνή μου, έχουν περάσει πάνω 15 χρόνια. Όλα μοιάζουν με έναν άλλο κόσμο» υποστηρίζει ο Μπέντζαμιν Μπερνχάϊμ.
Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται η Gloria, η οποία έχει ένα πολύ όμορφο σόλο με τον τίτλο «Gratias agimus tibi»
«Θα μπορούσα να πω ότι είναι οπερατικό; Όχι πραγματικά. Είναι ένα στυλ ανάμεσα στην όπερα και στην εκκλησιαστική μουσική. Όμως ορισμένα μέρη φλερτάρουν με την όπερα» δήλωσε ο Αντόνιο Παπάνο.
«Υπάρχει μεγάλη χαρά σε αυτό το έργο και πραγματικά το απολαμβάνουμε καθώς τραγουδάμε. Πρόκειται για μουσική που δοξάζει τον θεό, όχι για ρέκβιεμ. Είναι ένα έργο γεμάτο φως. Η μουσική ρίχνει αυλαία χαμογελώντας. Ενώ περιμένει κάτι να συμβεί, το έργο ολοκληρώνεται. Αυτό είναι τόσο όμορφο» εκτιμά ο Μπέντζαμιν Μπερνχάϊμ.