Ελένη Σκότη: «Η Σιωπηλή Λίμνη εστιάζει στα τραύματά μας και στη θεραπευτική δύναμη της αγάπης»

Η Σιωπηλή Λίμνη
Η Σιωπηλή Λίμνη Πνευματικά Δικαιώματα Επί Κολωνώ
Από Γιώργος Μητρόπουλος
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button

Η Ελένη Σκότη και η θεατρική ομάδα Νάμα ανεβάζουν το βραβευμένο θεατρικό έργο του Νταβίντ Ντεσόλα «Η Σιωπηλή Λίμνη», στο θέατρο Επί Κολωνώ, από την Κυριακή 21 Νοεμβρίου.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η ισπανική θεατρική δραματουργία ανθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Η Ελένη Σκότη και η θεατρική ομάδα Νάμα ανεβάζουν για δεύτερη φορά στη χώρα μας το βραβευμένο θεατρικό έργο του Νταβίντ Ντεσόλα «Η Σιωπηλή Λίμνη», στο θέατρο Επί Κολωνώ, από την Κυριακή 21 Νοεμβρίου.

Στο επίκεντρο βρίσκονται δύο πρόσωπα, που έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες. Ο Όσκαρ (Θανάσης Κουρλαμπάς) είναι ένας καθηγητής που δεν διδάσκει πια εξαιτίας ενός τραγικού περιστατικού που είχε στο σχολείο που εργαζόταν. Δέχεται μετά από παρότρυνση του αγαπημένου του δασκάλου Ιεροφάντη (Χάρης Τσιτσάκης) να αναλάβει τη μελέτη ενός μαθητή. Είναι το παιδί μιας παράξενης και γοητευτικής γυναίκας (Παναγιώτα Βλαντή). Κι εκείνη προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα δικά της τραύματα, που είναι πολύ πιο σοβαρά. Και οι δύο χαρακτήρες προσπαθούν να διαχειριστούν το ακραίο βίωμα και την παραμόρφωση που έχει προκύψει στη ζωή τους από αυτό. Η εξέλιξη της σχέσης τους δεν θα είναι η αναμενόμενη.

«Η Σιωπηλή Λίμνη» είναι ένα έργο γεμάτο ανατροπές, παρεξηγήσεις, σασπένς και χιούμορ. Από την πρώτη σκηνή, ο θεατής αντιλαμβάνεται ότι τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται ή λέγεται σε σχέση με τη ζωή των δύο ηρώων. Εισέρχεται λοιπόν σε ένα σύμπαν όπου πρέπει να κατανοήσει τι είναι πραγματικό και τι όχι, τι είναι ψέμα και τι είναι αλήθεια. Ταυτόχρονα, υπάρχει ένα διαρκές παιχνίδι με το χρόνο, με το παρόν και το παρελθόν που οδηγεί σε μια παραμόρφωση των γεγονότων και της πρόσληψής τους. Η έντονη ποιητική διάσταση του κειμένου σε συνδυασμό με τον μαγικό ρεαλισμό που προκύπτει από την πλοκή, οδηγούν σε μια απρόβλεπτη κορύφωση.

Συναντήσαμε τους συντελεστές, κατά τη διάρκεια της πρόβας τους και συζητήσαμε για το έργο, τους ρόλους, την ανάγκη και τον τρόπο διαχείρισης των τραυμάτων της ζωής μας.

Μάριος Βαλασόπουλος
Ελένη ΣκότηΜάριος Βαλασόπουλος

Ελένη Σκότη: «Αυτό που μου άρεσε στο έργο είναι ο τρόπος που διαχειριζόμαστε ένα τραύμα. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι χωρίς τραύματα. Απλά κάποιων είναι πιο βαθιά. Το σημαντικό είναι πώς θα καταφέρουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας, αντιμετωπίζοντας αυτά τα τραύματα. Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να τα διαχειριστεί. Αυτό που βλέπουμε στο έργο είναι τι θεραπεύει το τραύμα. Αυτό που το θεραπεύει είναι η αγάπη. Η αγάπη ξεκινά από τον εαυτό μας και από τη στιγμή που καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό πραγματικά, τότε μπορούμε να αγαπήσουμε και τον συνάνθρωπό μας».

Γιώργος Χατζηνικολάου: Το έργο αποκαλύπτει με υπέροχο τρόπο ότι η λύση στα προβλήματά μας μπορεί να είναι ο διπλανός μας, ο άλλος άνθρωπος. Το ότι κλεινόμαστε και γινόμαστε πιο αντικοινωνικοί, λόγω των τραυμάτων μας, μας βυθίζει περισσότερο στο τέλμα. Πρέπει λοιπόν να ανοιγόμαστε και να επικοινωνήσουμε. Αυτό το άνοιγμα μπορεί να είναι ο έρωτας, η αγάπη, η πατρική στοργή, μια φιλική σχέση. Είναι οποιοδήποτε άνοιγμα δηλαδή προς κάποιον άλλο άνθρωπο. Έχουμε ανάγκη αυτή την στήριξη.

Ελένη Σκότη: Στο έργο βλέπουμε ακριβώς αυτή την πορεία: δύο κλειστοί άνθρωποι ανοίγονται. Η αγάπη είναι κάτι που μας ισορροπεί. Είναι ένα χάδι που έρχεται στοργικά και μας κρατάει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το τραύμα δεν φεύγει ποτέ. Θα είναι πάντα εκεί. Αυτό που παίζει ρόλο είναι η σχέση μας με αυτό. Γιατί πολλές φορές αδυνατούμε να το συνειδητοποιήσουμε και να το αποδεχτούμε και κάνουμε άλλα πράγματα για να μην το αντιμετωπίσουμε. Πρέπει λοιπόν να βρούμε την εσωτερική δύναμη για να διαχειριστούμε τα τραύματά μας. Δεν υπάρχει happy end στο έργο. Απλά μας δείχνει πως υπάρχει τρόπος να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Γιώργος Χατζηνικολάου: Το έργο έχει ταυτόχρονα μια κοινωνική προέκταση, που μας ενδιαφέρει ως ομάδα Νάμα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το τραύμα έχει προκληθεί από την κακοποίηση που κάνει η κοινωνία μέσω των ΜΜΕ στον μεμονωμένο άνθρωπο. Ο άνθρωπος αυτός γίνεται έρμαιο ενός κιτρινισμού, που ξέρουμε ότι πουλάει. Γίνεται βορά αναγνωστών και τηλεθεατών. Συνεχίζει να ζει τη ζωή του με ένα βαθύ τραύμα. Και η γυναίκα έχει μια αντίστοιχη εμπειρία. Και οι δύο χαρακτήρες βγήκαν στην τηλεόραση για διαφορετικούς λόγους. Τα κανάλια τους εκμεταλλεύθηκαν και έτσι το προσωπικό τους πρόβλημα διογκώθηκε. Άρα το έργο έχει να κάνει επίσης με το τι μπορούμε να προκαλέσουμε στους ανθρώπους, όταν δεν προσέχουμε πώς τους μεταχειριζόμαστε. Πολλές φορές τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ρίχνουν λάσπη στα ίσια και ζητούν συγνώμη στα ψιλά. Συνθλίβουν τον άνθρωπο, κάνοντας τον προϊόν προς κατανάλωση από το αδηφάγο κοινό τους. Αυτό που βλέπουμε στο έργο είναι το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας: τις πληγές και τα συντρίμμια αυτών των δύο ανθρώπων, που έχουν μείνει, μετά το πέρασμα των ΜΜΕ από τη ζωή τους.

Επί Κολωνώ
Η Σιωπηλή ΛίμνηΕπί Κολωνώ

Θανάσης Κουρλαμπάς: Κατά τη γνώμη μου, η Σιωπηλή Λίμνη φωτίζει δύο πράγματα: αυτό που αποκαλούμε ζωτικό ψεύδος, που χρησιμοποιούμε όλοι οι άνθρωποι, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, για να αντιμετωπίσουμε τα θέματά μας. Το δεύτερο στοιχείο είναι η ενσυναίσθηση, που μετατρέπεται σε αγάπη και ερωτική έλξη. Αυτή μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν και τα πιο μεγάλα τραύματα. Ασχέτως αν τα καταφέρουν τελικά. Για μένα αυτό δείχνει το έργο, ότι μπαίνουν σε τροχιά να τα διαχειριστούν. Είναι ένα υπαρξιακό ρεαλιστικό δράμα, που στο τέλος αφήνει μια αχτίδα φωτός. Είναι εντυπωσιακό πόσο φως μπορεί να πάρει το σκοτάδι, μέσα από την ενσυναίσθηση του άλλου. Επίσης αυτό που μου άρεσε είναι η ποίηση του έργου. Ενώ είναι ρεαλισμός, υπάρχουν κάποιες ποιητικές φράσεις, που σε γοητεύουν. Είναι ένα ανθρωπιστικό έργο με πολύ ψυχή».

Παναγιώτα Βλαντή: Η Ιρένε, ο ρόλος που ερμηνεύω, είναι ένα ναυάγιο. Έχει υποστεί μια μεγάλη απώλεια, που της έχει αφήσει ένα βαθύ τραύμα. Δεν έχει καταφέρει να την αποδεχθεί και να τη διαχειριστεί. Για να μπορέσει να επιβιώσει, έχει φτιάξει έναν κόσμο δικό της, αρκετά ποιητικό, που δεν της αρέσει και της αρέσει ταυτόχρονα. Έχει μέσα της κάτι βαρύ και σκοτεινό. Για να το αντιμετωπίσει, έχει δημιουργήσει μια ιδιότυπη συνθήκη. Τότε αποφασίζει να βάλει στο παιχνίδι τον Όσκαρ, γνωρίζοντας ότι έχει κι αυτός ένα σοβαρό τραύμα. Τον καλεί λοιπόν να κάνει μάθημα στο παιδί της.

Θανάσης Κουρλαμπάς: Ο Όσκαρ είναι ένας πολύ δειλός άνθρωπος. Ακολουθεί το πρωτόκολλο και θέλει να είναι σωστός σε όλα. Ένας μαθητής του στο σχολείο τον χτυπά και τον ρίχνει από τις σκάλες. Αυτό του προκαλεί ζημιά στο πόδι. Αυτός δεν θα αντιδράσει. Το περιστατικό καταγράφεται σε βίντεο και αναμεταδίδεται παντού σε όλα τα κανάλια. Παραιτείται από τη θέση του και προσπαθεί να διαχειριστεί όλο αυτό που του συνέβη. Δεν μπορεί να καταλάβει τι πέρασε και τον σάρωσε, γιατί πιστεύει ότι φέρθηκε σε όλα σωστά.

Παναγιώτα Βλαντή: «Αυτή η γυναίκα έχει μια σιωπή, μια εμμονή. Είναι ψυχαναγκαστική και πληγώνει τον εαυτό της. Η γνωριμία με τον Όσκαρ δημιουργεί μια περίεργη έλξη και μια ιδιαίτερα ποιητική ατμόσφαιρα. Το έργο έχει ένα στοιχείο ελπίδας, μια ακτίνα φωτός γιατί παρά το τραύμα της, καταφέρνει να νιώσει κάτι για αυτόν τον άνθρωπο. Οι δύο αυτοί άνθρωποι λοιπόν μπαίνουν σε μια πορεία να διαχειριστούν τα τραύματά τους. Έχουν βρει ο ένας τον άλλο. Οι άμυνες, που έχουν κατασκευάσει, υποχωρούν».

Επί Κολωνώ
Η Σιωπηλή ΛίμνηΕπί Κολωνώ

Θανάσης Κουρλαμπάς: «Παρόλο που και οι δύο αμύνονται, επειδή είναι τραυματισμένοι, σιγά-σιγά με την αγάπη, την ενσυναίσθηση και την έλξη τα καταφέρνουν. Ο άνθρωπος που τους φέρνει κοντά είναι ο Ιεροφάντης, ο παλιός δάσκαλος του Όσκαρ. Οι δυο τους έχουν τακτικές συναντήσεις σε ένα πάρκο. Του κάνει φιλική ψυχοθεραπεία, μέσα από παροτρύνσεις και κουβέντες. Τον βοηθά να βγει από την σκιά που ζει και να διαχειριστεί το τραύμα του. Ο Ιεροφάντης κινεί τα νήματα, καθώς γνωρίζει τα θέματα και των δύο προσώπων. Έτσι προκαλείται ένα ντόμινο. Ο Ιεροφάντης βοηθά τον Όσκαρ να τακτοποιήσει κάποια πράγματα στη ζωή του και αυτός στη συνέχεια βοηθά την Ιρένε να κάνει το ίδιο με τη δική της ζωή.

Χάρης Τσιτσάκης: Ο καθηγητής είναι καταλύτης του έργου. Προσπαθεί να ωθήσει τον παλιό μαθητή του να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί αυτό που του έχει συμβεί. Τα δύο πρωταγωνιστικά πρόσωπα δεν έχουν αποδεχθεί αυτό που τους συμβαίνει. Αυτό που θα τους φέρει σε μια σχετική ισορροπία είναι η συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων, το τι βίωσαν τη στιγμή που τους συνέβη το τραγικό γεγονός. Πολλά πράγματα τα έχουν δημιουργήσει μόνοι τους, αδυνατώντας να ξεπεράσουν το τραύμα. Είναι κάτι πολύ σύνηθες σε όλους μας. Είναι βυθισμένοι σε ένα τέλμα.

Γιώργος Χατζηνικολάου: Η λίμνη παίζει ακριβώς αυτό το ρόλο στο έργο. Συμβολίζει το τέλμα που είναι η ζωή τους, την καθήλωση. Έχει παγώσει στη μέση του χειμώνα και είναι ακίνητη. Καθρεφτίζει την εικόνα τους. Σ’ αυτή τη λίμνη συναντιούνται κάθε Δευτέρα και Παρασκευή ο Όσκαρ με τον Ιεροφάντη και μιλούν για όσα τους απασχολούν. Είναι ένας τόπος που παίζει ένα ρόλο. Είναι ένας πόλος.

Ελένη Σκότη: Η σιωπηλή λίμνη αναφέρεται σε όλα αυτά τα πράγματα που έχουμε μέσα μας και δεν μπορούμε να τα πούμε. Δεν τα έχουμε συνειδητοποιήσει, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να τα αρθρώσουμε. Είναι ανείπωτα. Παραμένουν σιωπηλά μέσα μας.

Χάρης Τσιτσάκης: Είναι ένα έργο πολύ χρήσιμο και ουσιαστικό, αν σκεφτούμε ότι ζούμε σε μια χρονική καμπή. Έχουμε βιώσει σοβαρά οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα τα τελευταία χρόνια που επηρέασαν έντονα τη ζωή μας. Οικονομική κρίση, πανδημία. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να διαχειριστούμε όλες αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές που μας έχουν γονατίσει και να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Νταβίντ Ντεσόλα

Γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1971, ο Νταβίντ Ντεσόλα, είναι θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος. Έχει γράψει είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος 14 θεατρικά έργα πολλά από τα οποία έχουν βραβευτεί (Πλακάκια, Βραβείο Marqués de Bradomín 1999, το μεγαλύτερο βραβείο για νέους δραματουργούς στην Ισπανία), Η σιωπηλή λίμνη (Βραβείο Lope de Vega 2007) κ.α. Τα έργα του έχουν γνωρίσει επιτυχία σε πολλές ισπανόφωνες χώρες της Λατινικής Αμερικής (Αργεντινή, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Παναμά, Ουρουγουάη, Κολομβία) και έχουν παρασταθεί επίσης στη Σουηδία και τις ΗΠΑ (στην ισπανική γλώσσα). Η πρώτη φορά που μεταφράστηκε έργο του σε ξένη γλώσσα ήταν Η σιωπηλή λίμνη στην ελληνική.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Για τον κινηματογράφο έχει γράψει τα σενάρια για 3 ταινίες μεγάλου μήκους και 5 ταινίες μικρού μήκους που έχουν προβληθεί και διακριθεί σε πολλά φεστιβάλ εντός και εκτός Ισπανίας.

Η ταινία τρόμου «Πλατφόρμα» (2019) στην οποία συνυπογράφει μαζί με τον ΠέντροΡιβέρο το σενάριο προβάλλεται στο Netflix και συγκαταλέγεται στις δημοφιλέστερες ταινίες του με εκατομμύρια προβολές μέχρι σήμερα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Νταβίντ Ντεσόλα

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ

Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου

Κοστούμια: Μαρία Αναματερού

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Μουσική και sound design: Στέλιος Γιαννουλάκης

Φωτογραφίες: Γιώργος Χατζηνικολάου, Μαρία Αναματερού

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Τρέιλερ παράστασης: Αποστόλης Κουτσιανικούλης

Βοηθoί σκηνοθέτιδος: Χαρά Στάθη, Ελευθερία Καλύβα

Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Αναματερού

Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Παίζουν οι ηθοποιοί:Παναγιώτα Βλαντή, Θανάσης Κουρλαμπάς, Χάρης Τσιτσάκης

Επί οθόνης: Μάριος Γκιοκουτάι

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

INFO

Επί Κολωνώ

Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, τηλ. 210513 8067

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Πρεμιέρα: Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021, στις 19.00

Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15 & Κυριακή στις 19:00

Ηλεκτρονική Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/i-siopili-limni/

Τιμές εισιτηρίων:

Καθημερινές 16€ (Κανονικό), 14€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό), 13€ (+65)

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Σ/Κ 18€ (Κανονικό), 16€ (+65), 15€ (Φοιτητικό, Ανέργων, Μαθητικό)

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

23 χρόνια ομάδα Νάμα: Από τη «Νύχτα με τις Μάσκες» στη «Βασίλισσα της Ομορφιάς»

Γιώργος Τζιρτζιλάκης: «Η συλλογή του Νίκου Αλεξίου είναι ένα ημερολόγιο, το συναξάρι μιας δεκαετίας»

«Δάσος» & «Eternal you»: Δύο εξαιρετικές ταινίες τεκμηρίωσης στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσ/νίκης