Η καρδιά ενός δότη από την Αθήνα συνέχισε να χτυπάει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της που διήρκεσε πάνω από 1600 χιλιόμετρα, ακόμη και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Η επαναστατική διαδικασία πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο Molinette
Μια πραγματική επανάσταση έλαβε χώρα στο Κέντρο Μεταμοσχεύσεων Καρδιάς και Πνευμόνων του Νοσοκομείου Molinette στο Τορίνο: η καρδιά που επρόκειτο να μεταμοσχευθεί από έναν δότη στην Αθήνα, στην Ελλάδα, διατηρήθηκε σε λειτουργία όχι μόνο κατά τη διάρκεια της μεταφοράς, αλλά και κατά την εμφύτευσή της στον λήπτη.
Η επέμβαση, η οποία πραγματοποιήθηκε τις ημέρες της 40ής επετείου της πρώτης μεταμόσχευσης καρδιάς που πραγματοποιήθηκε στην Ιταλία, θεωρείται εξαιρετική, διότι το μόσχευμα δεν σταμάτησε ούτε κατά τη διάρκεια της εμφύτευσής της στο στήθος του λήπτη, για συνολικά οκτώ ώρες.
Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του νοσοκομείου του Τορίνο, πρόκειται για μια πραγματική επανάσταση που επιτρέπει να ξεπεραστεί το χρονικό εμπόδιο, επειδή η καρδιά αιματώνεται τεχνητά σε όλες τις φάσεις της μεταμόσχευσης, τη μεταφορά και την εμφύτευση, χωρίς να υποφέρει από ισχαιμία που συνδέεται με την έλλειψη αίματος: συνήθως το όργανο έχει μέγιστο χρόνο ισχαιμίας 4 ώρες για να μεταμοσχευθεί.
Πώς μεταφέρθηκε η καρδιά
Ένας Έλληνας δότης σε νοσοκομείο της Αθήνας παραπέμφθηκε από το Εθνικό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων και το Περιφερειακό Κέντρο Μεταμοσχεύσεων του Πιεμόντε στο νοσοκομείο του Τορίνο. Μια ομάδα συλλογής από το νοσοκομείο Molinette, αποτελούμενη από τη Δρ Erika Simonato, τον Δρ Matteo Marro, τον καθηγητή Andrea Costamagna και τη Δρ Domitilla Di Lorenzo, αναχώρησε από το Τορίνο αργά το απόγευμα για να φτάσει στην Ελλάδα με ιδιωτική πτήση. Τα μεσάνυχτα άρχισε η διαδικασία. Η καρδιά αφαιρέθηκε και, αφού τοποθετήθηκε σε ένα μηχάνημα που επιτρέπει την αποκατάσταση της αιμάτωσής της κατά τη μεταφορά, επανεκκινήθηκε.
Η καρδιά άρχισε να χτυπά ξανά στο μηχάνημα αιμάτωσης στην Αθήνα και μεταφέρθηκε σε αυτή την κατάσταση στο Τορίνο. Εν τω μεταξύ, ένας 65χρονος ασθενής με σοβαρή μετεμφραγματική διατατική μυοκαρδιοπάθεια, ο οποίος περίμενε μεταμόσχευση για περίπου ένα χρόνο, εισήχθη στο χειρουργείο καρδιοχειρουργικής και προετοιμάστηκε για να λάβει το μόσχευμα.
Η καρδιά έφτασε στο χειρουργείο και χτυπούσε στη μηχανή αιμάτωσης για περίπου έξι ώρες. Ο λήπτης τέθηκε σε εξωσωματική κυκλοφορία και η παλιά, ανεπαρκής καρδιά του αφαιρέθηκε. Σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική, η προς μεταμόσχευση καρδιά δεν σταμάτησε, αλλά συνδέθηκε με την εξωσωματική κυκλοφορία που κράτησε τον ασθενή στη ζωή. Με τον τρόπο αυτό, η νέα καρδιά αποσυνδέθηκε από το μηχάνημα αιμάτωσης που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά, ενώ διατηρήθηκε η ίδια η αιμάτωση και ο καρδιακός παλμός.
Η επιτυχής μεταμόσχευση που πραγματοποιήθηκε από τους καθηγητές Massimo Boffini, Antonino Loforte και Barbara Parrella, με τη βοήθεια της αναισθησιολόγου Dr. Rosetta Lobreglio, πραγματοποιήθηκε με την καρδιά να χτυπάει φυσικά, αρχικά υποστηριζόμενη από τα χέρια των χειρουργών και τελικά στη φυσική της θέση, δηλαδή στην περικαρδιακή κοιλότητα του ασθενούς. Η πορεία μετά τη μεταμόσχευση κύλησε ομαλά και ο ασθενής μεταφέρθηκε από τη μονάδα εντατικής θεραπείας στον κανονικό θάλαμο της καρδιοχειρουργικής μετά από λίγες ημέρες.
Η μεταμόσχευση αυτή, αναφέρει το νοσοκομείο, αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό ορόσημο**, καθώς εξαλείφει την ταλαιπωρία του οργάνου** πριν από την εμφύτευσή του και ανοίγει νέα σενάρια, αδιανόητα μέχρι πρότινος για τη σύγχρονη μεταμοσχευματολογία.