Ο Ντομινίκ Μπερζουντέ είναι μέλος αυτού του δικτύου που τοποθετεί ειδικές φωλιές για τις μικρές κουκουβάγιες. Η δράση του βοήθησε στην ανάπτυξη του είδους που κινδύνευε με εξαφάνιση
Ο Ντομινίκ Μπερζουντέ λάτρευε την φύση από τότε που ήταν μικρός. Μετά την δουλειά του, περνούσε ολόκληρα βράδια τοποθετώντας φωλιές στα δέντρα της Αλσατίας, κοντά στα σύνορα με την Γερμανία. Ανήκει σε ένα δίκτυο εθελοντών που έχουν ως αποστολή να σώσουν τη μικρή κουκουβάγια που απειλείται με εξαφάνιση. Αυτό το μικρό πουλί ζει εδώ από τον Μεσαίωνα. Παραλίγο όμως να εξαφανιστεί εντελώς τη δεκαετία του 1990:
«Η μικρή κουκουβάγια είναι εξαιρετικό παράδειγμα ενός είδους που σχεδόν εξαφανίστηκε από την Αλσατία ή έφτασε στο μικρότερο πληθυσμό που είχε ποτέ. Έχει μια δεύτερη ευκαιρία, χάρη στην εμπλοκή εθελοντών. Αυτοί προχώρησαν σε δράσεις, που βοήθησαν το είδος να αναπτυχθεί και να έχει σήμερα θετική δυναμική.
Τα πουλιά αυτά καταναλώνουν πολλά έντομα το καλοκαίρι. Δυστυχώς στη Γαλλία έχουμε απολέσει το 80% του πληθυσμού των εντόμων σε 30 χρόνια, από τα οποία τρέφονται πολλά πουλιά, όπως η κουκουβάγια.
Καταστρέψαμε πολλούς οπωρώνες. Χάθηκαν οι περισσότεροι περιαστικοί οπωρώνες. Το ίδιο και αυτοί στην επαρχία. Πολλά παλιά δέντρα εξαφανίστηκαν. Ειδικά δέντρα με φρούτα που είχαν φυσικές κοιλότητες που χρησιμοποιούσε η μικρή κουκουβάγια για να αναπαραχθεί.
Η τοποθέτηση φωλιών βοήθησε τον πληθυσμό της κουκουβάγιας να ανακάμψει. Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι αντικαθιστούν πολύ εύκολα τις φυσικές κοιλότητες που δεν έχει πλέον στη διάθεσή του το πουλί. Αυτός είναι ένας περιοριστικός παράγοντας, γιατί αν δεν υπάρχουν άλλες φυσικές κοιλότητες στο περιβάλλον που να επιλέγει το πουλί, τότε αυτό δεν θα μπορέσει να ζήσει και να αναπαραχθεί. Αυτό είναι το πλεονέκτημα του να τοποθετούμε φωλιές σε περιβάλλοντα, όπως αυτό εδώ».