Στην Ευρώπη διενεργείται ήδη ένα καυτό ντιμπέιτ. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ευελιξία στον προϋπολογισμό; Ιταλία και Γαλλία έχουν ανακοινώσει τον προϋπολογισμό τους και πιέζουν για ευελιξία, έτσι ώστε να μπορέσουν οι οικονομίες τους να βγουν από την ύφεση. Οι προϋπολογισμοί είναι υπό το βλέμμα της στενής παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Στη σημερινή εκπομπή συνομιλούμε με τον πρόεδρο του Euroworking Group Τόμας Βίζερ για το αν είναι εφικτή αυτή η τάση για ευελιξία σε μερικές χώρες ή απλώς τα κράτη αναζητούν επιείκεια στη δημοσιονομική πειθαρχία σε δύσκολους καιρούς.
Ιδού λοιπόν το ντιμπέιτ. Μερικές μεγάλες χώρες πιστεύουν, ότι η μειωμένη ζήτηση και οι ετήσιες περικοπές του προϋπολογισμού χειροτερεύουν την κατάσταση στην Ευρώπη. Βλέπετε το χρέος και τις προβλέψεις για το έλλειμμα της Γαλλίας. Οι συνθήκες είναι κακές και στην Ιταλία.
Άλλες μεγάλες χώρες με πιο ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς ή με πλεόνασμα εκτιμούν, ότι η χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, που αποσκοπεί σε ώθηση της οικονομίας, απλώς μειώνει την πίεση στις κυβερνήσεις για μεταρρυθμίσεις.
Ιταλία και Γαλλία θέλουν η ΕΕ να χαλαρώσει τους κανόνες, τη στιγμή που άλλες χώρες επιμένουν, ότι πρέπει να τηρηθούν οι δημοσιονομικοί κανόνες.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης, ορισμένες χώρες στα πρόθυρα της χρεωκοπίας χρειάστηκαν διάσωση υπό την εποπτεία της τρόικας. Όλα όμως τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν να συμμορφώνονται με αυστηρούς κανόνες, προκειμένου να αποτρέψουν τις κυβερνήσεις να ξοδεύουν περισσότερα από αυτά που εισπράττουν. Όλα αυτά δίνουν τη δυνατότητα στις χώρες να προετοιμαστούν για το κακό σε καλές εποχές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, με στόχο την εξασφάλιση δημοσιονομικής πειθαρχίας. Κάθε κράτος πρέπει να συμμορφωθεί με τους ίδιους κανόνες εγκρίνοντας τον προϋπολογισμό με ανώτατο όριο ελλείμματος 3% επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.Επιπλέον το ύψος του συνολικού χρέους κάθε κράτους δεν πρέπει να υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ.
Η πολιτική που υιοθετήθηκε το 2012 από τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Σίνζο Αμπε, που ονομάστηκε “Abenomics”, βασίζεται σε τρεις άξονες: τα πακέτα ενίσχυσης της ανάπτυξης, τη χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Η χώρα αντιμετωπίζει ένα τεράστιο έλλειμμα και έχει το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος του κόσμου, σε ποσοστό επί του ΑΕΠ.
Οι πρώτες συνέπειες της πολιτικής Abenomics ήταν θετικές και αφορούν στη εμπιστοσύνη των καταναλωτών και στο χρηματιστήριο του Τόκιο που είχε άνοδο με τα υψηλότερα ετήσια κέρδη.
Συνεχίζουμε από το σημείο που άφησε ο Τζιάνι. Κοντά μας είναι ο Τόμας Βίζερ, επικεφαλής του Euroworking group.
Περισσότερες πληροφορίες στο βίντεο της εκπομπής.