Η χρήση των κινητών για απεικονίσεις 4 διαστάσεων

Η χρήση των κινητών για απεικονίσεις 4 διαστάσεων
Από Ioannis Giagkinis
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Σε έναν κόσμο που τα smartphones, οι αισθητήρες και οι κάμερες βρίσκονται παντού, ορισμένοι ευρωπαίοι ερευνητές ονειρεύονται να τα χρησιμοποιήσουν με διαφορετικό…

Σε έναν κόσμο που τα smartphones, οι αισθητήρες και οι κάμερες βρίσκονται παντού, ορισμένοι ευρωπαίοι ερευνητές ονειρεύονται να τα χρησιμοποιήσουν με διαφορετικό τρόπο.

Θέλουν με αυτά να δημιουργήσουν τρισδιάστατες απεικονίσεις, με την βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών.

«Η ανασυγκρότηση αυτών των τρισδιάστατων απεικονίσεων κοστίζει πολύ στις μέρες μας. Ένας λόγος είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιηθεί πολύ ακριβός εξοπλισμός. Επίσης, θα πρέπει να σχεδιάσεις ακριβώς πού θα τοποθετηθούν αυτά τα μέσα προκειμένου να μπορέσουν να καταγράψουν σωστά όλα τα μέρη μιας απεικόνισης. Σε αυτό το πρότζεκτ προσπαθούμε να τις κάνουμε πολύ πιο εύκολα, όχι με ακριβά όργανα, αλλά για παράδειγμα με απλά κινητά τηλέφωνα ή τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, που έχει ο καθένας», αναφέρει ο ειδικός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές Μίχαελ Βίμερ.

Μετά από πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς, φωτογραφίες της στιγμής μετατρέπονται σε τρισδιάστατες απεικονίσεις. Πριν παραχθεί όμως αυτό το αποτέλεσμα, πολύ διαφορετικές τεχνικές προκλήσεις έπρεπε να διευθετηθούν, λένε οι επιστήμονες.

Ο Σαμίρ Αρούντ από το Πολυτεχνείο του Ντάρμστατ εξηγεί: «Οι αρχικές εικόνες έχουν πολύ διαφορετικές κλίμακες. Μερικές έχουν ληφθεί από μακριά. Άλλες εστιάζουν σε λεπτομέρειες. Αν έχω μια φωτογραφία που έχει ληφθεί από μακριά, το δείγμα είναι μάλλον ασαφές. Περνάμε από πάνω του αυτές που έχουν τραβηχθεί από πιο κοντά, προκειμένου να ανακατασκευαστούν σωστά, ακόμα και οι μικρές λεπτομέρειες. Μια άλλη πρόκληση είναι να συνειδητοποιήσουμε ποιες εικόνες δείχνουν τα ίδια επιφανειακά μέρη, ακόμα κι αν παρουσιάζουν διαφορετικές λεπτομέρειες. Το φως μπορεί να είναι διαφορετικό, να έχουμε λαμπερό ήλιο σε μια εικόνα ή συννεφιασμένο ουρανό σε μια άλλη, όμως ο υπολογιστής πρέπει να είναι σε θέση να συσχετίσει τις εικόνες σωστά».

Έτσι, κατά βάση οι επιστήμονες από αυτό το ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα πρέπει να «μάθουν» τους υπολογιστές να καταλαβαίνουν το σχήμα των πραγματικών αντικειμένων σε ένα εξελισσόμενο περιβάλλον.

Όπως λένε, αυτό δεν είναι κάτι απλό. Ο Ταμί Μπουμπεκέρ από το Πολυτεχνείο του Παρισιού αναφέρει: «Έχω αναπτύξει υπολογιστικά μοντέλα και αλγορίθμους για να ερμηνεύουν τα δεδομένα που προέρχονται από τις τρισδιάστατες απεικονίσεις. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι όλα τα στοιχεία που μετρώνται στον πραγματικό κόσμο, μπορεί να είναι ένα εκατομμύριο ή ένα δισεκατομμύριο ψηφιακά στίγματα, μεταφράζονται σε ένα εικονικό τρισδιάστατο αντικείμενο που οι διάφορες εφαρμογές θα μπορούν στην συνέχεια να το χρησιμοποιήσουν. Τελικά, όταν προσπαθείς να φέρεις τον πραγματικό κόσμο σε έναν εικονικό, θα πρέπει να βεβαιωθείς ότι εργάζεσαι επάνω σε τρεις διαφορετικές παραμέτρους την ίδια στιγμή: πρέπει να ψηφιοποιήσεις το σχήμα, την κίνηση και την εμφάνιση του πραγματικού κόσμου για να τα μετατρέψεις σε εικονικές διαδραστικές εφαρμογές».

Οι επιστήμονες εξετάζουν κατά πόσον θα μπορούν εύκολα να μετατρέψουν αυτήν την πραγματικότητα σε… τέσσερις διαστάσεις. Δηλαδή την τρισδιάσταση απεικόνιση συν την εξέλιξη στον χρόνο.

Για παράδειγμα, έχουν αναπτύξει συστήματα για να ανακατασκευάζουν γραφικά 4 διαστάσεων από φωτογραφίες που λαμβάνουν οι αρχαιολόγοι κατά τις ανασκαφές τους. Ο ειδικός στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές Πάολο Τζινιόνι αναφέρει: «Έτσι, ενώ κάνουμε πλοήγηση σε αυτήν την τρισδιάστατη γραφική απεικόνιση, μπορούμε να δούμε διαδραστικά τα μέρη που έχουν αλλάξει κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών και τα μέρη που έμειναν αμετάβλητα από τους αρχαιολόγους κατά τη διάρκεια των ανασκαφών τους».

Οι ερευνητές εξετάζουν τώρα ενδεχόμενες πρακτικές εφαρμογές, με την μελέτη και την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς να αποτελεί μια πρώτη προφανή επιλογή, όπως λένε. «Είναι εφικτό να χρησιμοποιήσουμε τις τρισδιάστατες απεικονίσεις που παράγουμε για εκθέσεις και μουσεία. Το πλεονέκτημα είναι ότι έχει γίνει πιο εύκολο να παράξεις αυτές τις απεικονίσεις έτσι ώστε, για παράδειγμα, ακόμα και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αρχαιολογικούς χώρους να μπορούν απευθείας να λάβουν μέρος και να δημιουργήσουν τις δικές τους απεικονίσεις», εξηγεί ο Μίχαελ Βίμερ.

Οι ερευνητές ελπίζουν η τεχνολογία τους να μπορέσει να βγει στην αγορά σε λιγότερο από πέντε χρόνια.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

Νέοι τρόποι αποκατάστασης των κατεστραμμένων θαλάσσιων οικουστημάτων

Ρομποτικές εφαρμογές ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κατασκευαστικού τομέα

Nanocargo: Η νέα μέθοδος θεραπείας του καρκίνου του μαστού με νανοσωματίδια