ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΣτις 4 Ιουλίου, σε βάθος 170 μέτρα ανάμεσα στη Σκιάθο και τη νότια άκρη της χερσονήσου του Πηλίου, το υδρογραφικό – ωκεανογραφικό πλοίο «Ναυτίλος» εντόπισε το «Λάμπρος Κατσώνης», υποβρύχιο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που είχε βυθιστεί μετά από ναυμαχία με γερμανικό πολεμικό πλοίο το 1943.
Το «Κατσώνης», γαλλικής κατασκευής και το δεύτερο που είχε αυτό το όνομα (από το Λειβαδίτη αξιωματικό του ρώσικου αυτοκρατορικού Πολεμικού Ναυτικού, το 18ο αιώνα), ήταν ένα από τα έξι ελληνικά υποβρύχια του μεσοπολέμου – Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και υπηρέτησε σαν Υ1 το διάστημα 1928-1943. Στον πόλεμο, με έδρα αρχικά τη Σαλαμίνα και – μετά την κατάληψη της Ελλάδας – την Αίγυπτο, βύθισε ιταλικά και ισπανικά (φιλικά προς τον Άξονα) ατμόπλοια. Κυβερνήτης του ήταν αρχικά ο Αθανάσιος Σπανίδης και στη συνέχεια ο Βασίλειος Λάσκος, απότακτος του βενιζελικού κινήματος του 1935, που επαναφέρθηκε στη ενεργή δράση λόγω πολέμου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943, το ανθυποβρυχιακό «UJ-2101» του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού εντόπισε το «Κατσώνης» και με βόμβες βυθού το εξανάγκασε σε ανάδυση. Το υποβρύχιο επιτέθηκε με το πυροβόλο του, αλλά το «UJ-2101» αντεπιτέθηκε με επιτυχή εμβολισμό. Σκοτώθηκε ο Λάσκος και 31 μέλη του πληρώματος και 17 αιχμαλωτίστηκαν.
Μόλις τέσσερις άνθρωποι κατάφεραν να διαφύγουν κολυμπώντας. Ο ύπαρχος του υποβρυχίου υποπλοίαρχος Ηλίας Τσουκαλάς, μαζί με τον υπαξιωματικό Α. Τσίγκρο, κατόρθωσε να διαφύγει και να φθάσει κολυμπώντας, μετά από εννέα ώρες, στην Σκιάθο.
Ο υπαξιωματικός Α. Αντωνίου, μαζί με τον δίοπο ηλεκτρολόγο Ν. Θυμαρά, διέφυγαν επίσης την σύλληψη και κατευθύνθηκαν κολυμπώντας προς το Πήλιο.
Παρότι ο Θυμαράς δεν κατάφερε να φτάσει στο Πήλιο γιατί τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του, ο Αντωνίου κολύμπησε μέχρι τις ακτές του βουνού των Κενταύρων.
Εκεί, τον συνάντησαν μερικές ημέρες αργότερα οι Τσουκαλάς και Τσίγκρος, που έφτασαν στο Πήλιο με τη βοήθεια των κατοίκων της Σκιάθου.
Μετά από χρονοβόρα αναμονή κατάφεραν να επιστρέψουν τελικά, μέσω Τουρκίας, στην Μέση Ανατολή όπου εντάχθηκαν και πάλι στο δυναμικό του ελληνικού Βασιλικού Ναυτικού.
Οι συλληφθέντες αιχμάλωτοι κρατήθηκαν αρχικά στις φυλακές Αβέρωφ οι υγιείς και στο νοσοκομείο της Κηφισιάς οι τραυματίες. Στην συνέχεια μεταφέρθηκαν, μέσω Γιουγκοσλαβίας, στο γερμανικό στρατόπεδο ναυτικών αιχμαλώτων «MARLANG», κοντά στην Βρέμη, όπου και παρέμειναν κρατούμενοι μέχρι την απελευθέρωση τους από τον συμμαχικό στρατό στις 28 Απριλίου 1945.
Το γερμανικό πλοίο έγινε αργότερα, από πολεμική αποζημίωση, το ναρκαλιευτικό – ναρκοθετικό «Στρυμών» του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Πηγή: Athens Voice
Στην φωτογραφία είναι το υποβρύχιο Παπανικολής του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικου