Αναζητώντας την ουτοπία στη Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου

Αναζητώντας την ουτοπία στη Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου
Από Eleni Korovila
Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια
Κοινοποιήστε το άρθροClose Button
Αντιγραφή/Επικόλληση το λινκ του βίντεο πιο κάτω:Copy to clipboardCopied

Πού είναι η ουτοπία; Υπάρχει; Μπορεί να επιτευχθεί; Τι συμβαίνει όταν συγκρούεται με την πραγματικότητα; Η Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου δίνει τις απαντήσεις.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Η Ουτοπία μέσα από το ντιζάιν είναι το θέμα της φετινής Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου . Οι συμμετέχοντες που προέρχονται από 37 χώρες διερευνούν μεγάλα ερωτήματα όπως η βιωσιμότητα, η μετανάστευση, η μόλυνση, η ενέργεια, η ζωή στις πόλεις και η κοινωνική ισότητα.

Today's 1pm talk is Looking Backward/Looking Forward: Utopian Literature & its Afterlives from Prof Matthew Beaumont https://t.co/ekCd5gw2INpic.twitter.com/B4W555wKHp

— LDN Design Biennale (@londonbiennale) September 22, 2016

Ο διευθυντής της Μπιενάλε Κρίστοφερ Τέρνερ, επέλεξε το θέμα της ουτοπίας με αφορμή την 500η επέτειο από την έκδοση της «Ουτοπίας» του Τόμας Μορ που εκδόθηκε το 1516. Έκτοτε η λέξη ουτοπία αναφέρεται σε μια φανταστική κοινότητα ή κοινωνία που διαθέτει όλες τις ιδεατές αρετές και όπου όλα είναι τέλεια.
«Η Ουτοπία έχει επηρεάσει πολλά σχεδιαστικά και αρχιτεκτονικά projects. Όλα τα μεγάλα, μοντέρνα σχέδια κατοικιών για παράδειγμα, ήταν αρχικά σκέψεις γύρω από την ουτοπία αλλά σταδιακά η ουτοπία βγήκε από τη μόδα. Μας ενδιέφερε η σκέψη γύρω από το αν έχει διασωθεί κάτι από το ιδανικό της ουτοπίας, δεν περιμέναμε μεγάλα κοινωνικά ίχνη αλλά σκεφτήκαμε πως το πνεύμα της ελπίδας μπορεί να είναι κάτι που αξίζει να ερευνηθεί σε ένα μεγάλο, διεθνές φόρουμ όπως αυτό».

Το ντιζάιν στούντιο mischer traxler, με έδρα τη Βιέννη έχει ερμηνεύσει το θέμα της ουτοπίας δημιουργώντας μια φωτεινή εγκατάσταση με τη χρήση κινούμενου φωτός που ονομάστηκε ‘LeveL’. Θέλει να δείξει πόσο εύθραυστο είναι το ιδανικό της ουτοπίας και πόσο εύκολα διαταράσσεται. Το γλυπτό που εναλλάσσεται αέναα αντικατοπτρίζει την έννοια της προσωρινότητα του ουτοπικού ιδανικού και την δυναμική που διαθέτει να αλλάζει όταν εκτίθεται στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής.

«Όλη η δομή παρουσιάζει στην πραγματικότητα την ουτοπία ως το τέλεια ισορροπημένο σύστημα αλλά όταν κανείς εισέρχεται στο σύστημα, λυγίζει και η φώτιση κατέρχεται και αυτό για μας αποτελεί έναν τρόπο για να περιγράψουμε πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί η ουτοπία», εξηγεί η Καταρίνα Μίσερ.

Ο Πόρκι Χέφερ, ντιζάινερ με έδρα το Κέηπ Τάουν, εκθέτει κουκούλια ζώων. Το έργο του αποτίει φόρο τιμής στις έννοιες της απελευθέρωσης και του παιχνιδιού.

Ο Χέφερ είναι από τους πιο βραβευμένους καλλιτέχνες της Νοτίου Αφρικής.

Το 2007 ίδρυσε μια φάρμα που τη ονόμασε Φάρμα των Ζώων. Εκεί γίνονται σημαντικές καλλιτεχνικές συναντήσεις.

«Βλέπω γύρω μου μεγάλη δόση ουτοπίας και αφορά κυρίως το πώς μπορούμε να υιοθετήσουμε την τεχνολογία για να δημιουργήσουμε την ουτοπία. Δεν χρησιμοποιήθηκαν υπολογιστές εκτός από το logo. Είναι όλα χειροποίητα και το θέμα είναι το πως μπορούμε να διατηρήσουμε τις τεχνικές του χειροποίητου και των παραδόσεων που εξασκούν οι άνθρωποι επί τόσα χρόνια», λέει για το έργο του ο ντιζάινερ Πόρκι Χέφερ.

Η εγκατάσταση “Eatopia” από την Ταΐβάν είναι μια γιορτή προς τιμήν της διαφορετικότητας μια ουτοπικής πολιτείας. Προσφέρει στους θεατές μια μοναδική γευστική εμπειρία. Σχεδιάστηκε ένα κονστρουκτιβιστικό μενού για να ερευνηθεί η δημιουργικότητα που απορρέει από το χωνευτήρι ταυτοτήτων και πολιτισμών που είναι η Ταϊβάν.

Buy tickets to experience #Taiwan as the top pick at #LDB16 by Dezeen</a> <a href="https://twitter.com/nytimes">nytimesDomusWeb</a> <a href="https://t.co/SOuL25B1ZJ">https://t.co/SOuL25B1ZJ</a> <a href="https://t.co/IAXItcttcE">pic.twitter.com/IAXItcttcE</a></p>&mdash; Eatopia (eatopia_tw) September 8, 2016

Η Ρέιν Γου, αρχιτέκτονας και επιμελήτρια του περιπτέρου της Ταϊβάν εξηγεί το σκεπτικό της εγκατάστασης:
«Το design στο φαγητό είναι ένας επίσης πολύ ενδιαφέρον τομέας. Κανονικά, το αποτέλεσμα του design είναι κάτι που μόνο το βλέπεις και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο αλλά εμείς ενθαρρύνουμε τον κόσμο να μυρίσει, να αγγίξει. Αφηγούμαστε μια ιστορία και τελικά μπορεί κανείς να φάει αυτό που βλέπει»,.

Η αναπαράσταση της ζωής στον Λίβανο είναι το θέμα της εγκατάστασης της γαλλο-λιβανέζας αρχιτέκτονα Αναμπέλ Καρίμ Κασάρ.

Ένας δρόμος της Βυρητού έρχεται στο Λονδίνο για να γιορτάσει την ουτοπία παρουσιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι στον Λίβανο οικειοποιούνται τον δημόσιο χώρο.

Η Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου.

Κοινοποιήστε το άρθροΣχόλια

Σχετικές ειδήσεις

London Design Biennale 2018

26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Χρυσός Αλέξανδρος στην Ιρανή Φαραχνάζ Σαριφί

Μουσείο Μπενάκη: Ο πολύτροπος Γιάννης Κωστόπουλος αποκαλύπτεται μέσα από μια έκθεση μνήμης