Οι ιστορίες προσφύγων που κατάφεραν να φτάσουν στη Γερμανία αλλά αποφάσισαν να επιστρέψουν στο Χαλέπι
Παρόλο που τράβηξαν τα πάνδεινα για να βρεθούν στην Ευρώπη, ελάχιστοι ακόμα, αλλά όλο και περισσότεροι, πρόσφυγες επιστρέφουν στη Συρία.
Οι κυριότεροι λόγοι είναι η έλλειψη ευκαιριών εργασίας, οι δύσκολες καιρικές συνθήκες και το γλωσσικό εμπόδιο.
Την ίδια ώρα, σε κάποιες περιοχές της Συρίας η ζωή επιστρέφει σταδιακά στην κανονικότητα.
Ο 13χρονος Αντίμπ Αγιούμπ εγκατέλειψε το Χαλέπι το 2015 και εγκαταστάθηκε στη Γερμανία.
Επί δύο χρόνια προσπαθούσε να φέρει στην Ευρώπη την οικογένειά του.
Όταν πια απογοητεύτηκε, πήρε το δρόμο της επιστροφής.
«Θα μείνω εδώ. Δεν θα πάω πίσω, γιατί εδώ είναι η πατρίδα μου. Σε άλλες χώρες, στη Γερμανία, οι άνθρωποι δεν είναι σαν εμάς. Ανήκουν σε μια διαφορετική θρησκεία», εξηγεί.
Ο Αμάρ Μααράγουι εγκατέλειψε το Χαλέπι τον Ιανουάριο του 2016. Πήγε στο Λίβανο και μετά στην Τουρκία. Πέρασε στη Λέσβο με τη βοήθεια διακινητών, παρόλο που δεν ξέρει κολύμπι. Μετά από μέρες ταξιδιού με τρένα και πολλές ώρες πεζοπορίας, έφτασε στη Γερμανία. Δεν βρήκε όμως τη ζωή που αποζητούσε.
«Η ζωή του πρόσφυγα είναι εξευτελιστική. Αν είχα σίγουρη δουλειά, θα ξαναπήγαινα. Σαν πρόσφυγας, όμως, όχι. Με μια σταθερή δουλειά τα πράγματα είναι εντάξει, αλλά ως πρόσφυγας υπάρχει εξευτελισμός. Είναι σαν φυλακή», λέει.
Η επιστροφή στη Συρία είναι πιο δύσκολη για όσους κινδυνεύουν να επιστρατευτούν.